Bu Kalp Senin

Havuz

    Viyan ın odasından çıkıp sessiz

ce arabama yöneldim. Evime gi

dip kendimi odama attım. Yata

ğıma uzanıp gözlerimi kapadım.

Viyan, onu bu denli severken benim

ona karşı olan hislerim neydi peki !

Bende onu seviyordum ama onun

Arat ı sevdiği gibi değil !

Ben onu bi başkasının yanında gör

meye bile dayanamazken o nasıl

seviyorduda her şekilde kabul edi

yordu .

O zaman ben aşık değildim. Benim

ki ne öyleyse !

Telefonun iğrenç sesiyle okula git

mek zorunda olduğumdan nef

ret ediyordum.

Alarmı kapatıp kendimi duşa attım.

Soğuk suyu açıp kendimi altına

attım. Soğuk su her vücuduma dam

ladığında kendime geliyordum.

Duştan çıkıp okulun lanet forma

larını üzerime geçirdim. Saçları

ma şekil verip mutfağa indim.

Kahvemi alıp balkona geçtim.

Rüzgar esiyordu. Kahvemi biti

rip odama geçtim.

Dolaptan lacivert örgü hırkamı

çıkardım. Okul gömleğim yete

rince üzerime yapışıyordu bu

hırkayla iyice belli etmişti kendi

ni kaslarım.

Audi min anahtarlarını alıp evden

çıktım. Garajdan gri arabama

binip okula sürdüm.

Okul dolmuştu bi nevi !

Arabadan inip etrafa bakındım.

Takımdan kimse görünmüyordu.

Viyan, elinde bir kitapla bankta

otururken hafif esen rüzgarla

saçlarım dağılmıştı.

Elimle geriye itip kantinden bana

el sallayan Nehir e doğru yürüdüm.

Kantine girmemle elimi saçlarıma

attım. Kantinin bütün kızları bana

beğeniyle bakarken umursama

dan takımın yanına masaya ge

çip oturdum.

" Günaydın !"

" Sizede !"

" Baran , banada kahve al !"

Sıraya giren Baran a seslendim.

" Abi şekerliydi değil mi ?"

Baran ın sorusuyla Viyan ın kan