Byeol üniversitesinin bir gözde danscisi vardi; Hwang Hyunjin. Fakat tek rabiki cok sevgili Lee Minho onun pesini birakmaya niyetli degildi.
Kimse ikinciligi sevmezdi degil mi?
•askida
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Her şeyin başadığı yer lise 3. sınıf..."
Breathe -Lauv 🕯
✰
Amfiye bağladığım telefonumu alıp bir an önce buradan çıkmak istiyordum. Yine salak saçma ithamlara maruz edilip sessiz kaldığım için kendime küfrederken telefonumu benden önce alıp elime tutuşturan Seungmin'e şaşkın şaşkın bakmakla yetinmiştim.
Telefonu elime tutuşturduktan sonra bana mahçupca gülümseyip önüne döndü.
Dönmesiyle birlikte bağırması bir olmuştu
''Eğlendiniz mi bari amına koyayım?!''
diye sahnenin önünden tüm sınıfa dönerek bağırdı.
Şu an yüzünü görmesem de kaşlarının çatık yanaklarını şişirmiş görüntüsünü hayal edebiliyordum.
Seungmin benim her zaman arkamı kollardı, kim bana sesini çıkarsa veya ters bir harekette bulunsa hemen kahramanım gibi önüme atlar bana siper olurdu. Zaten arkadaşlığımızda bu sebepten başlamıştı.
O yine benim arkamı kolluyordu yani...
✰
Lise 3'e giderken okulumuzun dans bölümüne nakil olan Lee Minho her şeyin başlangıcıydı. Geldiğinden beri sıralamam gerilemiş, değerlendirmelerde de 2-3 paunla onu geçemiyordum ilk başta bunları takmamıştım tabii böyle şeyler olağandı, her zaman en yüksek puanı ben alacak değildim. Fakat 2. döneme geçtiğimizde bir anda asi bir tipe bürünmüş ve aramızda rekabetin oluşmasına sebep olacak kışkırtmalar, türlü fiziksel temaslarda bulunuyordu. Bense tam tersine her zaman sessiz bir çocuk olduğum için ona asla karşılık verecek hareketlerde bulunmuyordum.
Annem bana her zaman sessizliğin en büyük cevap olduğunu söylerdi. Fakat beni alıştırdığı bu yetiştirme biçiminden, karşımda ki insanlara korkak bir görüntü vermeme neden oluyordu. İnsanlar da bu halimden fırsat bilip, bana daha çok saldırırlardı...
Benim bu sessizliğimden daha çok faydalanıp daha da dalga konusu edip, artık kışkırtmalar boyutunu aşacak raddeye getirmişlerdi.
Fakat onlar bundan zevk almaya devam ediyordu.
Benim bu sessiz kalışlarım sınıfta sadece bir kişinin dikkatini çekmişti o da Kim Seungmin biricik dostum... Bir gün sınıfta tam benim performansımdan önce mola vermiştik, tüm sınıf dışarı çıkıp molayı değerlendiriyordu.
O sırada sınıfta Lee Minho ve çok sevgili arkadaşları benim arkamdan kumpas kuruyorlarmış tabii, performansı sergilediğimiz yere biraz saç yağı döküp kayganlaşmasına neden olmuştu, ve bu benim dans ederken haliyle ayaklarımın birbirine takılıp belimin üstüne düşmeme sebep oldu. İşte o gün Lee Minho ve arkadaşları bana gülerken tüm sınıf da onların bu halinden cesaretlenip gülüyordu. Buna hoca da dahildi çünkü hoca'nın bile bıyık altından çaktırmadan güldüğünü görmüştüm ama herkesin aksine Seungmin gelip kolumdan tutarak beni kaldırmış ve iyi olup olmadığımı sormuştu.
