Bu Kalp Senin

İtaatsiz

" Asafff "
adımı duymamla üstüme bir ağırlık çöktü.Yere düşmüştüm.
Miray'da üstümde endişeli gözler
le bana bakıyordu.

"Asaf bir şeyin var mı? Ben sessiz kalıp ona bakınca o devam etti
"Asaf, Savaş sarhoş gibiydi arabayı öyle üzeri
ne sürünce ben yani şey ..."

Her şeyi anlamıştım.Miray'ı yana doğru itip ayağa kalktım.Okul
un hepsi beni izliyordu.İnekler
bile test kitaplarına bakmak yerine beni izliyorlardı. Miray'a
dönüp

"Miray benimle bir gece daha geçirmek istediğini söyle
seydin ya.Böylece üstüme atla
mak zorunda kalmazdın."

Herkes bu söylediklerime şaşırmış bir biçimde bakarken Miray göz yaşları içinde

"Asaf ben kendi hayatımı hiçe sayıp seni kurtarmışken sen bir teşekkür
Asaf sadece küçük bir teşekkür
bekliyordum.

"Kızım ben teşekkür etmem"deyip arkamı döndüm.Yürümeye başladım ki

"Doğru unutmuşum Asaf Demir
hiç kimseden özür dilemez veya
teşekkür etmez.Çünkü Asaf Demir
itaatkârsızdı unutmuşum......"