არც უცდია გვერდის შეცვლა ან ადგომა რომ დილით უხერხულობა არ შეჰქმნოდა კიმს, მას ხომ გადაწყვეტილი ჰქონდა რომ ბიჭს ასწავლიდა სიყვარულს, ამიტომ თავიც კი მოიკატუნა რომ სძინავდა და რაც მეტი მხოლოდ ის არ იკმარა რომ თეჰიონს ეძინა მასზე დაწოლილს, მეტად მოსჭიდა ხელები და უფრო ძლიერად აიკრა სხეულზე.
იგრძნო როგორ შეიშმუშნა მასზე აკრული, ოდნავ ჩაეღიმა კიდეც როცა ძილბურანში მყოფმა თეჰიონმა ხელების სრიალი დაიწყო მის წელზე.
-დილამშბიდობისა._დილის ჩვეული ბოხი ხმით უსურვა მშვიდობიანი დილა ბიჭს, იგრძნო როგორ გაშეშდა ბიჭი._თავს როგორ გრძნობ._უფლება მისცა ბიჭს ამდგარიყო და თვითონაც წამოიწია.
-მშვიდად._დასიებული თვალები ისევ დახუჭული ჰქონდა.
თვალები რომ გაახილა კი მაშინვე აარიდა ბიჭის მოშიშვლებულ და სიმძიმისგან დაწითლებულ მკერდს.
მკვირცხლად წამოდგა.
-დროა, ჩაიცვი და გავიდეთ გარეთ, ხო იცი დღეს ტყეში ვართ გასასვლელები._თავდაჯერებული ისე უყურებდა ბიჭს თითქოს საკუთარ თავს რაღაცაში ეჯიბრებაო.
-გვერდიდან არ მომცილდე, არ მინდა ვინმე შემოიკლა ხელზე._წამოდგა და ჩაცმას მოჰყვა, პარალელურად კი გრძნობდა ბიჭის ინტენსიურ მზერას სხეულზე.
-შენი ბავშვი კი არ ვარ._თვალები აატრიალა ბიჭმა.
-მართალია, არ ხარ
-მართლა უცნაური ხარ
-შეიძლება ვარ
-წავედით?
-წავედით._მხოლოდ შენს შემდეგო და ცისფერთმიანს უკან გაყვა.
(მცველივით)
მითეთებების მიღების შემდეგ ბიჭების ჯგუფები ტყისკენ დაიძრნენ.
თითო გუნდში 5-5 კაცი იყო, მათ კი ევალებოდათ რომ ტყეში დამალული ლენტები ეპოვათ.
ტიპიური დავალება იყო.
-აიმ ბენდენიანს ხედავ?._უკან მიდევნებული ჯონგუკი თეჰიონს ეჩურჩულებოდა.
YOU ARE READING
heartless?
Fanfictionრა მოხდება თუ ცრემლები შენთვის არ არის განკუთვნილი და გინდა ამის გამო სხვები ატირო? მაგრამ რა მოხდება თუ საბოლოოდ ამაში ხელს შეგიშლიან... ბიჭის ისტორია რომელმაც არ იცის თბილი გრძნობების შესახებ ბევრი რამ, ამის შეგრძნებაში კი თავად ნახეთ ვინ დაეხმარე...
