Remember me •Hyunin• ⚜️

•6•

Oy ve yorum ☁️
•••

"Daha önce gelmeliydin o fan meetinge. Böylece... Ah. Herneyse."

Hiç mutluluğu ve mutsuzluğu aynı anda yaşayacağımı tahmin etmezdim. Sanırım Hyunjin bütün bildiklerimi yıkmaya meyilliydi.

Yutkundum ve kucağımda ki ayıcığa daha da sıkı sarıldım. Pek üstünde durmamıştı o an. Her zamanki gibi bir şey söylemiş sonrada konuyu tamamen dağıtarak herşeyi unutturmuştu bana.

Ayıcığımı atacaktı resmen. Üstüne üstlük dokunuyordu yani çekmişti elimden!

O anlar aklıma gelince sessizce güldüm. Garip bir andı. Ne zaman neye dokunup dokunamayacağı belli olmayan o yine şaşırtmıştı beni.

"Banyosu güzelmiş aslında."

Başımı ayıcıktan kaldırıp bornozuyla yanıma oturan Hyunjin'e baktım. Acaba şu an biri gelse odaya sadece bornozu mu görürdü yoksa üstüne giydiği şeyler de mi yok olu- bileklik... Verdiğim bileklik hala bileğindeydi. Hiç çıkarmamıştı.

"Gerçekten çok sevdim." Bilekliğe baktığımı fark etmişti anlaşılan. "Üstünde ki şeyler... Boya paleti... Kkamiye benzer köpek... Pfft poğaça... Çiçekler..."

"Benim doğum çiçeğim." Bu ayrıntıyı istemsiz kaçırmıştım ağzımdan. Gözüm büyüdü utançla yüzümü yine ayıcığa gömdüm. Resmen onun çiçeği yerine kendiminkini koyduğumu belli etmiştim.

"Demek öyle... Daha özel değil mi o zaman?"

Utançla gülümsedim ama yinede başımı kaldırmadım. Şu an cidden aşırı derecede utanıyordum. "O ayıcık cidden sinirlendiriyor beni. Aldığından beri yanından ayırmıyorsun onu." Ayıcığı çektiğinde gülerek iyice sarıldım. Birkaç defa daha çekmek istemiş ama başaramamıştı. Sanırım arada bir dokunabiliyordu. "Benim ile ilgilen ya!"

"Hyunjin-ah. Yapma ya pffft ahahha yaaa tamam sakin ol." Ayıcığı yatağın yanına koydum ve tamamen yattım yatakta. "Uyuyalımm~"

Yerdeki oyuncağa kötü kötü baksada dediğimi yapıp yattı. Ona döndüğümde o da bana dönmüş. Birbirimize bakarak öylece durmuştuk bir kaç saniye. Her zaman övebilirdim onu. Her zaman onu anlatabilir ve her zaman onunla olabilirdim.

Deli desenlerde belki de olsamda... Umrumda değil. Hiç değil.

"Şarkı... Söyler misin? Kasetler de sesin yok artık. Özledim."

"Sen böyle şeyler diyebiliyor muydun ya?"

Dediğine güldüm ve derin bir nefes alarak dudağımı ısırdım. Cidden istediğimi fark etmiş olacak ki boğazını temizledi. Yerimde kıpırdandım ve gözlerimi kapadım. Aşık olduğum sesi şu an tam dibimde dinleyecektim.

"Beni seven bir insana,
onu sevdiğimi söyleyemiyorum.
Her şeyi mahvetmek istemiyorum, ne yapmalıyım?"

Bu şarkıyı daha önce hiç duymamıştım. Yoksa... Hyunjin bana yayımlanmamış bir şarkıyı mi söylüyordu?

"Seni sevebilirsem eğer,
kendimi sevmeye de başlayabilirim.
Bu yüzden ağlamıyorum,
en azından sen acı çekmeyeceksin.
Bu kadar acıtacağını tahmin etmemiştim."

Sesi o kadar içtendi ki titrememe engel olamadım. Gözüm açık olsa kesin dolmuştu gözlerim.

"Her zaman dilemiş olduğum
mutlu son tam karşımda.
İnsanlar ne garip, duygusuz kalbim şu an tam karşında senin için atıyor.
Nefes almak mı yoksa
kabul edilmiş olmak mı istediğim?
Belki hala o küçük çocuğum..." (Hyunjin- Love untold)