episode 3

95 22 2
                                    




මධ්‍යම රාත්‍රී 12.00 පසුවෙනවාත් සමගම ඈ අවදි වූයේ තිගැස්මෙන් ය . තමන්ගේ කාමරයේ දොරට කවුරුන් හෝ තට්ටු කරන වගත් කාමරයේ ජනෙල් ඇරෙන වැහෙන හඩත් නිසාය....

"ක...ක...කවුද ඔතන....ඔම්මා....ඔයාද..."

ඵ් සමගම ඈව තවත් බය කරමින් කවුරුන් හෝ ඉකි ගසන හඩක් ඇසීය....

"ක්...ක...කඅ..කවුද ඔතන...අඩන්නෙ...කොහොමද අපේ ගෙදර ආවේ.."

ඵම ශබ්දය මද වේලාවකින් නැතිවී ගොස්

  '.. මට යන්න දෙන්න...මට මැරෙන්න බෑ....අනේ මාව බේර ගන්න ....කරුණාකරලා....'

ඵසේ කවුරුන් හෝ දොඩවන  හඩක් සේජි ට ඇසෙන්නට විය...

"කවුද ඔයා....ඇයි...ඔයා..බේර..ගන්න කියලා කෑ ගහන්නෙ මොකක්ද උනේ කොහෙද ඉන්නෙ..."

ඵසේ සේජි ප්‍රෂ්න කරත් ඵක දිගටම පිළිතුර උයේ...

'මට යන්න දෙන්න....මට මැරෙන්න බෑ....අනේ මාව බේර ගන්න....කරුණාකරලා....'

සේජි කාමරයේ විදුලි පන්දම් දල්වනවාත් සමග ඵම කටහඬ නිමාවී ගියේය...

කාමරේ සෑම.තැනම ඇස් යෑවූ සේජි ඵහි කවුරුත් නොසිටුනු වට දුටු විට ඈ හට තැතිගැන්මක් ඇතිවිය....

"මෙ..මෙතන......කවූරුත් නෑනේ...ඵතකොට අර...හොල්.......නෑ..නෑ මට මනස්ගාත අප්පාහ් නිදාගමු නැත්තම් හෙට ඇහැරෙන්න වෙන් නෑ...."

ඵසේ පවසා ඈ නැවත ඇදට වැටී නිදාගන්නට විය...

A't morning....

සේජි වෙනදා උදේ පාන්දරම අවදි වූවත් ඈ හට ඵදින අවදි වීමට ලෝබ කමක් දැනිය....

මන්ද ඇයට නොතේරෙන කිසිදා අත්විද නැති කුමක් හෝ  උණුසුමක් තමන් ලගින්ම සිටනා සේ දැනෙන්ට විය.. ඵහෙත් සේජි ට ඵ් මොන වගේ උණුසුමක් ද යන්ට තේරුම්ගත නොහැකි විය...

A't 7.30 am...

" චූටි දූ....නැගිටින්න පරක්කු වෙනවා....අද මොකද නිදි ...ඉක්මනට පල්ලෙහාට ඵන්න මැණික කෑම කන්න....."

"ආහ්....ම්.....ආහ්..."

ඇගේ හිරි අරිමින්....

"උදෙත් උනාද....හරි ඔම්මා....මම මේ ඵනවා...."

MY GHOST BOY 👻💜 [ JJK FF]Where stories live. Discover now