သရဲအိမ္ထဲမွ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ 👻

အခန္း (၅) မိသားစု

ဟိုတယ္က
မစၥတာ ထန္႔ ရဲ႕သတိနဲ႔ေစာင့္ၾကည့္မႈေတြေအာက္ကေန
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ပစၥည္းေတြကို
ထုပ္ပိုးၿပီး အိမ္ကိုျပန္ခဲ့လုိက္တယ္။

ေနာက္ဆေံုး ကြၽန္ေတာ့္အိမ္တံခါးရဲ႕ေ႐ွ႕ကို
ေရာက္လာၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ေသာ့ေပါက္ထဲကို ေသာ့ထည့္ၿပီး
ဖြင့္မယ္အလုပ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေအးခဲသြားတယ္...။
ကြၽန္ေတာ္ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းကုိ မွတ္မိလုိက္တယ္...
ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကေန ျမန္ႏိုင္သမ်ွ
ျမန္ျမန္ထြက္လာခဲ့တုန္းက
ကြၽန္ေတာ္ အျပင္မထြက္ခင္မွာ
အိမ္တံခါးကို ေသာ့ေသခ်ာခတ္ခဲ့ပါတယ္...။

အခုေတာ့...တံခါးက လံုးဝကို ေသာ့ပြင့္ေနတယ္...။
ဒီေသာ့ပြင့္ေနတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ျဖစ္ႏုိင္ေခ်႐ွိတဲ့ေျဖ႐ွင္းခ်က္တစ္ခုကို
မေတြးႏုိင္ေသးခင္မွာပဲ...
တံခါးက ခ်က္ခ်င္းႀကီးပြင့္လာတယ္...။
သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ
လက္ထဲမွာအမႈိက္ထုပ္ႀကီးတစ္ထုပ္ကို ကိုင္ၿပီး
တံခါးဝမွာေပၚလာခဲ့တယ္...။

'အား!' သူ(မ)က ေအာ္ဟစ္လုိက္တယ္...။
ကြၽန္ေတာ္ရပ္ေနတာကို အရမ္းလန္႔သြားတဲ့ပံုပဲ...။
အမိႈက္အိတ္ႀကီးက လ်ွပ္ျပက္သလို
ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေပၚပ်ံဝဲလာၿပီးေတာ့
အိတ္ထဲကအမႈိက္ေတြက
ၾကမ္းျပင္ေပၚ ျပန္႔က်ဲကုန္တယ္...။

သူ(မ)က ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ေျပာတယ္...။
'မင္းအိမ္ထဲမဝင္ခင္
တံခါးကိုအရင္ေခါက္သင့္တယ္!'

ကြၽန္ေတာ္ အေျခအေနေတြ
ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ဖို႔ နည္းနည္းအခ်ိန္ယူလုိက္ရတယ္...။
'အေမ! ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ?'

'ငါ နင့္ကိုေတြ႔ဖို႔လာခဲ့တာေလ!
ဒါနဲ႔..နင္ အိမ္မွာ အရင္ရက္ေတြတည္းကမ႐ွိတာေနာ္...။ ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ?..
အမႈိက္ထုပ္ကိုျမန္ျမန္ျပန္ယူၿပီး အမႈိက္ေတြကို
အကုန္ေကာက္ထည့္လုိက္...
ၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဝင္လာခဲ့ေနာ္..!'

'ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္မွမသြားပါဘူး!
ကုမၸဏီက လႊတ္တဲ့အလုပ္ကိစၥနဲ႔
ခရီးခဏေလးသြားတာပါ...။'
ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့အေၾကာင္း
အေမ့ကိုမေျပာျပႏုိင္ဘူး။