neergestort [a.i]

two.

Mijn ademhaling begon weer op gang te komen door de onbekende stem en ik opende mijn ogen. Voor mij zat een meisje.

Ze had lang donker haar dat recht langs haar ruggengraat viel. Op haar gezicht stonden groene strepen, waarschijnlijk had ze die er zelf opgeverfd. Ze had iets wat eruitzag als een dierenhuid om haar heen geslagen en liep zo te zien op blote voeten.

"Hallo? Kan je me horen?" zei haar stem zachtjes. Ik realiseerde me nu pas dat het inderdaad een meisjesstem was.

Ik ging langzaam overeind zitten en knikte, maar kom geen woord uitbrengen. Moest ik haar vertrouwen? Ze zag er apart uit, ze was waarschijnlijk een bewoner van dit eiland. Wat als ze rare dingen met me ging doen?

"Ik ben Mulan," zei het meisje terwijl ze een kleine buiging maakte. Hier boog je blijkbaar als je jezelf voorstelde? "Ik.. Ik ben Ellie," zei ik zachtjes.

Ze schonk me een bescheiden glimlach en stond op. "Kom je mee? Thuis heb ik eten voor je." Eventjes deed dit me denken aan een kinderlokker, maar zij bedoelde het, hopelijk, goed. Anders zou ik trouwens toch verhongeren.

Ik stond ook op en ze pakte mijn hand. Samen liepen we richting het bos, waar we vluchtig doorheen liepen. Het bos was dichtbegroeid met kleurrijke planten, het leek wel een soort regenwoud. Ik hoorde vele vogels tjirpen en genoot van het krakende geluid van de de grond onder mijn schoenen.

Mulan zou me hier kunnen vermoorden en niemand zou het merken, nee, wacht, ze zou me overal kunnen vermoorden en niemand zou het merken, maar toch was er iets in haar dat haar vertrouwelijk deed aanvoelen.

Na een tijdje lopen, ik gok zo'n twintig minuten, kwamen we bij een eigenaardige plek aan. Er stonden hutjes en er liepen mensen rond. Ze waren net zoals Mulan gekleed, bijna naakt dus, en keken me verbaasd aan.

"Mulan, wat is dit?" vroeg een jongen van rond de twintig terwijl hij naar ons toe kwam. Hij had donkerblond krullend haar en hij zag er aardig uit.

Hij bekeek me met een afkeurende blik van top tot teen. Toch niet zo aardig, dus. "Dit is Ellie, ik heb haar gevonden op het strand," zei Mulan trots. "En hoe kwam ze daar dan?" Mulan dacht na en keek me daarna vragend aan.

"Mijn vliegtuig is neergestort en ik ben de enige overlevende," zei ik op verdrietige toon. De jongen pakte me bij mijn schouders en bekeek me nog eens, maar dan met meer lust.

"Shatin, stook het vuur maar wat op," riep de jongen naar achter. "We hebben weer vlees."