Diğer Yarım

kaza

Selam bebiklerimmm

Yeni bölümle ben geldim.
Hayat nasıl gidiyo bebiklerim
mafyayla birden tanışması istemediğim için ağırdan alıyorum Daha fazla uzatmayayım

*******

"Dur kal orda"

Duyduğum sesle kafamı çevirme gereği duyarak adama baktığımda bana bakıyordu. Gitmeyeceğimi söylemek için ağzımı açmıştım ki adamın acı çığlığını duydum ve panik yaparak "sakin olun arkadaşlarımı çağırıp geleceğim kıpırdamayın" diyerek sakinleştirmeye çalıştım.

Adamın eli bileğimden kayıp gitti. Bilincine baktığımda ise var ile yok arası olduğunu anladım. Aklıma daha yeni gelmiş olacak ki ambulansı aramak için telefonu çıkardım. Adam telefonu görünce "h-hast-tane o-olmaz" dedi. çok zor konuşuyordu anlamakta zorluk çeksemde anlayabilmiştim. "Çok kanamanız var hastaneye gitmemiz şart böyle kalırsanız ölebilirsiniz" dememle adam zar zor cebinden bı telefon çıkardı. Ve "şifre 2229 rehberden Murat'ı ara burayı tarif et" demesiyle hemen telefonu alıp dediklerini yaptım.

Rehbere girip hemen Murat'ı aradım.
İlk çalışta açıldı. "Alo efendim Barkın abi" derin nefes alarak konuştum "alo merhaba Barkın bey şuan bı kaza geçirdi hastaneye götürmek istedim ama hastanenin olmayacağını söyledi ve sizi aramamı istedi. Konum atıyorum fazla vaktimiz yok acele edin" diyerek telefonu suratına kapattım. Hemen bir konum paylaşarak bizimkilere el kol yaptım Elena beni fark etmiş olmalı ki şurada diye bağırdı. Kızlar yanımıza gelirken yanımıza siyah lüks bir araba yanaştı. Ve içinden tahmin ettiğim ama adını bilmediğim kişi indi. "Çabuk olun çok kan kaybetti fazla dayanamayabilir" diye bağırdım.

Yanımıza doğru koşarak adamın yanına gitti. Nabzını yokladı ve hemen arabadan çıkartarak indiği arabanın arka koltuğuna koydu. Kendisi de tam binerken bana doğru seslendi. "Bu arada adınız neydi bir gün bizimde iyiliğimiz dokunabilir size" bende beklemeden yanıtlayarak "sağolun ama gerek yok adım Luna bu kadarını bilmeniz yeterli geçmiş olsun iyi günler" dedim. Adam da kafasını peki der gibi sallayarak arabaya bindi ve gaza bastı. bende direkt arkamı dönüp kızlara baktım. Kızlar çoktan bana bakıyorlardı ki bu bakış bı açıklama istiyoruz bakışıydı.

Onları daha fazla meraklandırmamak için konuşmaya başladım "siz markete girdiğinizde bı adam gelip ağaca çarptı bende ona yardım etmek amaçlı gittim yanına sonra gördüğünüz gibi işte" dedim. Kızlarda tamam diyerek beni onayladıktan sonra arabaya doğru gittik. Kolumu kaldırıp saate baktığımda çok vakit kaybettiğimizi anladım. Olamaz uçak bir saat sonra kalkıcaktı ve biz daha lenayı almadık kesin geç kalacağız off yaa. Kızlarda neye surat yaptığımı anlamış olmalılar ki "knk yetişemeyiz ileriki tarihe alırız iptal edelim en azından paramız yanmaz" haklıydı. Peki diyerek geri arabaya bindik. Lenanın kaldığı bakım evini arayarak ileriki bir tarihte alıp gideceğimizi birkaç gün daha kalacağını söyledim. Alpte sorun yok diyerek telefonu kapatmıştı.

Arabayı eve doğru sürdüm aklım kazadaki adamdaydı. Acaba iyimidir kim olsa birinin ölmesini istemezdi yani ben fazla iyi niyetliydim galiba çünkü ben istemezdim. Eve geldiğimizde arabayı kenara park edip aşağı indim ve elime telefonu alarak eve doğru giderken bir yandan da bilet tarihlerine bakıyordum. En yakın tarih 4 gün sonrayaydı. Başka şansımız olmadığı için o tarihe aldım. Tam telefonu kapatıp karşıya bakacağım  sırada kafamı kaldırdığım için kapıya çarptım. "Lan Allah'ın davarları kapıyı niye yüzüme kapatıyorsunuz lan" diye haykırdım bir yandan da başımı tutuyordum.

Elena kapıyı açtığında gülüyordu. Dik dik bakarak odaya çıktım. Kendimi yatağa attım. Duşa girsem iyi olacaktı. Kendimi çok yorgun hissediyorum kafam çok dolu boşaltmam lazımdı. Kendimi yataktan yere doğru itip düşmemi sağladım diğer türlü hayatta kalkamazdım. Dizlerimin acımasını önemsemeyip kalktım yerden. Direkt banyoya geçip suyu açıp ısınmasını bekledim. Biraz bekledikten sonra  suya girdim sıcak su çok iyi geliyordu.