Byeol üniversitesinin bir gözde danscisi vardi; Hwang Hyunjin. Fakat tek rabiki cok sevgili Lee Minho onun pesini birakmaya niyetli degildi.
Kimse ikinciligi sevmezdi degil mi?
•askida
(Oy ve yorumlarınızı eksık etmeyın lutfen, bana da motıve oluyor daha cok yazasım gelıyor🙂.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"bunları Bayan Shin istedi, ben de senden istiyorum onun dersine girmeden önce masasında görmek istediğinide söyledi, ben de senden istiyorum..."
✰
Hyunjin pov:
Seungmin elindeki mavi renkli buz kalıbıyla yaklaşık yarım saattir kaşıma ve koluma iki taraflı baskı uyguluyordu.
Şu anda bulunduğum durum... Komik ve birazda trajikti.
Neden yaptığımı, neden bağırdığımı veya neden ilk defa kendimi tutamayıp onu kızdırdığımı bilmiyorum ama bu, bir yandan içimde yılların verdiği birikmiş hırsı ve acıyı dindirmiş, aksine bir yandan da acı verici hissettiriyordu.
Belki de ona böyle davranmam bir şeyin değişmesine nihayet sebep olabilirdi...
Ya da bilmediği bir şekilde her şeyin daha kötüye gitmesine neden olabilirdi...
"Hyunjin beni duyuyor musun?"
Seungmin'in kaşımda ki buzu biraz daha bastırmasının acısıyla düşüncelerimden arınmış ve yaklaşık on dakikadır neden böyle yaptığımla alakalı isyanlara kulak asmayışımı sonunda dindirmişti.
"Ah yavaş olsana be!" dedim kendimi biraz geri çekerek.
"Hyunjin buraya gel! Daha buzlar erimedi, yaklaş."
Seungmintekrar kolumdan uzanıp beni eski yerime çekti ve buzları bastırmaya devam etti.
"Son kez soruyorum ve bu sefer bir cevap bekliyorum. Beni cevaplasan iyi edersin Jin. Yoksa bu elimde ki buz kütlesiyle diğer kaşını patlatmaktan hiç çekinmem."
"Pekala." dedim kabullenerek aksi taktirde bir kaşımı daha kaybedemezdim.
"Neden Minho'nun sana o şekilde davranmasına izin verdin Hyun? hiçbir şey söylemeseydin oradan gidebilirdik biliyorsun değil mi?"
Haklıydı, çenemi kapalı tutabilirdim. Ama yaklaşık 5-6 aydır sevip kolladığım ve bizim kedimiz olan Dori'ye bu şekilde onunmuş gibi davranması sinirimi taşıran son damlaydı.
"Bizim olana dokunması yeterli bir sebep bence." dedim içsel düşünceme hak vererek.
Aslında Seungmin de bana hak veriyordu, sadece durum kötüleşmeden oradan gitmekti tek derdi.
"Bunun olacağının farkındaydın değil mi? O, oradan gittiğinde zaten Dori'nin yanına gidip sevebilecektik..."
"Farkındayım biliyorum, ama kendimi tutamadım işte."
