Zbyt młoda

2.

W części drugiej chcę wam przedstawić jak wyglądało moje życie w podstawówce. Głównie okres 1-5 ponieważ 6,7 i 8 klasa to tematy na kolejne rozdziały.

Oczywiście noce są niezmienne. Natomiast dni zaczynają wyglądać nieco inaczej niż w poprzednich latach. Nie dość że tata przestał pracować, przez co brakuje pieniędzy na jedzenie to jeszcze w szkole dziewczynka przechodziła piekło.

Od początku pierwszej klasy siedziała cicho w swojej ławce. Nie umiała odezwać się pierwsza. To sprawiłl że za jej plecami zaczynały się szepty na jej temat. Dzieciaki potrafią być naprawde okropne. To co wyczyniają w kolejnych latach jest czymś przerażającym.

Gdy pierwsza klasa się zakończyła, a druga miała się rozpocząć każdy w klasie znał się już na tyle aby móc stworzyć swoje grupki tych lubiny a tych unikamy. Niestety w każdej klasie musi pokawić się też kozioł ofiarny. Osoba bądź grupka osób ktore do końca szkoły będą dręczone z nieznanych powodów.

Oczywiście padło na mnie.
Chłopcy potrafili byc okropni, obrażanie wyśmiewanie na każdym kroku a czasem nawet popychanie czy podkładanie nóg. Jakie kolwiek próby powiedzenia wychowawczyni żeby cokolwiek zdziałała? Zbędne. Nic to nie dawało. I tak właśnie kolejne lata psychika dziewczynki stawała się coraz bardziej naruszona. Próbowała łapać kontakt z dziewczynkami w klasie, ale te były również podobne do chlopców. Zdarzały się wyjątki, które kiedy nikt nie widział rozmawiały z dziewczynką, niestety kiedy grupa robiła się większa to razem ze wszystkimi śmiały się z dziewczynki. Tak oto w ten sposob dziewczynka nie miala spokoju ani w domu ani w szkole.

Mijały kolejne lata nękanie w szkole przybrało na sile. Sytuacja w domu ani troche się nie polepszała, a mama dziewczynki starała się uspokoić to co działo się w szkole. Chodziła do nauczycieli, dyrekcji aby uspokoili klasę. Oczywiście starania na nic. Tak dziewczynka musiała cierpieć kolejne lata. Wszystko zaczęło się zmieniać jak skończyła 12 lat. Zapraszam do kolejnego rozdziału.