Bugün değersiz olmadığımın farkına varışımın yirminci günü.
Sosyal medyaya geri döndüm. Belki de eskisinden daha fazla şey paylaşıyorum. Fanlarım artık endişeli değil, sanırım düzeldiğimi onlar da fark etti.
Her şeyi yoluna sokmayı başarmıştım. Bu süreçte yanımda hep ışık vardı. O benim kurtarıcımdı, meleğimdi. Ona çok aşıktım. Koşulsuz ve geri dönülemez aşkın sözlükteki tanımı tam anlamıyla benim duygularımdı.
Şimdi bizim için ayarlanan koltuklarda oturuyor, Lalisa ve Hoseok'un performansının başlamasını heyecanla bekliyorduk.
Onlar sahneye çıktığında herkes öyle çığlık attı ki kulaklarımın zarı patladı gibi hissettim.
Ellerinden gelenin fazlasını yaptılar, o kadar iyiylerdi ki performansın sonunda sağ gözümden bir yaş damladı. Onlarla gurur duyuyordum; hatta sadece onlarla değil, onların performans gününe kadar dayanabildiğim için kendimle de gurur duyuyordum.
Üyeler heyecanla kendi aralarında konuşurken hepsini ne kadar çok sevdiğimi düşünerek kendi kendime gülümsedim ve kulise, meleğin eşyalarının olduğu yere bir Rolex saat bıraktıktan sonra binanın çatısına giden yolu bulmak için oturduğum yerden kalktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
