Wanna Be Yours [SakuAtsu Omegaverse +18]

3

Alexandra Savior-> But You

Atsumu içinde bulunduğu durum nedeniyle keyifle mırıldanıp kendini kokusundan mayışmış olduğu alfanın boyun giriltisinw doğru ittirdi.
Kiyoomi ise sarışın omeganın bu sevimli davranışı karşısında sadece hafifçe tebessüm edip yumuşak sarı saçları okşamaya devam etmişti.

Yemek yedikten sonra Kiyoomi, Atsumu'nun odasına gitmesine izin vermemişti.
Her an yıkılacak gibi bakan ama yine de gülşmsemeye çalışan bu kırılgan pmegayı yalnız bırakmak istememişti yine de Atsumu'ya kendini kötü hissettirmemek için film izleme bahanesini ortaya atmıştı.

Filmin başlarında Atsumu'nun filme tam odaklanamadığını farkettiğinde kolunu Atsumu'nun boyununa atıp onu kendine çekmiş ve saçlarıyla oynamaya başlamıştı.

Kiyoomi insanlar nasıl rahatlatılır bilmiyordu. Sorup onu rahatsız etmek de istemiyordu. O yüzden en azından kendi rahatlatıcı feromonlarını birazcık olsun salarak onu rahatlatabileceğini ummuştu ki öyle de olmuştu.

''Uyuyacak gibi misin? Filmi kapatalım yat istersen.''

Atsumu kafasını iki yana sallamakla yetinmişti. Şu an içinde bulundukları bu durumun geçici nir şey olduğunu ve bir daha tekrarlanmayacağını az çok biliyordu. O bir alfaydı ve içgüdüsel olarak yakın arkadaşı olan bir omeganın üzüntü dolu feromonlarına korumacu yaklaşmıştı. Olan tek şey buydu.

Yalnız ve mutsuz bir omega..
İnsanlardan soyutlanmış koruyucu bir alfa..

Daha fazlası değillerdi. Olamazlarsı da.
Atsumu'ya göre şu an arkadaş kategorisinde olmaları bile büyük bir mucizeydi. Daha fazlasını istemeye haddinin olmadığını düşünüyordu.

''Teşekkür ederim Kiyoomi. Yanımda olduğun için.''

Kiyoomi bir şey dememiş sadece 'hmm' diye mırıldanmıştı.

...........

İkili bir kaç haftadır eskisinden daha yakınlardı. Kendilerine çok da alışılmadık bir şeymiş gibi gelmediği için dışarıdan farkedilecek kadar önemli bir şey olduğunu düşünmemişlerdi fakat aslında oldukça belli oluyordu.

''Kesin sikiştiler.'' diye söze atılan Inunaki Mein'den keskin bakışlar almasıyla susmuştu.

''En azından Atsumu'nun yüzü gülüyor. Yani gerçekten gülüyor.'' diye sohbete katılmıştı Thomas.

''Haklısın. Daha içten gülüyor.''

İkili kendileri hakkında durum analizi yapan takım arkadaşlarından habersiz bir şekilde konuşuyorlardı.

''Filenin bir tık daha üstüne ve bir Shoyou adımı kadar geriye atabilirsen daha güzel burabileceğimi düşünüyorum.''

''İsteğin benim için emirdir Omi-kun.''

Akşama kadar süren antrenman sonrası Atsumu ve Kiyoomi ekstra antrenman yapmak için fazladan iki saat daha kalmışlardı ve şimdide salonu kapatıyorlardı.

''Üstüne bie şey giy Miya. Hasta olacaksın.''

''Omi-kuuun. Benim için mi endişeleniyorsunnn?''

Kiyoomi gözlerini devip cevap vermeye tenezzül etmeden önden gitmiş ve arabasını anahtar ile uzaktan açıp hızlıca içine girip Atsumu'yu beklemeye başlamıştı.

Aynı evde yaşadıkları için genelde beraber gidip geliyorlardı. Başta Atsumu'nun arabanın içine girebilmesi zaman almıştı ama sonuçta aynı evdelerdi yani arabada korunsa evde yine betaberlerdi o yüzden Kiyoomi pes etmişti.

