Pranga

14. bölüm... emanet 🍂

Birikmiş bir özlemi sakladınız mı?
bir gideni,
olmayacak bir nedeni beklediniz mi?

Özdemir Asaf...

Ali, Esmayı bileğinden tutup ayağı kaldırıp arkasına aldı. Sitemle baba yerine koyduğu adamın karşısına dikildi.

"Nasıl vurursun Esmaya..." Dediğinde sesinin tınısında öfke saklıydı.

"Neler oluyor burada neden vurdun Esmaya baba..."

Esma, gözyaşları içinde nefesini bıraktı neyse ki Ali'nin bilmemesi bir nebzede olsa içini rahatlattı.

Esma çok utanmış Ali'nin onu böyle görmesini hiç istemezdi. "Yok birşey bu konuyuda burada kapatın..." diyerek annesine ve babasına imalı bir bakış attı.

Bulunduğu ortamdan kurtulmak için kendini odasına atıp kapıyı kilitledi.
Kapının arkasında yere yığılıp dizlerini kendine çekip ağlamaya başladı.

🍂🍂🍂

Ali kayınbabasının karşısına geçip oturdu. "Problem nedir? Baba seni bu kadar kızdıracak ne yapmış olabilir ki Esma el kaldırdın..."

Osman bey sert bakışlarını Ali'ye doğru çevirdiğinde doğru bildiği şeyi yapıp Ali'ye aklında olan düşüncesini söyledi.

"Esma ile evlenmeni istiyorum oğlum..."

Ali ve iki kız kardeşi şaşkınlık içinde dudaklarından "Ne..."nidaları döküldü.

Aylin devreye girerek. " Bunun için mi Esmaya vurdunuz..."

Ali kardeşine sen sus bakışı atıp susmasını belirtti. " Kayınpederine baktığında hayal kırıklığı içerisinde "Benim karımın toprağı kurumadı. Ben evlenmeyi düşünmüyorum ki siz benim adıma bu kararı nasıl alırsınız Esma'yı nasıl zor bir duruma soktunuzun farkında mısınız..."

"Bu, bebekler ne olacak o zaman Ali Esma'ya bu kadar alışmışken nasıl ayrılacaklar. Hiç bunları düşündünmü Esma yanında yatırıyor onları Esma'nın kokusunda uyuyorlar bir gece ayrı yatırdık ağladılar sabaha kadar ne olacak peki kızımızın emaneti onlar..."

Nermin hanım ve Ali'nin annesiyle bakıştılar. Söylenenler mantıklı geliyordu her ikisine de

"Oğlum ben Zümra'nın emanetlerine üvey anne istemem, onlara en iyi anneliği Esma yapar. Sizler bir kaç güne kalmaz. Almanya'ya ve geri döneceksiniz. Ben her gün acaba nasıllar iyiler mi yediler mi uyudular mı aç mı tok mu bunları düşüneyim..." Dedi Nermin hanım.

"İzin verirseniz bir baba olarak ben düşüneyim çocuklarımı ben onlardan sorumluyum ..."

"Haklısın oğlum ama anne yüreği işte ne yaparsın..."

Hem ben çocuklarım için kabul etsemde Esma kabul etmez bekar bir kız kendi gibi bekar bir adamla evlenmek ister. Ben karımın ani ölümünü henüz atlatamamışken nasıl evlilik düşüneyim .

Çocuklarım annesiz kalmış olabilirler ben varım, annem iki kız kardeşim var, birlikte bakarız..."
Dedikten sonra kolundaki deri kiremit rengi saatine baktı.

"Saat epey geç oldu. Biz artık kendi evimize gidelim eşyalarımızı toparlayıp iki güne kalmaz döneceğiz. Yarın 40 mevlidi için bir lokanta ile anlaştım çeşitli yemek gelecek kapıda hafız hocalar kuran tilaveti yapacaklar..."

Nesrin hanım oğluna bakarak . "Mevlütde insanlara birer ya-sini şerif dağıtımı yapalım oğlum..."

Hiç bir şey dağıtılmayacak anne herkes dağıtıyor, evlerinde dolapları ya-sini şerif dolu okuyan yok ben bir Kur'an kursuna iyi bir miktarda bağış yaptım yeter en azından talebeler fayda görür dua eder..."