aizawa x yn

15. Bölüm

aizawa;

gözlerimi hastanede açtım en son villainler saldırmıştı gerisini hatırlayamıyordum yatakta oturur pozisyonuna geçerek sırtımı yastığa yasladım belki birkaç birşey hatırlayabilirim diye düşünmeye başladım

içeri bir doktor ve zashi girdi zashi üzgün gözüküyordu belli ki birşey olmuştu doktor kısa bit muyane yapıp gitti
(aizawa: noldu?)
(hizashi: iyi misin bir yerin acıyor mu)
(aizawa: iyiyim ben öğrenciler nasıl)
(hizashi: merak etme hepsi iyi ama)
(aizawa: ama?)
(hizashi: yume..)
(aizawa: noldu ona)
(hizashi: ameliyattan yeni çıktı yoğun bakımda)
(aizawa: n-ne)
(aizawa: bu nasıl oldu!?)
(hizashi: bekle)
(aizawa: bekleyemem anlat)
(hizashi: nezu kamera kayıtlarını getiriyor o zaman hep beraber izleriz nolduğunu bende bilmiyorum)
(aizawa: öğrenciler nasıl)
(hizashi: dedim ya iyiler ama hepsi çok korktu)
birkaç dakika aramızda sessizlik oldu ve içeri nezu ve  nemuri girdi ilk nasıl olduğumu sonra bilgisayarı açıp kamera kayıtlarını izlemeye başladık evet tamda düşündüğüm gibi kendimi bizim için feda etmişti
(hizashi: çok ağır yaralanmış)
(nemuri: merak etmeyin iyileşecek)
evet iyileşecekti, iyileşeceğine inanmak istiyordum kahraman olmak istiyordu hayallerini yarıda bırakamazdı, bırakmazdı
(nezu: aizawa iyice dinlen öğrenciler bari bir öğretmenlerini iyi görsün)
(aizawa: tamam...)
odadan çıktılar bende uyudum belkide rüyamda yume'yi görürüm...

3 gün sonra

3 gün olmuştu yume hala uyanmıyordu her gün ayrı ayrı serum takıyorlardı etki ediyor muydu belli değil beklemekten başka bir çare yoktu hala yoğun bakımdaydı ve ziyaret yasaktı sadece küçük bir pencereden bakabiliyoruz öğrencilerde farklı farklı gruplar oluşturup geliyordu morallari alt üst olmuştu ben iyidim ama takılan bandajlar hala çıkarılmamıştı tam taburcu edilmemiştim ama burda olmaktan sıkılıyordum odama dönüp hatane kıyafetlerini çıkardım kendi kıyafetlerimi giydim ve odadan çıktım beni gören hemşireler uyarsada pek dinlemedim hastaneden çıktım arabam yoktu var ama burda yok okul pek uzak değildi yürümeye karsr verdim

okula girdiğimde klasik herkes bana baktı direk öğretmenler odasına gittim tabi hizashi görünce kızdı nemuride kızdı ne işim varmış burda öğretmen değilmiyim ben burası benim iş yerim çalışmaya geldim aslında buraya gelme amacım farklıydı tekrardan kamera kayıtlarını izlemekti bunun için nezunun odasına gittim
(aizawa: kamera kayıtlarını verir misin?)
(nezu: aizawa ne işin var senin burda)
niye herkes bunu söylüyor iş yerim değilmi burası benim ya
(aizawa: kamera kayıtlarını verir misin?)
(nezu: anladım)
bilgisayardan USJ videosunu açtı ve bana verdi odasındaki koltuğa oturup izledim izlerken tek kelime etmedi videonun bitmesini bekledi
(nezu: öğrencilerin seni dört gözle bekliyorlar şimdiki ders senin git gir)
(aizawa: tamam)

bilgisayarı geri verip odasından çıkıp 1-A'ya gittim içeri girdiğimde herkes çok sessizdi kimisi başını soraya koymuş kimisi kalemle birşeyler karalıyordu
(aizawa: ne bu hal az toparlanın)
ilk duyduklarına inanamadılar sonra baktılar denki gerçekmiyim diye kontrol etmeyede çalıştı
(denki: yok hayalet değil bu canlı kanlı aizawa sensei)
bunu diyince istemsiz sırıttım soru yağmaya başladı
(izuku: sensei neden hastanede değilsiniz)
(mina: sensei, yume sensei uyandımı)
(momo: yume sensei iyileşti mi)
(kirishima: siz nasıl oldumuz sensei)
(aizawa: birileri beni özlemiş bende geleyim dedim, hayır uyanmadı, durumu aynı gibi gözüküyor, bandajlar çıkınca iyi olacağım)
(aizawa: yeter bu kadar soru)
bazıları ayağa kalkıp bana sarıldı ardından bütün sınıf sarıldı çok güzel bir andı ne diceğimi bilemiyorum sadece keşke daha uzun bir an olsaydı
(aizawa: hadi hadi yerlerinize)
hepsi teker teker yerine geçti
(aizawa: serbestsiniz ama sessiz olun)
masaya geçip oturdum yume ne zaman uyanacak? aklıma sürekli USJ videosu geliyordu sırtını kesip yarattığı canavar... kim bilir canı ne kadar çok yandı bu düşüncelerle dersi bitirdim sınıftan çıkıp öğretmenler odasına geçip masama oturdum kafamı masaya koydum aklımdan çıkmıyordu aklım çıkıyordu ama o çıkmıyordu okulun bitmesine 2 ders kalmıştı ama istesem çıkabilirdim hayır biraz uyumak iyi gelebilirdi ve uyudum