Kasaysayan

43 0 0
                                    

Nakalimutan na ng kasaysayan at napatalon
Ang sakit na dala ng depresyon

Ang mga mata'y nanlilisik bumabaluktot
At ang puso'y nalulunod sa lungkot

Ang mga araw ay tila walang saysay
Ang mga tao'y parang mga aninong sinalaysay

Ang mga pangarap ay naglaho na
At ang mundo'y walang kulay at sigla

Ngunit sa gitna ng kadiliman ay
May liwanag na naghihintay

Ang pag-asa ay laging nariyan nangungusap
At ang bukas ay puno ng pag-asa't pangarap

Kaya't huwag kang susuko sa labang to
Labanan mo ang sakit ng depresyon na ito

Ipagpatuloy ang laban para sa sarili at kapwa
At sa mga taong nagmamahal sa'yo't nag-aalala

Ikaw ay mahalaga pakatatandaan mo
At may mga taong handang tumulong sa'yo

Kaya't huwag kang mag-isa sa laban ng nadarama
Lumaban ka at manatili sa liwanag ng pag-asa.

QualmWhere stories live. Discover now