"Sevmek ve beklemek aynı şey değildir: Herkes sever ama herkes bekleyemez."
-Dostoyovski-
...
"Nasılsın"
"Bugün siyah iris çiçekleri getirdim sana. Bu tür çok nadir bulunurmuş biliyor muydun? Her renginden her türünden bulucam senin için sevgilim.."
Bir erkek sesi duyuyordum ama gözlerime ağırlık çökmüş gibiydi üstelik üşüyordum
Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda her şey bulanıktı. Gözlerimi ovuşturarak belimi dikleştirdim. Kafamı yan tarafa çevirdiğimde kumral , mavi gözlü , hafif kirli sakallı bir adamın Ayza'nın mezarına çiçek diktiğini gördüm
Ayza ' nın sevgilisi miydi?
Gözlerini bana çevirdiğinde yırtılmış pantolonuma ve dudağımın kenarındaki yaraya baktı
"Bok gibi görünüyorsun"
Bana mı dedi o ?
Yok ebeme dedi
Yüzümü ifadesiz tutmaya çalışarak
"Kimsin " dedim
"Bu soruyu benim sormam gerekiyor. Kimsin? Ve sevgilimin mezarının başında ne arıyorsun? "
"Arkadaşıyım"
Adam soğuk bir tebessüm göndererek
"Arkadaşıyım mı dedin?"
"Öyleyim"
"Ayzanın ne arkadaşı ne de ailesi var"
Sorgulayıcı bakışlarla bana bakmaya başladığında , kendimi açıklayabilmek adına derin bir nefes aldım
"Ayzayla çocukluk arkadaşıydık. Babası hapisteydi. Hapisten çıkıp velayetini üzerine alana kadar aynı mahallede büyüdük biz. O günden sonra haber alamadım ondan. Büyüdüğümde aradım onu ama bulamadım. Tam öldüğü yıl aramayı kesmiştim"
Yutkunarak gözlerimi mezara çevirdim
"Keşke kesmeseydim.."
O da benim gibi bakışlarını mezara çevirdi. İsminin yazılı olduğu yerdeki ceketi düzeltti. Anlaşılan ceketin sahibi o'ydu
Ayzaya çok değer veren biri olduğu belliydi
Adamın gözlerinde tarif edemediğim bir şeyler vardı. Gözleri hem yorgunluk hem de özlemle doluydu sanki
İkimizde sessizdik. Kafamda binlerce soru vardı
Ayza nasıl ölmüştü?
Neden mezarında sadece iris çiçekleri vardı?
Ailesi yok demişti...babası ve anneannesi nerdeydi?
Benim gibi onunda mı hiç arkadaşı olmamıştı?
Hayatında neler yaşamıştı?
Düşüncelerimden adamın konuşmasıyla ayrıldım
"Bir gece ansızın bir mesajla girdi hayatıma... İlk başta arkadaşlarımın benimle dalga geçtiğini düşündüm. Hatta bir süre tersledim onu. Ama vazgeçmedi. Bunun bir oyun olmadığını beni sevdiğini söyledi"
Yutkunarak gözlerini kapatıp devam etti
"V-ve bunu dibine kadar hissettirdi bana. Ben ilk defa sevildiğimi hissettim. Ama yinede böyle güzel seven birinin varlığına inanamıyordum. Zamanla alıştım ona. Her bir sözü her bir cümlesi bana iyi hissettiriyordu. Sonra yavaştan birbirimizi tanımaya başladık. Benim hakkımda benim bile bilmediğim şeyleri biliyordu. Tam 5 yıl lan ... Dile kolay 5 yıl boyunca sevmiş beni... Adını söylemedi ona güvenip alışana kadar, İris dememi istedi kendisine.Ne anlama geldiğini yada neden ona böyle dememi istediğini bilmiyordum. İris bir çiçekti.. iris çiçeği. Sonra bana iris çiçeğinin ölümü temsil ettiğini söyledi , kendisine yakın hissettiğini söyledi. Neden diye sorduğumdaysa "öyle , yakın hissediyorum , zamanla anlarsın belki" derdi. Keşke anlamak istemeseydim. Ama zamanla anladım.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elzem|| Yarı Texting
Lãng mạn054********: çıkar o ipi boynundan 054********: bu kadar aciz misin yani 054********: bu kadar korkak mısın 054********: bu kadar mısın sen 054********: yapma 054********: lütfen yapma 054********: bunu kendine yapma 054********: Elzem... Görüldü
