Polise bile gitmiştik, onun için ama babasına ait bir bilgi bile bulanamadı. Haber bekliyorduk.
Bugün güzel olacağına güvendiğim bir gündü hislerim konusunda yanılmazdım. Matematik sınavında bile hislerime güvenip yapabilirken bunu nasıl bilemedim. Onun kalacak biri yoktu. Günümü mahvetsede ona yardım etmek istiyorum. İlk defa iyi niyetimi biri kullanmamış
Beni anlayan gözlerle bakıyordu sanki onuda yaralamışlardı. Bir parkın bankında oturmuş 5imiz doğrusu taha yine yerinde duramayıp diğer banklarda bulunan kızlarla flört etmeye
Geçmişti. Oturmuş hepimiz ona napcağımızı düşünüyorduk. "Annesi yok mu?bunun ya" dedi Ateş. Theo ona olumsuz manasında kafasını salladı. Dalgın dalgın yeri izliyordu galiba kendiside terk edildiğini düşünüyordu. Ona bir soru sormak zorundaydım.
"Bu gece nerde kalıcaksın?"
"Bilmem, belki sokakta ."
"Saçmalama,istersen bizim yedek bir evimiz var orada kal yatak falanda var orada."
İlk başlarda anlamamış gibi bakıyordu. Sonra telefonu bana gösterip dediğimi çeviriye yazmamı istiyordu. Ona telefonu geri verdiğimde oda çeviriden birşey yazdı.'zahmet olacak. Sorun değil alışkınım sadece biraz korkum var.' alışkınım kelimesini hala aşamıyordum. Türkiye'ye geldiği saatler babasının onu bıraktığı saatti neredeyse nasıl da alışkındı sokaklara? Zengin birine benziyordu. Hic sokaklarda uyuyan biride degil.
" Tamam bizim evde kalıyorsun. Babanı bulana kadar." İtiraz edicekken" hayır sus." Dediğimde hemen susmuştu. Ateş 'e karşı koyan çocuk 'sus' kelimesiyle susan bu çocuk muydu?onu tanimak istiyordum.
Elif birden hepimizi dürttü. " Lan bizim gittiğimiz yerde bugün patlama olmuş. Bomba patlatmış bir piç." Dedi elif. Theo içtiği suyu bizd doğru gelen Taha'nın yüzüne püskürdü. O an çok komikti ama az önce öğrendimiz haberle dehşet içindeydik. Şehrin tek bildiğim sevdiğim yeri bombalanmıştı, Theo olmasaydı şuan hepimiz ölmüş olurduk. Aslında aramızda bazıları ölmek istiyordu ve bazıları yaşamak istiyordu. Ben yaşamanın yanındaydım. Ateş ve Taha belli etmesede ölüm tarafındaydı, onların içini çok iyi biliyordum. Ne yangınlar yandığını ne yangınlar çıktığını, sönen yangın bile yeniden alev alıyordu. Bu düşüncelerden uyandıran beni Theo ve öksürüğü oldu.
Taha iki olayında şaşkınlığındaydı. Eğer olmasaydı şuan flört ettiği kızların önünde rezil olduğu icin Theo'yu öldürebilirdi. "Lan Theo sen nerden çıktın sen olmasaydın aksiyon olurdu. Beni kızlara da rezil ettin. Ateş haklı demekte nefret ediyorum ama haklı. Nerden çıktın sen bu kırmızı yıldızın karşısına?" Elif gülmesini tutamayıp güldü. "Demek Ateş'e hak verdin. Kızlara da rezil oldun çok mutluyuz." Dedi. " Sen sus umutsuz ikiz." Dedi Taha. Elif göz devirerek önüne geri döndü ama önüne dönmemişti. Yakınımızdan geçen erkek grubuna bakıyordu. Taha'yla ikizdi ve ikiside çapkın olmaları tek ortak noktalarıydı. Taha Elif'in baktığı yöne baktı ve neye baktığını anladığında " bir de bana çapkın diyor şuna bakın ağzının suları akıyor. Afrikaya su gönderilir bu sulardan. Susuzluk kalmaz." Elif büyülenmiş gibi hala oraya bakıyordu. Taha pes edip yere oturdu. "Ah anani sikeyim bu ne?" Arkasından bir taş çıktı. Gülmemi tutamadım. Theo'da gülmüştü. Ne dediğini anlamasa da güldü.
