Blusa

31 0 0
                                    

Sa dilim ng gabi aking napagtanto,
Nagdurusa't nalulumbay ang pusko ko

Ang lungkot na ito'y di ko kayang pigilan,
Sa aking isip, parang walang kahulugan.

Mga katanungan ay walang kasagutan at koneksyon,
Ang buhay ay parang walang direksyon,

Ang kalungkutan ay walang tigil na pumipitik,
At ako'y nag-iisa sa aking daan na matarik.

Sa bawat umaga, ako'y nagkukubli,
Nakabaon sa aking lungkot at pighati,

Ngunit kahit ano pang aking gawin,
Masakit pa rin ang aking damdamin.

Ngunit sa aking puso, may liwanag na bumabalot,
Ang pag-asa na sana'y maglaho na ang lungkot,

Ang bukas ay may pag-asa at liwanag ang talon,
At ako'y magbabangon sa bawat pagkakataon.

QualmWhere stories live. Discover now