2. Stadsleven

23 3 1
                                    

Hij wandelt richting de stad. Ik volg hem stilletjes op de hielen, zoals hij vroeg. Ik bekijk hem. Zij bruine haren zitten warrig door elkaar. En hij is redelijk gespierd. We stoppen voor één of ander huisje.
"Dit is een herberg." Zegt hij. Ik knik beduusd. Hij wandelt naar binnen. Met grote ogen kijk ik de zaal rond. Overal zitten mensen eten in hun mond te proppen en drinken te schransen. Plots bots ik tegen de ridder aan. Hij staat stil voor me.
"Beste waard, mogen wij twee kamers met eten."
De waard is redelijk gezet en heeft een bolle bierbuik.
"Jazeker, twee kamers komen eraan. En ik zal ook wat kleren nemen voor de dame." Zegt de waard. Hij knikt naar mij, verlegen kijk ik weg.
"Ja, graag." Antwoord de ridder.
"Kamer 3 en 4 zijn voor jullie. En de kleren liggen op bed voor de dame. We brengen u zo het eten."
"Dankje."
De waard knikt en gaat weer afwassen. Langzaam loop ik achter de ridder aan.
"Dit is jouw kamer. Wacht op mij voor we gaan eten."
Ik knik als antwoord. Daarna gaat de deur dicht. Ik bekijk de kamer. Er staat een oud gammel tafeltje en een stoel. Ook staat er een groot bed met diep groene lakens. Ook is er een groot gat in de muur met glas erin.
Raam. Zegt mijn stem. Ik ga ervan uit dat het juist is. Dan zie ik een stapel kleren liggen. Het zijn jurken, allemaal jurken. Een fel rode en zwarte neem ik op. De rode gooi ik weg want die is te opvallend dus ik doe de zwarte aan. Net heel veel gewring, uitgetrek en aangetrek heb ik de jurk eindelijk aan. Ik kijk in de spiegel. Ik vind hem maar niks.
Het zit ongemakkelijk, er is weinig bewegingsruimte en het staar me absoluut niet. Ik trek hem weer uit en kijk naar de andere kleren. Uiteindelijk vind ik iets wat totaal anders is als een jurk. Het heeft 2 lange pijpen met gaten erin en ook een groot gat.
Het is een broek dommie. Zegt mijn stem. Ik zucht. Daarna besluit ik om de broek aan te doen. Het is een bruine lederen broek. Daarna bind ik mijn riem met de dolk rond mijn middel. Ik kijk verder en vind een zwarte blouse. Ik trek het ding over mijn hoofd. Het past precies. Omdat de mouwen nogal breed zijn bind ik rode lintjes rond de blouse iets onder mijn ellebogen zodat mijn handen vrij zijn. Over die bloes doe ik een stevige overal aan zonder mouwen en nog een jacket daarover zonder mouwen. Het jacket bind ik samen door middel van touwtjes. (Outfit, zie foto). Om mijn voeten doe ik zwarte leren laarzen. Dan hoor ik een klop op de deur.
"Binnen!" Roep ik luid. De ridder komt binnen en bekijkt mij.
"Ik heb nog nooit een meisje in een broek gezien." Zegt hij geamuseerd.
"Moet ik het veranderen?" Vraag ik angstig.
"Neen, het is goed. Kom het eten staat klaar."
Op de voet volg ik hem naar beneden. Beneden snuif ik een heerlijke geur op. Ik ga zitten aan één van de tafels en krijgen een kom soep met stukjes vlees erin. Ook iets bruinigs erlangs.
"Dat is brood." Zegt de ridder die tegenover mij zit. Ik knik.
"Dus... wat is je naam?" Vraag ik, denkend dat ik iets nodig heb om hem bij aan te spreken.
"Ik heet Jack." Zegt hij, "en jij? Hoe heet jij?"
Ik aarzel even.
"Weet ik niet." Fluister ik uiteindelijk. Hij kijkt me aan.
"Dan geef ik je een naam."
Blij kijk ik hem aan.
"Wat dacht je van Zuri?" Ik knik nee.
"Callipo, Elizabeth, Liza?"
"Nop, neej en iewl."
"Oke, die niet... en wat vind je van Sue?"
Ik denk even na, eigenlijk vind ik hem wel mooi.
"Ja, Sue is leuk."
Ik ben blij dat ik een naam heb. Dat geeft me tenminste een plek op de wereld.
"Ga je nog even mee naar buiten?" Vraagt Jack aan mij. Ik knik.
Samen wandelen de door de stad. Er zit me al de hele tijd een vraag dwars.
"Euhh mag ik iets vragen?"
"Natuurlijk."
"Waarom deed je in het bos de dodendans, als die man dat door had was je dood geweest."
"Euhh...hoe weet jij dat dat de dodendans was?"
"Geen idee dat weet ik gewoon."
Er valt een stilte tussen ons. Plots komen er allemaal mannen uit de steegjes. Ze om cirkelen ons. Ik grijp mijn dolk. Jack trekt zijn zwaard.
"Hahaha, wat gaat een meisje en een riddertje doen tegen tien criminelen?" Zegt de man die de leider moet voorstellen.
"Jullie in de pan hakken." Zeg ik terug.
"Oh ja?"
Hij geeft een sein en iedereen trekt zijn zwaard.
"Ten aanval!!!" Roept de leider.

Heeyyy, de actie komt eraan
Tt de volgende keer !!!!

UntameableWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu