Kutlamaya bir saat kalmıştı. Duştan çıkıp giyindim. Louis her zamanki sırıtkanlığı ile odama daldı.
-Yine ne var? diye sordum.
-Hiiç, hiç bir şey. İçki ve sen.. Komik bir ikili oluyorsunuz.
-Bunuda nereden çıkardın? Bahane bularak o çocuktan etkilendiğimi göstermeye çalışma. İkimizde benim içici olduğumu biliyoruz.
-Etkilendiğini kabul ediyorsun demek.
-Evet, kabul ediyorum ama sende Joey'den etkilendin. Sende bunu kabul et.
-Kabul. O zaman şöyle yapalım, ikimizde daha fazla sırıtmayalım.
Sonunda hazırdım. Saçımı düzelttikten sonra evden çıktık. Kapının önüne geldiğimiz zaman Joey yüksek sesle konuşuyordu.
-Kian! Kabul et ondan çok hoşlandın!
Kian' da aynı şekilde ona karşılık veriyordu.
-Sende ondan hoşlandın Joey bunu kabul et!
İkimizde onları dinlemeye başladık ama bir süre sonra sesleri duyulmaz oldu. Daha fazla durmadan kapıyı çaldık. Kapıyı açan Joey oldu. Joey herkesin içini ısıtan bir gülümsemesi vardı. Yeşil gözlüydü, saçları kumraldı. Burnu küçüktü, aynı şekilde gözleride.
-Hoşgeldiniz! Nasılsınız? Gelin içeri. Yemek yapma gibi bir yeteneğimiz yok ama sipariş verdik. Girin hadii!
Oldukça heyecanlı bir hali vardı. Ama gözlerinden mutluluk anlaşılıyordu. İçerisi küçük bir lamba ile aydınlatılmıştı. Kian hiç bir yerde gözükmüyordu. Joey kısık bir sesle:
-Bir azdan bize katılacak, bazı küçük bir sorunu varda.
Kian'ın bu küçük sorunu beni meraklandırmıştı, hemde korkutmuştu. Salona geçince Joey ve Louis kendi hallerinde konuşmaya başlamışlardı. Ben Kian'ı bekliyordum. Sonunda Kian gelmişti. Yanımıza oturdu.
-Hoşgeldiniz. Bir az dinlenmem lazımdı, bu gün yoğunduda. o içten gülümsemesi ile yine gülmüştü. O an sanki büyülenmiştim.
-Yemek yemiyor muyuz? diye ekledi. Ben çok acıktım hem yemeksiz olmaz ki! Değil mi ama?
Joey gülerek:
-Fazla oburdur o. Her gün yemek yer ama hala nasıl zayıf anlamıyorum.
-Yemek yemiyor muyuz? diye araya girdi Kian. Sevimli bir hali vardı o akşam.
Pizza ortaya koyulunca herkesi sevinç kapladı. Özellikle Kian. Yemek yerken kendisinde değildi. Yemek yeme faslı bitince Joey biraları getirdi. Kian konuşmaya başladı. Sanki dertlenmişti.
-Siz neden buraya taşındınız? diye sordu.
Lou:
-Üniversite için.
-Bizde, aslında tam olarak öyle değil ama büyük nedenlerinden birisi bu.
-Diğer nedenler ne peki?
diye atıldım.
-Aile meseleleri. İşime karışılmasını sevmem, annem ve babam bunu sürekli tekrarlıyorlardı. Sizin ailenizde öyle değil mi?
-Hayır..
-Nasıl yani?
Lou:
-Bizim ailemiz yok. dedi ciddi bir şekilde. Araya ben girdim.
-İkimiz yetimhaneden geldik. Ben ufakken bırakıldım, Louis'i ise üvey annesi.
Joey:
-Zor bir şey olmalı..
-Hemde çok.. Cehennem gibi bir yer orası.
Kian:
-Hemde çok kötü.. Neyse, bu gün size eskileri hatırlatarak üzmek istemem. (bana dönerek) Arthur üstündeki sana çok yakışmış. Sarı saçların, mavi gözlerin ile gerçekten çok uymuş.
Louis suratıma baktı. Gülecek oldu ama gülmedi.
-Ç-çok teşekkür ederim. Bence dudağındaki piercingde sana çok yakışmış ve dövmende.
-Çok teşekkür ederim. yüzü bir an pembeleşti bir süre sonra tekrar eski haline döndü. Biralarımızı açıp içmeye başladık. Hızlı gidiyordum ama kendimi durdurmak istemiyordum. Diğerleri konuşurken onları dinledim ve içkimi yudumladım. Kian'ın bir anda bana sorduğu soru ile irkildim.
-Yetimhanede dışlandın mı hiç? diye sordu.
-E-evet. Tek arkadaşım Louis, yetimhanede ki çocuklardan çok dayak yedim.
-Neden? bir an da sinirlendi ve çenesi kasıdlı.
-Ç-çünkü.. Boşver. Öyle işte.
-Söyle lütfen, merak ettim ve her ne olursa olsun haksızlar. Sen hiç birisini haketmiyorsun.
Daha bu gün tanışmıştık ve bana bu kadar değer vermesine şaşırmıştım. Hemde mutlu olnuştum. Bir an da tüm düşüncelerimi bıraktım ve doğruyu söylemem gerektiğini düşündüm.
-Eşcinsel olduğum için. dedim.
Kian bunu oldukça sakin bir tavırla karşıladı.
-Cidden bu yüzden mi? Bak, onları takma. Onlar düşüncesiz insanlar. Onun gibiler şu an tek yapabildikleri tamircilik ya da onun gibi düşük seviyeli işler. Sen ise okuyorsun. Hem senin bu yönün onlardan daha ileride olduğunu gösterir. Üzülmeni hiç istemem ve bir sorunun olduğu zaman bize gelin.
Bir anda olay değişti, şimdi sadece Kian ve ben konuşuyor, Lou ve Joey dinliyordu. Saatin geç olduğunu görünce kendi evimize geçtik.
-Arkadaşlar bölümün kötü olduğunun farkındayım ama bu sorunun en kısa sürede çözeceğim. Daha iyi yazacağım. Böyle basit bir hikaye olmayacağına söz veriyorum. Son olarak hikaye ile ilgili yorum yazın. Okuduğunuz için teşekkür ederim.-
