aizawa x yn

28. Bölüm

Yume;

uyandım keşke uyanmasaydım yatağım kan olmuştu umrumdamı hayır aşağı indim kalan birkaç bardaktan su içip salona geçip koltuğa oturdum ayağıma kırık parçalar batıyordu tepki veriyor muydum hayır umrumda mı hayır etrafa baktım kollarıma baktım vücuduma baktım her yer izdi
geçmişten gelen hiç gitmeyen yaralarım tekrar kanamaya başlamıştı peki bu kanama durur muydu onu bende bilmiyordum sadece oturdum düşündüm başım ağrımaya başladı ama yinede düşündüm kaç saat düşündüğümü hatırlamıyorum bile kapı sesine düşüncelerimden ayrıldım kalkıp kapıyı açtım karşımda aizawa hizashi ve nemuri vardı geriye birkaç adım attım içeri girdiler geriye gittim kapıyı kapattılar geri gittim aizawa beni kendine çekip sarıldı sonra hizahsi sarıldı sonra nemuri

A: yume..
A: ben gerçekten özür dilerim
H: Özür dilerim yume...
N: özür dilerim...

aizawa vücuduma baktı onun yaptığı morluklar benim yaptığım kesikler diğerleride baktı sonra evin haline baktı birşey demeden cam kesiklerinin üstünden yürüyerek koltuğa geri geçtim

N: yume ayağın..

gelmelerini bekledim belki gidiceklerdi ama gitmelerini istemiyordum onları affetmişmiydim? onlara küsmemiştim bile ben onlara küsemezdim yapamazdım cam kırıklarını kenara ittirerek geldiler ve karşımdaki koltuğa oturdular

H: bizi affedebilirmisin?
Y: ben size hiç küsmedim ki
Y: eee neden geldiniz?

birbirlerine baktılar aizawa cebinden elma şekeri çıkarıp bana verdi alıp yemeye başladım

A: şimdi şöyleki sen uyuduğun zaman eri uyanmış ve bize süpriz yapmak için dışarı çıkmış elma şekeri alıp geri dönecekmiş elma şekerlerini almış ama nasıl dönceğini bulamamış evi ararkende hava kararmış o yüzden bir parka saklanmış

baktım..

Y: eri nerde
H: yurtta öğrencilerle
Y: tamam

kalkıp merdivenlere yöneldim

A: nereye
Y: uyumaya
N: birşey demicek misin?
Y: ne istersem yapar mısınız
H: tabiki
Y: tamam o halde evi temizleyin
A: ne nasıl
Y: bildiğin evi temizliceksiniz
Y: nemuri sen yeni bardak çanak falan al hizashi sen kırıkları topla aizawa sende gel konuşcaklarımız var sonra hizashiye yardım edersin

şaşkın ifadeyle bakıyorlardı nemuri ayağa kalkıp dışarı çıktı hizashi bir süpürge bulup etrafı süpürmeye başladı aizawada peşimden geldi
odaya ikimizde girince kapıyı kapattım ilk yerdeki daha kurumamış yere sonra yatağıma baktı gözleri dolmuştu dayanamadım onu çekip sıkıca sarıldım aizawa dizlerinin üstüne düştü gözlerinden yaş akmaya başladı onu bu halde göreceğim aklımın ucundan bile geçmezdi eğilip göz yaşlarını sildim kafasını göğsüme yaslayıp saçlarını okşadım

A: neden sustun?
Y: ne?
A: dün diyorum neden sustun?
Y: bağırıp çağırsam daha fazla vurmayacak mıydın?
A: bari bugün susma bağır çağır kız ama nolur susma
Y: yok ben o kırma dökme işini dün hallettim
A: geç yatağa
Y: ne
A: geç yatağa

dediğini yapıp yatağa geçtim yerden kalkıp komidinin üstünden krem alıp sürmeye başladı eli  nazikçe vücudumun üstünde dolaşıyordu sonra arkamı döndürdü arkama dokunmamıştım orları kesmemiştim iyice krem sürdükten sonra dolaptan rahat pijama getirip giyidirdi

A: kalk burayı temizlim
Y: oof iyi be

kalkıp aşağı indim aizawa odayı temizliyordu bende hizashinin yanına gittim evi gerçekten süpürüyordu koltuğa oturdum onu izlemeye başladım sanırım akşama kadar sürcekti ama izlemek keyifliydi tam uykuya dalcağım sırada hizahsinin çığlık sesine uyandım

H:AAAAAAAAĞAĞAĞAĞAĞĞĞAĞAĞAĞAĞĞAĞAĞ
Y: NOLUYOR BE!

