neergestort [a.i]

eleven.

Toen ik 's ochtends opstond, voelde ik me een wrak. Niet alleen omdat het ochtend was en ik me 's ochtends altijd een wrak voelde, maar ook omdat ik Mulan vandaag moest gaan vertellen over William.

Ik had besloten haar sowieso niet te vertellen dat hij mij leuk vond, dat zou alleen maar jaloezie en problemen veroorzaken. Verder was ik er nog niet helemaal uit.

Ik had de slaap uit mijn ogen gewreven en me uitgerekt. William was al uit de veren, vast al aan het werk. Ik haalde mijn handen door mijn haar en stond zuchtend op. Ik moest het haar nu vertellen.

Ik kan haar ontwijken, dacht ik terwijl ik het hutje uitstapte. Ik dacht na over het idee en besloot na een tijdje dat dat egoïstisch en laf was. Ook zag ik Mulan lopen en ik merkte al snel dat zij mij ook zag lopen. Ze kwam meteen op me afgerend.

Nee, ontwijken werd het niet.

"Hé," zei ze voordat ze me meetrok, een stukje het bos in. Toen we eenmaal tussen de met dauw bedekte planten stonden, begon ze te vertellen.

"William knipoogde naar me, volgens mij. Het was net en ik begon gelijk te blozen dus liep ik door. Was dat wel goed? Ik denk van wel, maar ik weet het niet zeker, hoor," ratelde ze. Ik kreeg een brok in mijn keel, ze was echt hopeloos verliefd, maar dat was niet wederzijds.

"Knipoogde hij serieus naar je?" vroeg ik, aangezien het best een apart iets is om te doen als je iemand niet leuk vindt. Misschien had hij een vliegje in zijn oog; je weet maar nooit.

"Helemaal zeker," zei ze vastberaden. Ik knikte met een glimlach. "Dus.. Heb je het gevraagd? Vindt hij me leuk?" Ik krabde aan mijn linkerwang en slikte.

Shit, nu ging het komen.

"Eh.. Ik h-heb het gevraagd, ja." Ik stotterde, en ik stotterde nooit. Dat zei dus heel veel over hoe ik me in deze situatie voelde. "En?"

Ik viel stil. Helemaal stil. Ik kreeg geen woord uit mijn mond. Mijn ademhaling stopte, ik had geen idee waarom. Ik stond daar maar, starend naar Mulan.

"Hij v-vindt.." begon ik na een tijdje. Ze keek me met fronsende wenkbrauwen aan, wachtend op haar antwoord. "Hij vindt je leuk," zei ik plotseling.

Wat? Waarom, in 's godsnaam, zei ik dat?

Ik had haar verteld dat hij haar leuk vond, maar dat was helemaal niet zo! Mijn beste vriendin, ik had tegen haar gelogen!

Fuck. 

"Dank je, dank je, dank je! Oh, Ellie. Dankjewel!" riep ze uit. Ze bedankte me wel twintig keer. "G-Geen probleem," zei ik, alsof er geen wolkje aan de lucht was.

Wanneer ze erachter komt, ben ik dood, dacht ik meteen. Mulan vermoordt me, William vermoordt me.. Waarom moest ik dat dan ook zeggen?

--

omdat je zwak bent lalalalala