သရဲအိမ္ထဲမွ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ 👻

အခန္း (၄) စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္း

ကြၽန္ေတာ္ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီးျပံဳးျပလုိက္တယ္။
သူ႔ကိုဘယ္လို ယုတၱိ႐ွိေအာင္ ျပန္ေျဖလုိက္ရမလဲ?
ဒီဓာတ္ပံုေတြမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို
သူမျမင္ေသးလို႔...
သူသာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔စကားေျပာဖုိ႔
ဓာတ္ပံုေတြကို ေဘးကိုဖယ္မထားလုိက္ရင္
ဒီပံုေတြရဲ႕ထူးျခားခ်က္ေတြကို ျမင္လာမွာပဲ.....။
ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေနတုန္းမွာပဲ...
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကုိ
ဖ်တ္ခနဲ လက္ထိပ္ခတ္လိုက္တာကို ခံခဲ့ရတယ္...။

'ကြၽန္ေတာ့္ကိုယံုပါ! ကြၽန္ေတာ္...
သူ႔ကေလးဆီမွာ အႏၱရာယ္အ​ေငြ႕အသက္​ေတြ
ခံစားမိတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္မိရံုပါ!'
ဒီစကားကုိေျပာေနခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္အသံက
သိပ္ယံုၾကည္မႈမ႐ွိလွဘူး...။
စကားအဆုံးမွာ ကြၽန္ေတာ့္အသံက
အဖ်ားခတ္တုန္ယင္သြားေသးတယ္။

ဝူက်န္းက ရယ္လိုက္ၿပီး
'ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကိုယံုပါတယ္...တကယ္ပါ!
ခင္ဗ်ားကို ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူ လိုက္ခဲ့ေစခ်င္ရံုပါပဲ!'

ရဲႏွစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ေဘးတဖက္တခ်က္ကေန
လက္ေမာင္းကို ဆဲြလိုက္ၾကတယ္...။
လြန္ခဲ့တဲ့မိနစ္အနည္းငယ္တည္းက
သူကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္ထိပ္ခတ္လုိုက္ၿပီးကတည္းက
ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယံုမွန္း သိသာပါတယ္...။

ကြၽန္ေတာ္စိတ္လိုက္မာန္ပါလုပ္မိတဲ့အတြက္
ကြၽန္ေတာ့္ကိုကြၽန္​ေတာ္ပဲ အျပစ္တင္မိပါတယ္...။
ဒါေပမဲ့လည္း...
ကြၽန္ေတာ္ဘာအမွားမွ မလုပ္ထားတဲ့အတြက္
ရဲေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို အမႈဆင္ၿပီးမဖမ္းႏုိင္ပါဘူး...။
ကြၽန္ေတာ္ဒီလိုယံုၾကည္ထား​ေပမဲ့လည္း
ရဲေတြကို တျခားသူေတြလိုမ်ဳိးပဲ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတယ္.။
ဒီအေျခအေနကို ေသခ်ာ႐ွင္းျပဖို႔
ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘာနည္းလမ္းတစ္ခုမွကို ႐ွိမေနတာ...။

ကြၽန္ေတာ့္တစ္ဘဝလံုးမွာ
ရဲကားထဲကုိုေရာက္ဖူးတာ ဒါပထမဆံုးအႀကိမ္ပဲ...။
ကြၽန္ေတာ့္ကို စခန္းေခၚသြားဖို႔
ရဲကားေပၚတက္ခုိင္းလိုက္တာနဲ႔
ရဲကားဥဩသံက စျမည္လာေတာ့တာပဲ...။

ရဲစခန္းလည္းေရာက္ေရာ...
ရဲႏွစ္ေယာက္က ကြၽန္႔ေတာ္ကို
စားပဲြတစ္လံုးနဲ႔ကုလားထုိင္၂လံုးပါတဲ့
အခန္းတစ္ခုထဲကို ေခၚလာခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး
အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ၾကတယ္...။