Tecchou antrenmanını bitirmiş, onu bekleyen Jouno'ya ilerliyordu. Bugün Teruko'yu annesi aldığı için Jouno ile dönecekti.
"Geldim."
Jouno ona kısa bir süre baktıktan sonra ilerlemeye başladı.
"Bu sene maçı kazanmazsan senden umutları keserim."
Tecchou kaşlarını çattı.
"Ne umudu?"
"Evlenme umudu."
Tecchou şaşkın şaşkın ona baktı.
"O sözünde ciddi miydin?"
Jouno önce ona baktı sonra kafasını yere çevirdi.
"Hayır, şakaydı."
Tecchou bir gariplik sezse de üstüne gitmemeye karar verdi.
"Eve gitmeden markete uğrayalım mı?"
Jouno ona döndü.
"Neden?"
"Enerji içeceği alacağım."
Jouno yüzünü buruşturdu.
"Zevksizin tekisin."
"Onları da mı sevmiyorsun?"
"Enerji içeceklerini sadece sporcular seviyor sanırım."
Tecchou başını iki yana salladı.
"Sporcular daha çok evde yaptıklarını içiyor ama ben yapmıyorum."
Jouno güldü.
"Sonsuza kadar sağlıksız yaşayıp şekerden ölmek için mi?"
Tecchou göz devirdi ve markete girdi. Jouno da peşinden girdi ve bir tane market arabası aldı. Tecchou ona dönüp ne yaptığına baktı.
"Ona gerçekten ihtiyacımız var mı?"
"Gelecekte evleneceğim kişinin sağlıksız beslenmeden ölmesini istemem."
Jouno bugün Tecchou'ya daha sempatik yaklaşıyordu ya da sadece onunla alay ediyordu. Tecchou neler hissettiğini anlayamamıştı. Jouno ise onu geride bırakıp arabaya birkaç meyve doldurmuştu.
"Onları sıkabildiğimi nereden biliyorsun?"
Jouno arkasından gelen Tecchou'ya baktı.
"Ben senin yerine sadece bir kereliğine sıkacağım, yarın okula getiririm."
Tecchou sorgular bir şekilde ona baktı.
"Bugün bir değişiksin."
Bunu söylediği an Jouno ciddileşip onu tersledi.
"Sana soran oldu mu?"
Tekrardan Tecchou'yu yalnız bırakıp kasaya ilerledi. Aldığı şeyleri ödedi ve dışarı çıktı. Tecchou onu hiç beklemeyen Jouno'nun arkasından koştu.
"En azından bekleseydin."
"Yetiştin zaten."
Tecchou öyle bir soru sorduğu için kendine lanet etti. Jouno'nun bütün sempatisini kaybetmişti. Şimdi ikisi de sessiz bir şekilde eve dönüyordu. Jouno yarın ona içecek yaparken sinirinden içeceğin içine bile tükürebilirdi. Ya da işerdi bu düşünce Tecchou'nun kıkırdamasına neden olmuştu.
"Ne gülüyorsun?"
Tecchou, Jouno'ya döndü.
"Hiç, aklıma komik bir şey geldi de."
Jouno ona sinirle baktı.
"Senin aklına geldiyse komik değildir."
"Dün yaptığın espiriden sonra seni ciddiye alamıyorum."
"Senin mizah seviyen düşükse ben ne yapabilirim? Çok komikti."
Tecchou iç çekti.
"Umarım bir daha o şakalara maruz kalmam."
Jouno önce birkaç saniye sessiz kaldı ardından gülümseyerek Tecchou'ya baktı.
"Bir adam yarın öleceğim demiş, yarmışlar ölmüş."
Tecchou'nun yüzü öncelikle şaşkınlığa büründü sonra gözle görülür bir şekilde yüzünü buruşturdu. Jouno ise tepkisine kahkaha atıyordu. Tecchou en azından yine samimi davrandığını düşündü. Kesinlikle espiri yapmadan samimi olmasını tercih ederdi ama bununla idare etmeliydi. Jouno durup ona baktı.
"İşte evine geldik."
Tecchou önce evine sonra Jouno'ya baktı.
"Hiç fark etmemiştim."
Jouno kıkırdadı.
"Muhteşem espirim aklını başından aldı."
Tecchou yüzünü tekrardan buruşturdu. Gerçekten çok kötü bir espiriydi.
"Lütfen bir daha espiri yapma."
Jouno sadece güldü. Tecchou evine gitmeden önce ona yaklaştı ve yanağına bir öpücük kondurdu. Jouno'nun ağzı beş karış açılırken gülümseyerek evine yürüdü.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme attığım bakış
Neyse sonsuza kadar sağlıksız beslenip ölme fikri benim ama fazla şekerli şeyler yemiyorum olsun yine de sağlıksız besleniyoruz (ya da hiç yemiyorum 🥱)