🖤
Theo ve ben bizim siteye varmıştık. Asansöre bindiğimizde ne kadar bittik olduğumu farkettim. Kendimden utandım her zaman olduğu gibi kendimden utandım. Theo da benim aynaya baktığımı gördünde yansımamız göz göze geldi ve güldü. Sonra asansör kapısına baktı. Asansör kata gelmişti. Evi açmıştım evim sadece yatak takımları ve sehpalar vardı. Onu oturma odasına geçirdim fakat oturcak bir yeri yoktu. Karşı tarafta yaşıyordum hemen gidip 2 puf alıp geldim. Bugün onu sorgulayacaktım. Ona oturmasını isaret ettim oda dediğimi yaptı. Daha sonra yatağını getirdim. " Film izlemek ister misin ?" Diye sordu. Kafamla onayladim gidip sehpa getirdim. Tabletimi getirmek için ayağa kalktimda kolumu tuttu." Benim var gerek yok." Dedi. Laptopunu çıkardı ve bir film açtı. Ben onun yüksek yatağına uzanmış izliyordum. Ona güvenmiyordum birşey denemek istedim. Yanına oturdum 10 dakika sonra uyuma numarası yaptım. Farkettiğinde şaşkın baktığını hissediyordum. Kendini bozmadı. Film bittikten sonra kafam yere değmicek şekilde tuttu ayağa kalktı. Beni yatağa taşıdı. Ve oturduğu yerde beni izlediğini hissettim. 5 dakika sonra bir yere çarptı yanlışıkla bu bir fırsattı uyandım." Uykum çok hafiftir." Dedim. Aynen aynen uykun asla bir kış uykusuna yatmış bir ayı gibi degil
İç sesimle anlaşıyorduk.
"Sorry" dedi sonra düzeltip "üzgünüm." Dedi
" Sorun değil, no sorry " kahkaha atmıştım oda buna gülmüştü. Gerçekten çok saf bir kalbi vardı ilk yanıma geldiğinde gözlerine maske takmayan ilk insan olarak görmüştüm.
Telefon çaldı ~annen arıyor telefonu açtım
"Efendim anne"
"Bugün işim çıktı,eve gelmicem biliyorsun."
"Peki" diyip telefonu kapattım genelde gelmedi zaman korkuyordum,birini çağırdım. Bu sefer kimse gelemezdi . Saat 22.39 geçiyordu. Theo'yla mı kalsaydım güven testimden geçmişti.
"Bugün burada kalacak gibi görünüyorum sakıncası var mı?"
Omzunu aşağı yukarı hareket ettirdi." Zaten senin evin sakinca mi olacak." Güldüm " sakinca olacak değil, sakınca mı olacak." Hala gülüyordum o başını eğip utanmıştı. Elimi omzuna koydum, ona utancak birşey yok diye anlamda baktım anlamıştı. Gözlerimi anlamıştı
2. Yatağı almak için kalktım. O bana şaşkın bakıyordu. Şaşkın ve meraklı bakışı çok hoştu.
" Bende bu odada yaticam korkuyorum."
" Korkma."
"Elimde değil."
İkimizde yataklara yatmıştık. Ona cesaret edip soramadıgım sorular vardı. Bir anlık cesaretle "baban seni bıraktı ve korkmadın."
"Babam beni bıraktı ve korkmadım çünkü alışkınım her seyehatta bırakır. Geri dönerdi başka bir yere seyehat ederdik. İlk yaptığında korkularımı hatırlayınca bile kötü oluyorum. 8 yaşındaydım."dedi bende babam beni öyle kandırdığında 10 yaşındayım o korkuyu çok iyi biliyordum."sokağa alışkınım dedin, ne kadar sokakta yaşadın ki ?" Dedim içimde kalmıştı.
" 6 yaşında, durumumuz kötüydü. Hatta annem babamı boşayıp biriyle evlendi. babama verildim fakat babam para kazanmak icin seyehat etti. Annemlerle yaşadım o adam ve çocukları bana çok kötü davranıyordular.kendi yaptıkları hatalar bana kalır annem benden utanırdı. En son annem de beni istemedi dışarda kaldım. 4 gün boyunca aç sadece valiziyle olan bir çocuktum. Sonra babam beni buldu. Benim ellerimden babam tuttu. Benim babamdan başka dayanağım yok. O 4 günde gördüklerimi hatırlıyorum hep insanları çözüyorum. Onlardan korkuyorum . Ayrıca babamla bu seyehatlerimizdede babam bazen para koymayı unuturdu. O kadar kötü insanlarla tanıştım ki artık bir insan yanıma yaklaşması korkutucu. " Lafını orda kesmiştim"ama bana sen yaklaştın korkmadın mı? Benden beni neden seçtin?"sesli bir nefes alıp verdi." Gözler seninde bir yabancı olduğunu düşündüm şehire yabancı gibi bakıyordun. İnsanlardan korkuyordun. En önemlisi gözlerinde maske yoktu. Bana en yakın gözlerindi. Gözlerin herkesten farklıydı. " Demişti....
