Bu Kalp Senin

İhanet

Medyada : Viyan

" Hırkanı...."

Cümlesini tamamlayamadan iri

iri açıldı gözleri.

Gözleri doldu. Yataktan çıkıp yanı

na gittim. Çıplak üzerime baktı.

" Viyan, yanlış anladın ?"

Gözyaşları yanağından akarken

kalbim kor ateşle parçalanmış

gibiydi.

" Ben hep sana güvenmiştim."

Hızla odayı terkedip merdiven

lerden aşağı indi.

Yerdeki gömleği elime aldım.

Merdivenlerden koşarak iniyor

dum. Aynı zamanda gömleğide

üzerime giyindim.

Arabasına binip gitti. Arkasından

koştum.

" Viyan bekle !"

O uzaklaşmıştı ama ben halâ ko

şuyordum.

" Yanlış anladın."

Araba caddedeki trafiğe karışmış

tı. Geri dönüp evine gittim.

Şu anda nerde olduğunu bilmi

yordum. Eninde sonunda evine

gelecekti o zaman anlatacak

tım tüm gerçekleri.

Kapısına geçip oturdum. Saat gece

10 olmuştu. Ama o halâ yoktu.

Kapıdan ayrılıp arka bahçeye

gittim. Balkona tırmanıp pencere

den içeri atladım.

Odasındaki yatağa oturdum.

Komidinin yanındaki dolabı açtım.

İçinden bardak ve viski şişesini

çıkardım.

Şişeyide alarak yere oturdum.

Sırtımı duvara yasladım.

Her şeyi anlatacaktım. Yeter ki

bana güvensin ! Bana güvenme

ye devam etsin.

Bardağı doldurup içtim. Saat gece

yarısı olmuştu. Halâ yoktu ortada.

Bardağı tekrar tekrar doldurup

içtim. Kapının hızla vurulmasıy

la geldiğini anladım.

Adım sesleri merdivenden yukarı

ya geliyordu. Kapının açılmasıy

la ışık açıldı.

Harap olmuştu. Yüzü kızarmıştı.

" Git !"

Güçsüz çıkan sesiyle ayaklan