KLASİK AŞK HİKAYESİ

-4.BÖLÜM-Sürpriz

(Bir hafta sonra)
Eren'le bir hafta boyunca dondurma yiyorduk. Ama havalar soğumaya başladığı için dondurma yemeyeceğimizi düşünüyorum.

Gözlerimi açtım. Yanımda duran telefonuma baktım. Saat 6.30'du. Daha bir buçuk saatim vardı. Ne yapabilirim diye düşünüyordum. Aklıma bir fikir geldi. Yatağımdan kalktım. Banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım. Odamdan çıkıp mutfağa girdim. Ekmek dolabından iki çift sandviç ekmeği aldım. Çünkü Eren'le ikimize sandviç yapıcağım. Buzdolabından salam, peynir, domates ve salatalık aldım. Domates ve salatalığı yıkadım. Yıkandıktan sonra kesme tahtasını ve bıçak aldım. Kesmeye başladım. Ekmeklere domatesi, salatalığı, salamı, biraz peynir koydum ve ekmeğin üzerine ekmeği koydum. Streç filmi aldım. Sandviçleri sarmaya başladı. Sandviçleri sararken annem geldi. "Kızım, ne yapıyorsun?''
"Sandviç yapıyorum"
"Sen kılını kıpırdatıp sandviç mi yapıyordun?"
"Yapasım geldi."
"Sen bir sandviç yersin. İkincisi kime?"
"Eren'e" Ne? Ne dedim ben? Şimdi hapı yuttum.
"Kimdir bu Eren? Baksana birine sandviç yaptırır."
"Boş ver."dedim. Hızla yanından geçtim ve odama çıktım. Biraz daha dursaydım, beni sorguya çekecekti. Gardrobun yanına gidip kapağını açtım. İçini karıştırdım. Nerdeyse bütün kıyafetlerimi karıştırdım. En sonunda turuncu tişörtümü ve beyaz kot şortumu giydim. Odamdan çıkıp mutfağa girdim. Masada duran sandviçleri bulduğum bir saklama kabına koydum. Saklama kabını sandalyenin üstünde duran bez çantaya koydum. Hızla çantamı alıp evden çıktım. Garip şekilde mutluyum. Hayatımda ilk defa yemek ile ilgili birşey yaptım ve bunu onun için yaptım. Onu bir buçuk haftadır tanıyorum ama ona öyle bir bağlandım. Bu sanki arkadaşlık değildi. Bu başka bir şeydi ama anlamıyorum.

