Asılmalar

18 5 0
                                    

Medyada : Viyan

Viyan bana döndü ama yine inan

mayan gözlerle arkasını döndü. Yemekhaneden çıkıp sını

fa gittim. Viyan başını masaya koymuştu. Yanına geçip oturdum

Başını kaldırmadan

" Asaf , saçlarımı toplar mısın ?"

Sesi o kadar davetkardı ki hayır

diyemiyordum. Bileğini uzattı.

Tokayı çıkarıp saçını toplamaya

başladım. Parmaklarım o ipek sa

çların arasında adeta dans ediyor

du. Saçı toplamak yerine okşama

ya başladım. Viyan dan ses çık

mıyordu. Ellerim yavaş yavaş

saç diplerinden uçlarına doğru geliyordu. Viyan bir an başını benden tarafa çevirdi. Gözleri ka

palı masum meleğim uykuya dal

mıştı. Bunu aklımın bi köşesine

yazacağım. Bu hırçın kızı sakin

leştirmek için saçlarını okşamam

gerekiyordu. Hoca derse girdi.

Bir bana bir de Viyan a bakıyor

du. Ama korkudan ses çıkarma

dan dersine başladı. Viyan ın

saçını bıraktım. Ama elim onun

başındaydı. Kıpranmaya başlayın

ca okşamaya devam ettim.

Nehir, arkasını dönüp bana baktı

Ağzı açık bir şekilde şaşkınlıktan

iri iri açılmış gözlerle bir bana bir Viyan a bakıyordu.

Tam bir şey söyleyecekken onu

susturdum.

Nehir , önüne döndü. Zil çalınca

Baranlar kapının önünden bana

gelsene diyorlardı. Ama elimi çek

tiğim an Viyan

bebek gibi huysuzlanıyordu

Takımı gönderdim. Yerimden kalkmadan saçını okşamaya devam ettim Viyan ın. Ama yorul

dum. Bende başımı masaya koyup ondan tarafa döndüm.

Yüzü çok güzeldi. Masum ve kusursuzdu benim için.

O muhteşem gözleri simsiyah kıv

rımlı kirpikleriyle örtülmüştü.

Kokusunu hissetmek mükemmel

bir şeydi. Onunla sonsuza dek

uyuyabilirdim hiçbir şey yapma

dan. Ceketine sarılmak yerine

onu sarmalamak...

Gözlerini yavaş yavaş açmaya başladı. Gözlerini tam açıp bana

baktı.

" Aaa şey ben dün taşındımda yo

ruldum biraz. Kusura bakma !"

Bu Kalp SeninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin