Ölü Sırlar-Askıda

Savaşçı mı?

Oturduğu yerde kıpırdanarak gözlerini sahneden çekip Derek'e baktı. Derek'te bir şey düşünüyormuş gibi gözüküyordu.

Callie Derek'i gördüğü an yumuşamış onun kendisine ihanet etmeyeceğini bildiği için onun Koruyucu olması fikrini kendi aklında çürütmüştü.
Derek ona bir tiyatroya gitmek istediğini söylemişti ama oyunu
pek takmıyordu.
Kızın beklemediği bir şekilde kalkarak kolunu tuttu,
"Seninle konuşmamız gerek." dedi. Çıkış kapısından değilde binanın arkasına çıkan kapıya yöneldi. Callie de bir şey demeden onu takip etti.
Acaba öğrenmiş miydi Derek kendisinin farklı olduğunu?

Tenha sokağa çıktıklarında Derek hâlâ düşünüyormuş gibi gözüküyordu. Ne söyliceğini bilemez bi halde Callie' ye baktı.
"Efendim?" Kollarını göğsünde birleştirdi kız.
"Şey... Oyun sıkıcı geldi öyle konuşalım diye çıkardım sadece."
Tabii ki konuşmak için çıkarmamıştı kendisinin koruyucu olduğunu söyleycekti fakat yapamıyordu. Kızın küçüklükten beri kabul ettiği değerler vardı. Mesela insanların ruhunu çekmek ona normal geliyordu. Ve yer değiştirenler hep koruyuculardan kaçmıştı. Eğer söylerse Callie onu asla affetmeyebilirdi. Ama iyi biri olurdu değil mi?
Derek duygularını görevine katmaması gerektiğini biliyordu ama yapamıyordu işte...

Callie bir ürperti içinde etrafına bakındı. Açlığının giderek arttığını fark etti. Ama bu sefer Derek yüzünden değildi. Kollarında hissettiği baskıyla kafasını arkasına çevirdi 5-6 tane koruyucu duruyordu ellerinde kesici aletler vardı. Kollarını kavrayan eli tutup kendinden olduğunca uzak bi yere fırlattı. Diğerininde Mahrem yerine tekme attıktan sonra metal seslerinin devam ettiğini duydu ama açlığı ona izin vermiyordu. Derek'i aradı gözleri. Derek! Bir koruyucuydu. Evet Derek bir koruyucuydu. Onunda elinde hançer vardı 2 adamı yere serdi, diğerlerini de Derek halletmişti. Hepsinin kalkamıcak durumda olduğunu görünce kendini toparladı Callie. Acıyla haykırdı,

"Sen! Koruyucusun bunlarda arkadaşların değil mi? Babam söylemişti bana! Ona güvenmeliydim."

"Hayır Callie! Kendine gel."

Derek bağırdıktan sonra Callie'yi kolundan sürükledi. "Onlar Koruyucu değil! Savaşçı."

Callie saf saf Derek'e bakarken o hâlâ Callie'yi sürüklemeye devam ediyordu.

Derek'in arabasına bindiklerinde Callie kendine gelmişti'

"Savaşçı mı?"

Kızın gözleri dolmuştu. Neredeyse ağlamak üzereydi. Ne kadarda çok düşmanları vardı öyle? İlk önce Koruyucular şimdi ise Savaşçılar mı!

Gerçekten Callie'nin yanında kesici bir alet taşıması zorunlu hale geliyordu.

"Evet Savaşçı Callie, her şeyi anlatacağım. Ama buradan uzaklaşmamız lazım. Bize saldıranlarla sınırlı değil onlar daha çoğu da olabilir." deyip arabayı çalıştırdı.

Demek ki Derek gerçekten koruyucuydu.Callie'ye bir şey yapmamıştı ama bunu söylemesi gerekirdi. Resmen kızı aptal yerine koymuştu. Bu durum kabul edilmezdi.

Callie düşünceyle kıpırdandı.

Derek de aslında benim arkadaşım değilmiş. Diye düşündü. Arkadaşım değilmiş...

Merhaba arkadaşlar :) hikayeme bir ara vermiştim. Ama bir okuyucum mesaj attı. Bende çok mutlu oldum. Küçük bir yorum yapamaz mısınız? Gerçekten birileri okuyor mu şüpheye düşüyorum bazen lütfen beni anlayın. Yoruma nokta koysanız bile yeterli olurdu benim için...

Seviliyorsunuz :) iyi günler.