Fic bitmek üzere, oylarınız önemli ama yorumlarınız daha önemli, lütfen🙏🏻💜
☔︎︎☔︎︎☔︎︎
Bugün değersiz olmadığımın farkına varışımın onuncu günü.
Ailem iyi olduğum için çok mutlu, sürekli şükrediyorlar, üyeler de aynı şekilde. Psikoloğumla görüşmeyi bıraktım, çünkü konuşup konuşup yaşadığım şeyleri hatırlamak istemiyorum.
Şimdi ışığımlayım, o bana yolu gösteriyor.
Beraber dondurma yiyoruz, sahilde yürüyüp denizi seyrediyoruz, sohbet ediyoruz... Birden bir kovalamaca oyunu başlatıyor, uyak uyduruyorum. Çimenlik alana kadar peşinden koşturuyor beni. Sonra yanlışlıkla yapışıyoruz ve üstüne düşüyorum. Kıkırdaşıyor ve sarılıyoruz, ardından üstünden kalkıp yanına uzanıyorum. Gökyüzünü izlerken ellerimizi önce yavaşça birbirine değdiriyoruz, ardından iç içe geçiriyoruz. İkimizin de yanakları kızarıyor.
İyi ki girdin hayatıma melek.
Sen olmasaydın şu anda var olmazdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☔︎︎☔︎︎☔︎︎
Oy atmayı, yorum yapmayı ve beni takip etmiyorsanız da sakın takip etmeyi unutmayın. Öpüldünüzz efenim💜💅🏻
