Tecchou antrenmanından çıktıktan sonra etrafta Jouno'yu aradı. Onu bulamadığı için mesaj atacakken biri sırtına dokununca arkasını döndü.
"Neredeydin?"
Jouno elindeki sandviçi Tecchou'ya uzattı.
"Açsındır diye bunu alıyordum."
Tecchou ona uzatılan sandviçi aldı.
"Teşekkür ederim."
Daha fazla okulda kalmamak için eve yürümeye başladılar. Tecchou'ya kalsa okulda Jouno ile takılırdı. Elini Jouno'nun elini tutmak için uzattı. Jouno gülümseyip parmaklarını birbirine kenetledi.
"Hem utanıyorsun hem istiyorsun."
Tecchou göz devirdi.
"Sana itiraf eden bendim."
Jouno kaşlarını çattı.
"Sormasam etmeyecektin."
Tecchou sandviçinden bir ısırık alıp konuştu.
"Bir gün ederdim."
Jouno aynen aynen öyle olur bakışları attı. Tecchou bakışlarını görmezden geldi ve yürümeye devam etti. Bir süre sonra eve yaklaşmışlardı bu yüzden elleri birbirinden ayrıldı. Tecchou daha fazla zaman geçirmek istedi ama onu sıkmak istemiyordu. Evine gidecekti ki Jouno onu durdurdu.
"Markete uğrayalım."
Jouno tabii ki direkt söylemeyecekti, bunu dolaylı bir şekilde söylemişti. Tecchou gülümsedi ve evine yakın olan markete ilerledi.
"Zaman geçirmek için değişik bir yer."
Jouno, Tecchou'nun götüne tekme attı.
"Beğenmediysen siktir git."
Bunu beklemeyen Tecchou şaşkınlıkla ona baktı. Jouno güldü.
"Ne oldu? Bunu durduramadın mı?"
"Arkamdan vurdun, sayılmaz."
Jouno, Tecchou'nun yanına geldi.
"Her zaman hazırlıklı olmak zorundasın."
Tecchou iki tane süt aldı. Jouno'ya dönüp tepkisini ölçtü, herhangi bir şey söylemeyince sepete attı.
"Başka ne alacağız?"
"Bundan sonra eve gitmeyecek misin?"
Tecchou başını iki yana salladı.
"Parka gideriz diye düşündüm."
Jouno birkaç çubuk alıp sepete attı, sonra da kasaya ilerledi.
...
Parkta oturup süt içiyorlardı. Jouno küçük çocukların düşmelerine gülüyordu, Tecchou ise sadece izliyordu. Küçük çocuklar umrunda değildi buraya Jouno ile vakit geçirmek için gelmişti ama sevgilisinin öyle planları yok gibi duruyordu.
"Jouno."
Jouno gözlerini çocuklardan Tecchou'ya çevirdi.
"Efendim?"
Tecchou sütünü çime bırakıp Jouno'nun çenesini tuttu ve onu bir öpücüğün içine çekti. Jouno bunu beklemediği için ne yapacağını bilemezken bir yandan da diğerleri onları gördüğü için utandı. Tam olarak bir parktaydılar. Bunu umursamamaya karar verip Tecchou'nun öpücüğüne karşılık verdi. Bir süre sonra geri çekildiler. Tecchou sırıttı.
"Bu sefer sen utandın."
Jouno ona vurdu.
"Parktayız."
Tecchou tam ona cevap verecekken çalan telefonu ile telefona baktı. Annesi arıyordu, büyük ihtimalle gelmesinin söyleyecekti bu yüzden ayaklandı.
"Gidiyor muyuz?"
Tecchou başını salladı. Jouno onu tekrar evinin önüne bıraktı ve vedalaşıp ayrıldılar.
...
Ağlıyorum