Eve gittiklerinde Atsumu evin fazla sıcak olduğunu düşündüğü için camları açmış daha sonrada duşa girmek için odasındaki banyoya gitmişti.

Soğuk vücudundan akıp gidiyordu fakat hala rahatlamış hissetmiyordu.

''Sakin ol Atsumu, derin bir nefes... Evet daha iyiyiz.''

Kendi kendine mırıldanıyordu.

''Şimdi çıkacağız, ilaçlarımızı alacağız ve uyuyacağız.''

Suyu kapatıp kendini bornozuna sarıp banyodan çıkmış ve dolabından en sevdiği onigrili pijama takımını gitmişti. Saçlarını havlu yardımı ike kuruturken komodininde ilaçlarını arıyordu.

''Hayır, hayır.'' diye panik içinde kendi kendine konuştu.
''Hay sikiyim ya.''

Ne yapacağını bilemez halde yatağına oturdu.
Nöbetçi eczanelere bakmak için telefonunu eline almıştı ki aklına biricik ev arkadaşının ilaçları yedeklemek gibi değişik huylarının olduğunu hatırladı.

Derin bir nefes alıp kapının yanındaki bakım masasının üstünden feromon baskılayıcı kolonyasını alıp boynuna sürmüştü.
Kızışma döneminde pek etkisi olmasada kızışma öncesindeki alarm döneminede etkisi olan bir şeydi bu.

Çekine çekine Kiyoomi'nin odasına geldiğinde hiçbir şey yapmadan kapıda dikilmeye başladı.
'Hey, bir alfa ve omega  olarak ev paylaşıyoruz ama ben yinede ilaç yedeklemeyen bir malım bana ilaç verir misin?' demek ona çok utanç verici geliyordu. 

Başka çaresi yoktu. Bu yüzden kapıyı çalmak için elini yumruk yapıp kaldırdırmıltı ki kapı kendiliğinden açılıverdi.

''Atsumu? Bir sıkıntu mı var?''

Atsumu önce kaldırdığı elini indirmiş sonra derin bri nefes alıp yere bakarak konuşmaya başlamıştı.

''Benim ilaçlarımın yedeği sende vardı öyle değil mi?''

Atsumu'nun sorusuyla Kiyoomi ne olduğunu anlamış bir şekilde hafifçe tebessüm etmişti.

''İçeri gel.''

Atsumu alfanın sözünü ikiletmeden içeri girmişti.
Kiyoomi, kullandığı feroöon baskılayıcılar yüzünden Atsumu'nun kokusunu alamıyordu belki ama Atsumh şu an alarm döneminde olduğu için burnu hassastı. Odanın her yerinden ona gelen koku ile istemsizce sıcaklamaya başlamıştı.

Kiyoomi yatağının yanındaki komıdinden omega'nın ilaçlarını çıkartmış ama Atsumu'ya uzatmak yerine ilaçları incelemeye başlamıştı.

Atsumu ise Kiyoomi'nin ne yaptığını anlayamadığı için ilaçları bir an önce alıp odasına dönmek ve masturbasyon yapıp rahatlamak istiyordu o yüzden Kiyoomi'yi beklemeden ilaçları almak için bir adım atmıştı.

''Teşekkür ederim Omi-'' Atsumu'nun cümlesi Kiyoomi'nin ilaçları geriye doğru çekmesi ile kesilmişti.

''Ne yapıyorsun Omi?''

Kiyoomi bir süre sanki cesaret topluyormuşcasına Atsumu'nun yüzüne baktıktan sonra derin bir nefes alıp dudaklarını ıslattı ve konuşmaya başladı.

''Kızışma dönemini ilaçla geçirmektense bir alfa ile geçirmenin sağlığın için daha iyi olduğunu biliyor muydun?''

''HA!?''

biliyorumm aşırı güzel yazamıyorum ama umarım beğenmişsinizde
olayları biraz hızlandıralım dedim

sizce Atsumu ile Osamu neden kavga etti?

Lütfen bol bol yorum yapın ayolllll