Suga Reaction'☆

4

Uyarı: Yoongi X melez!okuyucu, Angst, birinin dövülmesi, saldırıya uğraması, dilbilgisi ve yapısal hatalar, melez.

Yoongi, Bighit'ten çıkarken yorgundu. 8 Saatten fazla dans etti ve bununla birlikte 5 saatten fazla müzik yaptı. Bu da onu yordu ve sırtı ağrıyordu. Ancak bu, bu sefer eve yürümek istemesini engellemedi. Kafasını boşaltmak için yalnız kalmak istiyordu. Bütün yaptıklarından sonra bunu hak ettiğini hissetti.

Hareketli Seul şehrinden geçti. Yağmur yağmaya başlayana kadar insanların yanından geçip huzurunun tadını çıkardı. Bighit'ten ayrılmadan önce hava durumunu kontrol ettiği için yağmur sürpriz oldu. Yakındaki bir dükkana doğru yürüdü. Cüzdanını bulmak için ceplerini kontrol etti, ancak acelesi olduğu ve unuttuğu için bugün onu yanında getirmediğini fark etti. 

Derin bir nefes aldı ve daha ileri yürüdü. Yağmur onu ıslatıyordu. Hoşuna gitmedi, yağmur zihnini temizlemesine yardımcı olmadı. Hala gitmesi söylenen yola çıkarsa yürümek için 15 dakikası vardı ama Yoongi'nin işi bitti. Olabildiğince çabuk eve gitmek istedi. Fikrini değiştirdi, yatakhanede kafasını boşaltmalıydı. Ama hayır, yürürken kafasını temizlemek istedi.

Bu yüzden kestirmeden gitmeye karar verdi. Eğer aldıysa, o zaman yürümek için sadece 3 dakikası vardı. Bu yüzden karanlık ara sokaktan kestirmeden geçti.

Karanlık ara sokağın dar yolundan aşağı inerken, üzerine süzülen huzursuzluk hissinden kurtulamadı. O anda, gitmesi söylenen yola gitmesi gerektiğini biliyordu. Yine de yurtta olabildiğince çabuk olmak istedi.

Arkasından ayak sesleri duyarken aynı anda yoluna koştu. Arkasını döndü ve dört kişilik bir grubun kendisine yaklaştığını gördü. Başlarının üzerinde kapşonluları çekilmişti ve yüzleri gölgelerde gizlenmişti.

Yoongi'nin kalbi tehlikede olduğunu fark edince çarpıyor. Kaçmaya çalıştı ama adamlardan biri onu omzundan tuttu ve geri çekti. Yoongi karşılık verdi. Onlardan birine vurmaya çalıştı ama vuruşu engelledi. Onun için çok güçlüydüler. Yine de denedi, hiçbir şey yapmadan kaybetmek istemedi.

Onu defalarca yumruklayıp tekmeleyerek yere düşmesine neden oldular. Yoongi yerde çaresizdi. Kaçmak için bir şeyler yapması gerektiğini biliyordu. Tüm gücüyle, birinin onu duyacağını umarak yüksek bir çığlık attı.

Onun dileği, önlerinden gelen alçak bir hırıltıyı duyduklarında gerçekleşti. Adamlar küçük beyaz bir yavru kurdu gördüklerinde korkudan geri çekilmişlerdi. Yine de biri olduğu yerde kaldı ve kahkahalarla kükredi.

"Hadi ama çocuklar. Küçük bir kurt gerçekten korkuyor musunuz?" dedi adam soğuk bir sesle.

"Bu bir Melez Efendim," dedi bir adam titrek bir sesle. Adam geri çekildiğini duyunca. Melezleri duymuştu, eğer ruh eşlerini bulurlarsa tehlikeli olabilirler. O kişinin nerede olduğu önemli değil. Eğer tehlikedelerse, melez tehlikeye ışınlanacaktır.

"Hadi yavru kurt, sadece oynuyorduk" dedi adam. Kurt hırlama alayını duyabiliyordun. Kurt öne çıktı ve Yoongi'nin üstünde koruyucu bir şekilde durdu.

"Neden bununla oynamıyorsun?" dedi bir adam ve yavru kurda doğru bir sopa attı. Kurt ona baktı. Gerçekten işe yarayacağını düşündü mü? Kurt tekrar hırladı ve onlara doğru koştu. Adamın elini ısırıp tırmaladı. Kurdu tekmelediler ve korkaklar gibi kaçtılar. Kurt sakinleşti ve yavaşça Yoongi'ye doğru yürüdü, sızlandı ve kuyruğunu kıpırdattı.

"Teşekkür ederim." dedi Yoongi kulağının arkasındaki kurdu kaşırken. Yavru Kurt Yoongi'nin yüzünü yaladı, onu biraz temizlemek için.

Yoongi ellerini tekrar yere koydu ve kendini yukarı itti. Böylece her iki ayağını da yere dayayabilir ve soğuk ıslak sağlam zemine uzanamazdı. Ayağa kalktı ve ileriye baktı. Onu döven adamlar çoktan gözden kayboldu.

Yoongi Yavru kurda baktı ve onu aldı. Ona buruk bir gülümseme verdi.

"Benimle eve geliyorsun." dedi Yoongi. Ayrıca Melezleri ve tehlikede olduklarında diğer önemli kişilere nasıl ışınlandıklarını da okumuştu. Onları bir araya getirmenin kader olduğunu ve bunu görmezden gelemeyeceğini biliyordu.

Kurdu giysisinin altına soktu  ve ara sokaktan olabildiğince hızlı koştu. Yurdunun ön kapısına varana kadar koşmayı bırakmadı. Dövülmüş ve ağrılıydı, ama müttefikte bir kurtarıcısı olduğu için hayattaydı.

Beceriksizce ön kapıyı açtı ve doğruca odasına doğru yürüdü. Odasına girerken Ağabeyini görmezden gelerek kapıyı kilitledi. Kurt yavrusunu yatağına koydu, çekmecesine doğru yürüdü ve rahat bir pantolon ve gömlek aldı. Giysileri yavru kurdun yanına koydu.

Yoongi, kurdun yanındaki giysilere işaret ederken, "Tuvalete gidiyorum ve adam hakkında polisi arayacağım, lütfen insan formuna geçer misin ve bu kıyafetleri giyer misin?" dedi. Yavru yavaşça başını salladı ve Yoongi rahat bir nefes aldı.

Yoongi, polise numarasını arayarak tuvalete doğru yürüdü ve başına gelen saldırıyı bildirdi. Arama bittiğinde, yatağında gömleğinin içinde kalmış güzel bir kadını görmek için banyodan çıktı. Gömlekli kadına yardım ederken gülümsemesini bastıramadı.

"İsim ___" yumuşak bir ses duydu. Hareketini durdurdu ve ona baktı.

"___ ne güzel bir ismin var, benimki Yoongi" dedi kendine doğru işaret ederken. Ona gülümsedin, bu da kalbini olabildiğince yumuşak yaptı.

"Ben sen kalıyorum' dedin. Kollarını açarken sana sırıttı.

"Elbette benimle kalabilirsin," dedi Yoongi. Ne dediğini biliyordu, kelime dağarcığını küçümse. Kollarına sürünerek sarıldın. O gece Yoongi derin bir uykudayken kendini huzur içinde hissetti. Onunla olan önemli meleziyle güvende ve huzurlu hissetti.