Okula geldim. Hızla sınıfa çıktım. Sınıfta tek o vardı ve bir şeyler çiziyordu. Yanına gittim. Gittiğim an çizdiği şeyi sıranın altına koydu. "Ne yapıyordun burada?" dedim gülerek.
"Hiç". Onu kolundan tutup çekmeye başladım. "Ne yapıyorsun?"dedi endişeyle. Kıkırdayarak cevapladım. "Sürpriz!!"
"Ne sürprizi?"
"Sürpriz dedim ya" ben kıkırdıyordum o yüzüme merakla bakıyordu.  Arka bahçeye geldik. Orda duran kaldırıma oturduk. "Ne oldu, sürpriz ne?" diye sordu merakla. Yanımda duran bez çantadan saklama kabını çıkardım ve ona uzattım. İçini açtı. "Bu ne?" diye sordu. "Sandviç, sana yaptım. Yani ikimize, beraber yiyelim diye." diye cevapladım. Güldü. "Sen bana sandviç mi yaptın?"
"Eren, beni anlamıyor musun?"
"Anlıyorum."
"Hadi, ben çok acıktım."
"Tamam" dedi. Sandviçleri streç filmden çıkarıp. Yemeğe başladık.
"Nasıl olmuş?"diye sordum.
"Çok güzel olmuş"
"Biliyor musun? Ben hiç yemek yapmam. Bugünde ilk defa bir şey yaptım."
"Bilmiyordum ama öğrendim."dedi. Bana doğru yaklaştı ve dudaklarını araladı. "Sen benim için sandviç mi yaptın?"
"E... Evet, yap...tım"
"Teşekkür ederim" dedi ve yanağıma bir öpücük kondurdu. "Rica ederim" kalbim yerinden çıkıcaktı. Bir rüzgar esti. O an üşüdüğümü hissettim. Eren üzerindeki ceketi çıkarıp bacaklarıma örtü. "Ne yapıyorsun?"
"Bacaklarını örtüyorum."
"Neden?"
"Bacakların titriyor."
"Ne, bacaklarım mı titriyor."
"Evet, ayrıca..." dedi, devam etmedi.
"Ayrıca ne?"
"Şuradaki çocuk bacaklarına bakıyordu."
"NE?(!)" dedim şok içinde. Eren'in gösterdiğini yere baktım. Çocuk bana bakıyordu. Çocuk anlar diye kaş göz hareketi yaptıp ve gitti. "Bak gitti" dedim. "Gitsin" dedi. Yüzüne baktığımda sinirli olduğu yüzünden belliydi. O öyle boş boş bakarken ben ona bakarken zil çaldı. Eren çöpleri attı sonra yanıma gelip elini uzattı. Eli tuttum ve kalktım. ELİNİ TUTTUM. beraber sınıfa çıktık. Bana döndü. "Sen hep bu şortla mı duracaksın?"
"Evet"
"Bak, herkes sana bakıyor. Bundan sonraki ders beden ve hava kaç derece."
"Yedek kıyafetim yok." dedim. Gerçekten yanıma kıyafet almadım. Eren kolundan tuttuğu gibi beni götürdü. "Eren ne yapıyorsun?" dedim. Cevap vermedi. Beni erkeklerin giyinme odasına soktu.
"Eren, burda ne işimiz var?" dedim.
"Bekle" dedi ve onun olduğunu düşündüğüm dolabı açtı. İçinden gri bir eşofman alıp bana uzattı. "Giy bunu" dedi.
"Neden?"
"Sebeblerini demin söyledim"
"Bu senin değil mi?"
"Yeni aldım" öf keşke giyseydin. NE DİYORUM BEN?! "Ta... tamam" dedim.
"Ben kapıda bekliyorum erkek girmesin." dedi. Hafifçe kıkırdadım. Eşofmanı kontrol ederken fiyatı gözüme çartı. Fiyatı "750TL" di. Şok ve sinirle yanına gittim. "Giyinmemi-" derken sözünü kestim. "Bu ne?" diyerek eşofmanı gözüne soktum. "Ne ne?" Bakın ya benimle alay ediyor. "Eşofmanın fiyatı 750TL"
"Ne olmuş?"
"750TL'lik şeyi bana ni-" derken sözümü kesti. "Sen daha iyilere layıksın." dedi. NE? NELER OLUYOR? Bir şey demeden içeriye girdim. Altımı değiştirdim. Eren'in yanına gittim. "Çok güzel güzel olmuşsun."
"Yalancı" yalancı mı?
"Evet, sen çok güzel değildin."
"Bildiğim şeyi bana söy-" dedim, sözümü kesti. "Güzelliğinden gözümü kamaştırıyor."
"NE?" şoktayım. Eren elini uzattı, çenemi kaldırdı. Evet, ağzım açık kaldı. Eren'le beraber sınıfa çıktık. Ders öyle böyle geçti. Beden dersi gelmişti. Herkes aşağıya indi. Kızlarla veleybol oynuyordum. Eren ise yanımızdaki sahada futbol oynuyordu. Onu izlerken bir anda kafama bir top geldi. Kendimi yerde buldum. "Aleyna!" bu onun sesiydi Eren'in sesi. "Aleyna! Ne oluyor abi!" bu Can'ın sesiydi. Yanıma geldiler. Eren başımı kaldırdı. "İyi mısın?"
"İyi-" dediğim an Sema sözümü kesti.
"İyi değil" dedi. "Gözünü niye açmıyorsun?" dedi Eren. "Bilmiyorum, açamıyorum." o an Eren'in elini bacaklarımda hissetim. Sonra belim yerden kalktı. Beni KUÇAKLAMIŞTI! Beni sanırım revir sedyesine koydu. Orda sızdım.

Kendime geldiğimde biri saçımı okşuyordu. O sırada Can'ın sesini duydum. "Abi kızı rahat bırak."
"Rahat zaten"
"Abi niye orda bekliyorsun?"
"Sus ve ne yapıyorsan yap!" hafifçe kıkırdadım. Eren elini saçlarımdan çekti. Evet EREN SAÇLARIMI OKŞUYORDU! "İyi misin?" dedi Eren.
"İyiyim" dedim, devam ettim. "Derse yetişmemiz gerek, hadi". Can kıkırdadı. "Okul biteli üç saat oldu."
"Ne?!" ben şok. "Ben eve gidicem" dedim. "Tamam, sakin ol. Biz seni görürüz." dedi Eren. ÖF ERKEK YAİ. kafayı sıyırdığımı biliyorum. Eren beni arabasına bindirdi. Eve bıraktı.