Behzat'ın sözlerini ve zili çalan kişiyi kısa bir anlığına unutmayı tercih edip tüm dikkatimle makarnayı hazırladım. Masaya üç servis açtıktan sonra derin bir nefes alıp salona geçtim. Koyu bir sohbette dalan ikiliyi bölmek ve varlığımı göstermek adına boğazımı temizledim. Farkıma vardıkları an Behzat rahat bir şekilde geriye doğru yaslandı fakat Baran şaşkınlığını gizleyemeden baktı yüzüme.
"Hoş geldiniz Baran Bey," dedim küçük tebessümüm eşliğinde.
Gittiği her yerde beni görmek bünyesine ağır gelmiş olacak ki bir kaç saniye dilini yutmuşçasına durdu. Daha sonra silkelenmek istercesine başını salladı.
"Hoş buldum ama-" dedikten sonra gözlerini önce sorgularcasına Behzat'a sonra da yeniden bana çevirdi. "Sen diğer evde çalışmıyor muydun ? "
Behzat bakışları bendeyken "Tayini çıktı," dedi. "Ha bir de rütbesi yükseldi."
Olayı tam anlatmak yerine özettin özettini de geçtiği için Baran anlamaz gözlerle baktı. Tabi ben durumu kontrol altına almak için
"Artık burada çalışıyorum," dedim.
"Behzat Bey'in yardımcısı olarak."
Yalan söylemek zorundaydım çünkü Baran'a pat diye her şeyi söyleyemezdim. İnanmazdı, sorgulardı. Altında bir şeyler aramaya çalışırdı. Behzat'a bana destek ol diye baktım fakat o Doğrucu Davut olmayı tercih etti.
"Biliyorum Baran'dan çekiniyorsun ama gerçeği ondan gizlememize gerek yok."
Sözleri sakız gibiydi ve her yere çekilebilirdi. Baran'ın yanlış anlayacağına adım kadar emindim. Müdahale etmek istiyordum ama devamında ne diyeceğini merak ettiğim için sustum. Bakışları benim ve Behzat'ın arasında gidip gelen ve olayı çözmeye çalışan adam "Hazır değilim," dedi. "Duyacaklarım nedense bende şok etkisi yaratacakmış gibi hissediyorum. Lütfen ambulansı arar mısın Ferda ?"
Behzat'ın şüpheli konuşması ve gizemli halleri sanırım Baran'a pek etki etmemişti. Ben diken üstündeydim ama o hâlâ dalga geçme peşindeydi.
Kaşlarımı kaldırıp acelacele bir tavırla "Şok olacağınız kesin ama düşündüğünüz gibi değil," dedim.
"Açıklayabilirim."
"Behzat'ın beni nasıl aldattığını mı açıklayacaksın ? "
"Hayır aldatmadı ! "
"Ya ne yaptı ?"
"Beni evine aldı-"
"Aldattı yani ?"
"Öyle değil," dememle beraber Behzat'ın bıyık altından gülüşüne şahit oldum. Yardım et diye bakmama rağmen banane dercesine omuz silkti. Hani adil dövüşecekti ? Bu adamın adalet anlayışı neydi ?
Dudaklarımı büzmem ve ağlamak üzere olmam kesinlikle kendimi açıklayamıyor oluşumdandı.
Baran "Tamam," dedi samimi çıkan ses tonuyla. "Ben anlayacağımı anladım. Sıkıntı yok benim açımdan. Rahat olabilirsiniz."
Pes edercesine avuç içimi alnıma bastırdım. Baran her ne anladıysa yine yanlış anlamıştı. Bu defa sustum ve olduğum yerde dikildim.
Gerisini Behzat'a bıraktım çünkü ben konuştukça her şey sarpa sarıyordu.
Behzat sırtını dikleştirdikten sonra Baran'la yüz yüze bakacak şekilde oturdu. "Benim onunla bir ilişkim olacağına cidden ihtimal veriyor musun kardeşim ?"
Küçümseniyor olmak zoruma gidiyordu ama bunu umursamamaya çalıştım. Sözlerini kafama takacağım kadar değer vermemeliydim Behzat'a. Çünkü o beni önemsiz biri gibi görüyordu. İşte bu konuda duygularımız karşılıklı olmalıydı.
