Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rick Grimes
Rick'in yatağında, Alexandria'nın yeni bir sabahına uyandın. Son bir kaç aydır olan bu rutine alışmıştın, onun odasına öpücükler içerisinde giriyordun ve açıkçası, bundan pekte şikayet etmiyordun. Rick, ne yaptığını biliyordu. Saatler sonrasında, üzerinde sadece yatak örtüsü varken bile, elleri senin vücudunda dolanıyordu.
Geceyi birlikte geçirdikten sonra, sanki saati ayarlanmış gibi her sabah güneşin ilk ışınlarıyla odadan ayrılmak için kendini zorluyordun. Ancak bu sabah, farklıydı. Aceleyle geceden etrafa saçılmış kıyafetlerini giymeye çalışırken, Rick'in sorduğu soruyla tüm dikkatini ona verdin. Hâla yatakta, sana dönüş ve kolunu kafasına koyarak seni izliyordu.
"Neden hep bunu yapıyorsun?" dedi, "Neyi?" anlamamış gibi cevapladın ama aslında neyi kastettiğini çok iyi biliyordun.
"Biliyorsun.." sesi, yeni uyandığından dolayı boğuk geliyordu ve sana olan bakışlarına karşın kendini tutmaya çalıştın. Bu dikkat dağıtıydı, bu yüzden arkanı döndün ve giyinmeye devam ettin.
"Yapmıyorum." diyerek alay ettin.
Bıkkın bir nefes verdi, "Evet, yapıyorsun." dediğine karşın yutkundun ve karşılık verdin, "Yapmıyorum!" sesin şimdi biraz daha ciddi çıkıyordu. "Her işimiz bittiğinde kaçıp gidiyorsun," diye cevapladı.
Onun Güneyli aksanını taklit ederek, "Kaçmıyorum Rick," diye cevapladın. Bu dikkatini çekti ve sana bakarken bir sırıtmayla gözlerini devirdi. "Evet, şu an ne yapıyorsun peki?"
"Giyiniyorum ki işe gidebileyim. Biliyorsun, duvarlar, dışarısı." sarkastik bir tonla cevapladın.
"Pekala, sen çalışmasan bile orada hep bir şeyler olacak," dedi nefes vererek. Haklı olduğunu bildiğin halde onunla ileri geri didişmen kendini kötü hissettirdi.
Endişesini gidermek için ses tonunu yumuşatıp gülümsedin, "Ben sadece meşgulüm Rick. Bu o kadar da dert edilecek bir durum değil, gerçekten." Yatağından dışarı çıkmak için ayrıldığında, nazikçe kolunu tuttu ve seni durdurdu.
"Hey, hey," dedi ve senin ona dikkatini vermeni bekledi. Bundan sonra ne söyleyeceğini düşünürken midene bir kramp girdi. Bu konuşamının olacağı bir gün olduğunu biliyordun. Sonuç olarak Rick bir aile babasıydı ve bu gece anlaşmalarınız elbet son bulacaktı.
"Bu şeylerin böyle olmasına gerek yok, biliyorsun değil mi?" sana endişeli bir bakış attı.
"Bak, problem yok," diyerek başıjdan savmaya çalıştın.
"Bu, benim istediğim şey değil," dedi, "Eğer senin istediğin şey buysa, problemim yok, buna saygı duyarım. Ama gitmeni istediğimi düşünmeni istemiyorum."
"Biliyorum, Rick," derken başını eğdin. Rick'in dediği her şey doğruydu, "Her şeyi olduğu gibi seviyorum, anlıyor musun?"
Şaşırtıcı bir şekilde dediğine güldü, "Yani, her gece yaşadığımız şeyden sonra apar topar buradan çıkıp, gün boyu da benden kaçmayı mı kastediyorsun?" diye alay etti.
Kafanı hayır anlamında salladın ve dediğine güldün, "Senden kaçmıyorum, Rick," dediğin şeye hayır anlamında kafa salladı, "Kaçıyorsun."
"Pekala, belki de bundan sonrası beni pek cezbetmiyor." elinden geldiğince özgüvenli bir şekilde dedin.
Yalan söylediğini hemen anlamış olmalı ki, dediğin şeye sadece güldü. "Bunun doğru olmadığını biliyorum." dedi, "Benimle oynadığın oyunu bırakabilirsin. İşlerin ciddileşmesinden korktuğunu biliyorum ama belki de, daha iyi olacak."
"Bilmiyorum, Rick," yutkundun, "Herkes biliyor, bu dünyada bu işlerin nasıl sonlandığını, anlamı yok."
"Elbette bir anlamı var, hiç mi düşünmedin?"
"Tabii ki düşündüm ama düşündüğüm her şeyi yapmıyorum." dedin sessizce. Rick, derin bir nefes alıp bir eliyle senin elini kavradı, diğer elini ise yüzüne koydu.
"Sadece istiyorum ki, buradan her gün kaçıp gitme. Burada kalabilirsin. Kalmanı istiyorum." dedi, "Senin için zor olduğunu biliyorum," diye fısıldadı. Gözlerini kapatıp, alnına bir öpücük kondurdu. "Dışarıdayken dikkatli ol,"
Bir kaç saniyeliğine donup ona baktın ve sonra kendini zorlayarak gülümsedin. Hissettiğin duyguları anlamlandırmak zordu. Yatak odasından çıkarken, dokunuşu ile bile sana karşın ne kadar hassas ve anlayışlı olduğu için ağlayabileceğini hissettin. Düşünecek çok fazla şey vardı.
