Bu Kalp Senin

Güzel gün

Çığlık sesiyle kendini zor kenara

attı. Hızla arabadan indim.

Yanına koştum.

" Ne yaptığını sanıyorsun ? Ölmek

mi niyetin ?"

Kıza bağırmamla iyice duvara

sindi.

Hıçkırarak ağlamaya başladı.

Demek ki yaşıyor deyip arkamı

döndüm. Arabama doğru gidiyor

dum.

" Asaf !"

Herkeste de bi Asaf merakı.

Ama ses tanıdıktı.

" Offf !"

Deyip arkama döndüm. Kıza doğru

yürüdüm. Yüzüne sardığı kolları

nı çektim.

" Burcu ?"

Kızın makyajı akmıştı ağlamaktan.

Adını söylememle daha çok ağla

maya başladı.

" Başak !"

Ha evet Başak tı doğru !

" Ne oldu ?"

" Bana yardım et !"

Kızın yerden kalkmasına yardım

ettim. Arabama kadar yardım et

tim yürümesine.

Arabaya bindirip kapıyı kapattım.

Kendi yerime geçip oturdum.

Arabayı çalıştırdım.

" Evin nerde ?"

" Eve gidemem. Abim beni böyle

görmemeli. "

" Tamam . Otele gidiyoruz. "

Nehir lerin oteline sürdüm.

Başak gözlerini kapatmıştı.

Arabayı durdurup parkettim.

Başağı dürttüm.

" Başak, kalk !"

" Ne !"

Mırıldanarak söylediği şeyle daha

sert dürttüm.

" Aa Sarp sen mi geldin ?"

Cümlemle yerinden fırladı.

" Abi !"

Kızın bu hareketine gülmeye baş

ladım.

" Abin yok. Kalkman içindi !"

" Çok kötüsün !"

Arabadan indik.

Başak la birlikte otele girdik. Resep

siyona gittik.

" Hoşgeldiniz Asaf Bey !"

" Hoşbuldum. Bi oda !"

" Asaf Bey odanız hazır !"

" Benim odam değil. Başka bir

oda !"