neergestort [a.i]

fifteen.

"Hier is wat water," zei hij tegen me terwijl hij me het houten kommetje overhandigde. Ik pakte het aan en nam gulzige slokken, ik had blijkbaar dorst gekregen door al het slapen. "Gaat het alweer wat beter?" Ik knikte lichtjes.

De zoveelste stilte viel toen. Ashton keek me aan en ik wilde blijven terugkijken, maar het lukte niet goed. Ik vond het ongemakkelijk maar fijn, op hetzelfde moment.

"Ik denk dat ik wel weer beter ben," zei ik voordat ik overeind ging zitten. Ik zuchtte diep en negeerde de stekende pijn in mijn onderrug. Ashton wachtte even, en knikte toen. Hij hielp me met opstaan en ik bedankte hem toen ik weer op twee voeten stond.

"Bedankt voor alles, eigenlijk," zei ik. Ik sloot mijn ogen even en deed toen iets waarvan ik nooit had verwacht dat ik het zou doen; ik kuste hem op zijn wang. Hij keek me in mijn ogen aan, terwijl ik probeerde te verwerken wat ik net had gedaan. Gebeurde dat niet alleen in films?

Voordat ik me kon afvragen of hij het raar vond dat ik dat had gedaan, plantte hij zijn lippen op die van mij. Ik schrok even van zijn aanraking, maar ontspande toen, ook al gingen er in mijn hoofd wel driehonderd alarmen af.

Na de kus verliet ik de hut, hopend dat niemand het had gezien, daar zou ik alleen nog maar meer gedoe door krijgen. Ik liep richting mijn eigen hutje, maar veranderde al snel van richting, aangezien ik bang was dat William nog boos op me was.

Dat kon ik me wel voorstellen.

Ik liep daarom richting een groepje lokale vrouwen en vroeg ze of ik ze nog ergens mee kon helpen. Ze schrokken toen ze me zagen, waarschijnlijk merkten ze mijn wonden op. Ik glimlachte naar ze. "Het is niets, echt niet." Ze aarzelden even, maar gaven me toen toch nog een klusje.

Ik pakte een bijl en hielp een groep andere mensen een boom omhakken, de vruchten die erin hingen waren rijp. Nadat ik dit had gedaan, voelde ik een gevoel van vreugde over me heen komen. Ik was blij dat ik weer actief bezig was.

Lopend richting mijn hutje, moest dat oh zo geweldige gevoel toch plaats maken voor angst. Zou William boos op me zijn?