aizawa koşarak aşağı indi

A: NOLUYOR LAN
H: BÖCEK
Y: BÖCEĞİNİ SİKEYİM SENİN HANİ NERDE
H: ORDA KAFAM KADAR

kalkıp gösterdiği yere baktım bir tırtıldı

Y: ULAN TIRTIL LAN BU
H: BÖCEK

hizahsi koşup aizawanın arkasına geçti eğilip tırtılı elime aldım aizawaya gösterdim hizashi arkasından korkarak bakıyordu balkon kapısını açıp tırtılı dışarı koydum kapıyı geri kapattım hizashi çoğu yeri temizlemişti

Y: UYKUMUN İÇİNE SIÇTIĞIN SEBEBİ SİKEYİM
H: HOOP AĞIR OL

aizawa gülüyordu tekrar koltuğa uzandım

Y: AİZAWA
A: efendim
Y: odayı temizledin mi
A: evet
Y: HİZASHİ
H: e-efendim
Y: mutfağı temizledin mi
H: evet

nemuride geldi eve girerken tek tek koli taşıyordu

Y: AİZAWA ÜST KATTAKİ DİĞER ODALARI TEMİZLEDİN Mİ
A: EVEEET YUMEEE
Y: NEMURİ SEN OTUR AİZAWA YAPSIN

nemuri güldü ve koltuğa oturdu

Y: NEMURİ HİZASHİYLE BİRLİKTE SALONU SİLİN
N: NEEEE
Y: böyle ne güzel oluyormuş ya

aizawa kolileri mutfağa taşıdı rafları yerleştirmeye başlamıştı sesler geliyordu nemuri ve hizahside yeri siliyordu

bütün işler bittikten sonra onları oturtup yemek hazırlamaya başladım 1-2 saat sonra yemekler hazırdı sofrayı kurdum onları çağırdım beraber yedik sonra sofrayı hizashiye toplattım haksızlık bu diye söylensede yaptı oturduk hizashide geldi oturdu

A: hadi gidelim
Y: görüşürüzz
A: sende geliyorsun
Y: ama size birşey göstermek istiyorum
H: BAŞKA BİR ODA MI TEMİZLEYECEĞİZ
Y: hayır tabiki

yukarı çıkıp bir odaya girdim içerde onlarla bu zamana kadar çektiğimiz bütün fotoğraflar vardı ledi açıp ortama güzel bir görüntü verdim içeri girdiler etrafa baktılar

N: burası çok güzel..
Y: burayı siz güzelleştiriyorsunuz

başım fena dönmeye başlamıştı yere çöktüm onlar etrafa bakıyorlardı bütün fotoğrafları tek tek inceliyorlardı son dakikalarım olabilirdi aizawa bana baktı birşeylerin ters gittiğini anlamıştı yanıma çöktü

A: Yume iyi misin?

diğerleride telaşla bakıyordu burnum kanamaya başladı

A: peçete getirin!
A: yume iyi misin? YUME BANA BAK

kafamı kalıdırıp ona bakmamı sağladı

H: NOLUYOR YA

itiraf etmelimiydim evet etmeliydim

Y: dün eve giderken nöbetçi eczaneye uğradım...
A: NE ALDIN ORDAN

nemuri geldi elinde boş bir ilaç kutusu ve yanında peçete aizawa peçeteyi alıp burnumu siliyordu

N: aizawa..

aizawa nemurinin elindeki ilaç kutusunu aldı baktı başımı aizawanın göğsüne yasladım

Y: beni gerçekten istemediğinizi düşündüm o ilacı alıp bütün paketi içtim
H: NAPTIN SEN

aizawa kucağına alıp tuvalete götürdü klozetin önüne oturtup

A: KUS ŞUNU
Y: yapsamda birşey değişmeyecek ilaç kanıma karıştı bile
A:KARIŞMAYANLARI KUS ETKİYİ AZALTMAMIZ LAZIM
Y: gerçekten sizin için önemlimiyim?
Y: eğer önemli olsaydım dün bana ölmemi söylemezdiniz bana vurmazdınız değil mi?
A: YUME KUS ŞUNU LÜTFEN

aizawa parmağını ağzıma soktu kusmam için
kustum ama başım hala dönüyordu

H: BANA BIÇAK VERİN!

nemuri koşup getirdi hizahsi kolumu kesti bu şekilde kana karışan ilacın bazıları dışarı çıkacaktı

Y: dün kestim ne kadar kaldı bilmiyorum ama kızmayın bana doğru düşünemiyordum

komaya mı gircektim ölücek miydim son hatırladıklarım uyanmamı söyleyen bağırışlar aizawanın kollarına yığılışım ama onların yanına olmak güven veriyordu doğru olanı mı yaptım yoksa hiç yapmamılı mıydım