Jungkook gittiğinde yine ceset ile bakıştım, cidden intihar edenleri neden inceliyordum anlamıyordum.
Cesedi kapattım, eldiven ve maskeyi çöpe attım, odama gittiğimde yoongi oturmuş telefon ile oynuyordu, karşısında durdum "hoşgeldin" dediğimde güldü "sonunda geldin" kafamı salladım "geldiğini bilmiyordum" elimi tutarak beni kendine çekti.
Kucağına oturttu "haber vermedim çünkü" utanmıştım, yanağımı öptü "açmısın" dediğinde "evet" diyerek yanıtladım.
Masanın üstündeki poşeti aldı "sevdiğin şeylerden aldım" güldüm "nereden biliyorsun ki" çenemi öptü "jungkook söyledi" dediğinde kafamı salladım.
Poşettekileri çıkardım, yanağımı okşadı "ödül istiyorum" ona baktım "ne ödülü" yaklaştı "seni mutlu ettiğim için ödülüm olmalı" göz devirdim "iyi" diyerek yanağını öptüm, geri çekildiğimde dudaklarımızı birleştirdi.
Gözlerimi kapatarak karşılık verdim, elimi yanağına koydum, daha çok yaklaştığında nefesim bitmeye başlamıştı, geri çekildim ve derin bir nefes aldım, gülerek boynumu öptü.
Getirdiklerini yerken sürekli boynumu öpmüştü, yiyecekler bittiğinde kenarı koydum, yoongi'nin elini tutarak kafamı omuzuna koydum.
Biraz sessizce kaldık, telefon çaldığında açtım "efendim kook"
karşıdan "hyung yoongi hyung yokmuş, yanında mı?" göz devirdim "yanımda neden?" güldü "iddia için, ben kazandım, çıkarın lan paraları" dediğinde telefonu kapattım.
Yoongi "habersiz çıktım, ne oldu" ona baktım "iddia ya girmişler, boşver" kafasını salladı "ne zaman şans vericeksin" dediğinde güldüm "şans vermesem kucağında oturur muydum" sıkıca sarıldı "seni seviyorum" yanağını öptüm "bende seni seviyorum" dediğimde dudaklarımı öptü.
Boynuna sarıldım, ayrıldığımızda alınlarımızı birleştirdi, uykum gelmişti, uyumaya başladığımda anlımda dudaklarını hissetmiştim.
/
