Hastalık

78 8 3
                                    

"Nehir inanamıyorum ben nasıl
şimdi ne olacak ?"

"Asaf sakin ol ben sana yardım edeceğim. Ama önce annenle de
bi konuşalım"

Nehir e kafamı hayır dercesine salladım

"Nehir bunu sen ve benden başka kimse bilmeyecek."

"Ama Asaf...

O cümlesini bitirmeden arkamı dönüp okuldan uzak
laştım. Arabama binip kafamı rahatlatacak yani beni sakinleşti
recek yere sahile sürdüm.Annem
babam ve Nehir den cevapsız ara
malar ve mesajlar telefonu kapa
tıp arabadan indim.

Banka oturdum. Ben Asaf Demir ben nasıl inanamıyorum bu hastalıkla nasıl başa çıkıcam. Düşündükçe kafa
yı yiyecek gibi oluyorum. Banktan
kalkıp yürümeye başladım. Saati
me baktım.

Zaman ne kadar da çabuk geçiyor saat 23:07 olmuştu.
Arabama binip bara sürdüm.
Telefonun sesiyle kulaklıklarımı
taktım.

"Nerdesin sen " Nehir çok sinirlen
miş anlaşılan

"Nehir ses tonuna dikkat et !"
İkaz altında tehtid etmişti..

"Asaf tamam özür dilerim.Nerede
sin cevap verir misin ?"
Nehir istediğim kıvama gelince

"Bizim takıldığımız bara gidiyo
rum." Nehir den cevap gelmeyin
ce telefonu kapatıp aşağı indim.
Bar yine dolmuştu.

Her zaman ki yerime geçtim. Ben içkimi yudum
larken yanıma 2 kız geldi.
"Eşlik edebilir miyiz ?" Kızın sesi
iğrençti.Kendini ne kadar sıkıyor
acaba böyle konuşmak için diye düşündüm.Kızlar yanıma oturmu
şlardı.

"Size kim izin verdi ?"

"Biz yani güzel saatler geçirebili
riz ". Her ikisinin kollarını tutup
koltuktan kaldırdım.

"Defolun"
dedim kollarını sıkarken
" Canım acıyor bırak"

"Bana emredemezsin " deyip kolu
nu daha çok sıktım.Kız acıyla

" Özür dilerim lütfen bırak canım
yanıyor". Kolumu gevşetip kızı
yere fırlatırcasına attım.

Kız acıyla inledi. Masaya para bırakıp çıkışa yürüdüm.Dışarı çıktığımda Nehir'i gördüm.Bana doğru koşup
sarıldı."Asaf lütfen bugün çok endişelendim.Bana her zaman ha
ber ver."

Hareketsiz olan kolları
mı Nehir e dolayıp "Tamam bak
iyiyim.". Nehir i de alıp arabaya
bindim.

Nehir çok sessizdi.
"Nehir ne oldu neyin var"

Nehir sessizliğine devam ediyordu
"Nehir" Sinirli bi şekilde adını söyleyince bana bir poşet uzatıp

"Senin için yaptım."
Arabayı durdurup poşete baktım.
Nehir yalvarırmışçasına bana ba
karken

"Asaf hayır deme lütfen"
"Tamam Nehir ama bi daha böy
le bir şey yapmayacaksın tamam
mı ?".

Nehir kafa sallamakla yetindi.Arabayı çalıştırıp yola de
vam ettim.Nehir lerin evininin ön
ünde durdum.

Bu Kalp SeninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin