Bölüm Şarkıları:
~Kaybolan Yıllar
~Hasretinle Yandı Gönlüm
~Durma Yağmur Durma
~Unutama Beni
3. kişi anlatımından
Jeongin gittikten sonra birdaha arkadaşları toplanamamıştı. Lia hala günde 1 ya da 2 saat ağlıyordu. Minho çöküşe geçmişti. Jeongin'in kıyafetlerini kokluyorlardı günlük bir şekilde.. Onu yazar dahil hepimiz özledik... Arkadaşları Jeongin'in diğer doğum gününde yani ölüm yıldönümünde mektupları okumaya karar verdi. Daha anlamlı olacaktı çünkü.
Hyunjin'e gelirsek hâlâ kendine gelemiyordu. Yeji ile boşanmışlardı ve şimdi işine uzun bir ara vermişti. Haftalık Jeongin'in mezarına gidiyordu. Mezar taşını öpüyor, poşete doldurduğu mezar toprağı ile bir lavanta yetiştiriyordu. Hyunjin arkadaşları gibi ölüm yıl dönümünde açmayacaktı mektubu. Şimdi açacaktı, kendini yüzleşmeye hazır hissediyordu.Mektubu dikkatlice açtı, sonuçta buna Jeongin'in güzel elleri değmişti..
Sevgili Hyunjin Hyung'a
Selam sevgilim.. Sana böyle seslenmeyi özledim Hyunjin, geri dönmeni ne kadar bekledim bilemezsin. Çöküşteydim ben Hyunjin. Hani bana kimse zarar vermezdi sen dememiş miydin bana? Sen olduğun sürece kimse bana birşey yapamazmış.
Sen varsın ama ben yokum Hyunjin. Geri dönseydin emin ol seni affedecektim, kocaman sarılacaktım. Kaslarım çalışmayı bırakana kadar sarılacaktım, akciğerlerim dolana dek kokunu içime çekecektim ve birbirimize ulaşamayacak hale gelene kadar öpecektim seni ama sen seçimini yaptın. Ne kadar şey düşündüm ayrıldığımızda biliyor musun? "Onun vücudu daha mı güzeldi? Yoksa ben kilolu muyum?" Çok düşündüm Hyunjin, zayıflarsam gelirsin sandım. Çok kilo verdim, iskeletim gözüküyordu. Sen kilo vermemi asla istemezdin ama ben diyetlerle yaşadım,
özür dilerim sevgilim
çok özür dilerim...
Fanların bana çok ağır davrandı. Marketlerde bile kafamdan aşağı un döküyorlardı, yoldan geçenler bana iğrenerek bakıyordu. 1 sene dışarı çıkamadım Hyunjin.
Hergün uyandığımda yanımda birini hissediyordum sen sanıp çocuk gibi seviniyordum. Dönüp bakınca Minho Hyung'u görüyordum. Her gece uykumda ağlama krizleri geçiriyorum, yine onlardan birisiymiş ve o gelip beni sakinleştirmiş.
Minik tilki hiç güzel zamanlar yaşamadı Hyunjin. Yaşayamadı, yaşatmadın. Ben seni affediyorum sevgilim. Her zaman yanında olacağım. Bu mektubu okurken tam sağ tarafında olacağım, hep seninle olacağım. Sen beni göremeyeceksin fakat ben seni görüp 4 senenin hasretini gidereceğim sevgilim.
Ne kadar güzel olduğunu her akşam seni hayal ederek düşünüyordum. Evli olduğunu duyunca Lia koşarak eve geldi fakat ben çoktan öğrenmiştim.
Sorma bana "Neden beni bu kadar sevdin?"
Sorma bana " Neden bunu yaptın?"
Sorma bana sevgilim,sorma..
Birgün buluştuğumuzda hiçbirşey deme sadece sarıl bana. 4 senedir beklediğim şeyi ver bana, sarıl bana Hyunjin. Bırak hasret gideriyim, bırak birazda senin omzunda ağlayayım, bırak kaybolan yıllarımızın hasretini giderelim, bırak kaybolan anılarımızı hatırlayalım. Sonuçta konuşabilecek çok zamanımız olacak.
Ben seninle cennete adım atacağım sevgilim. Belki kırmızı halıya benle basmadın ama cennete beraber basalım. Seninle gideceğim oraya, sensiz hiçbir yere gitmiyorum. Sende bekle, buluşacağımız günü bekle. Elbet göreceğiz birbirimizi,elbet buluşacağız, elbet eski arkadaş grubumuz ve içindeki çiftler birleşecek.
Elbet birgün olacak..
