2.BÖLÜM

8 2 14
                                    

Bölüm Şarkısı: Grouper-Poison Free

Keyifli okumalarrrr bebeklerim 

----------------------------------

Siz: Ne

Toprak: Ne ne?

Siz: Siktir bir dakika

Titremeye başlayan ellerimle uygulamadan çıktım ve takvime baktım.

Gözlerim doldu.

Bugün Toprağın annesinin ölüm yıl dönümüydü.

Ve ben bunu unutmuştum.

Hayır, hayır.

Tekrardan kriz geçirmesine izin veremezdim.

Siz: Şuan

Siz: iyi misin?

Toprak:Bilmiyorum

Siz: Toprak ışıklarını kapatmadın değil mi?

Toprak: Söndürdüm tekrardan ışıkları

Siz: O ışıkları aç

Toprak her sene Ocağın 12'sinde, yani annesinin yıl dönümünde krize girerdi.Krize girmesinin çoğu sebebi vardı, mesela bir keresinde çok içki içtiği için olmuştu.

Ya da ışıklarını kapatır ve kendini korkularına adardı o gece.

Korkuları onun krize girmesindeki en büyük sebebiydi ve lanet olsun ki hiçbir kriz anında onun yanında olamamıştım.

Onu 3 aydan beridir sevmeme rağmen...

Toprak: Artık her şey için çok geç

Toprak çevrimdışı

Siz: Toprak

Siz: Yapma bunu

Siz: Siktir bu sefer krize girmene engel olacağım

Siz: Toprak mesaja bakmazsan yanına gelicem

Siz: Bak şu mesaja

Bakmayacağını anladığımda telefonumu cebime attım ve Toprağın evine doğru koşmaya başladım.

Sonunda evine ulaştığımda bacaklarım zangır zangır titriyordu.Ellerim de öyleydi, aslında bedenimin her yeri şuan titriyordu ve ben bunu kontrol edemiyordum.

Hızlı adımlarla villa gibi evin kapısının önüne geldiğimde yedek anahtarın nerede olduğunu hatırlamaya çalıştım.

"Nerdeydi bu anahtar?"diye mırıldanırken ayaklarımın altındaki üzerinde hoşgeldin yazan paspasa baktım.Hemen altını kaldırdığımda anahtarın orda olduğunu gördüm.

Anahtarı aldım ve kapıyı açtım. "Lütfen kendine bir şey yapmamış ol."dedim kendi kendime.

Adımlarım hızlıca merdivenlere yöneldi, basamakları çıkarken dizimi vurmuştum ama sorun değildi.

Hiçbir sorun Topraktan önemli değildi.

Onun bulunduğu odaya baktığımda kapı aralıktı ve gerçekten de ışıklar kapalıydı.

Bu bir tuzak olabilir mi?İç sesime hak vermedim.

Yavaş ve ağır adımlarla onun odanın kapısının önüne geldiğimde bir hıçkırık sesi duydum.

Bedenim kasıldı.

Bir hıçkırık sesi daha duyduğumda tırnaklarımı avuç içlerime batırdım.

Dizlerimin üzerine çöktüm ve gelen sesleri dinlemeye devam ettim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 30, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

EPİLOG | TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin