Merhaba canlar multi' de sahramız var. Herkese iyi okumalar.
Zaman aleyhime işlerken içimdeki tedirginlik yavaş yavaş bedenimi sarıyor nefes almamı engelliyordu.
İlk defa doğum günümden nefret ettim.
Göğsümdeki baskı, adeta kemiklerimin kaynamasına sebebiyet veriyordu. Rahatlamak adına derin bir nefes alıp, aynadaki yansımama baktım.
Ablamla beraber saçlarımı maşa yapmış, üzerime kan kırmızısı elbisemi giymiştim. Selim ve İrem ne kadar büyük bir organizasyon yapmak isteseler' de suratımdaki memnuniyetsizliği görüp vazgeçmişlerdi .
Bu his; evlenmişim' de anne evimden ayrılıyormuşum gibi hissettirdi. Aynadaki yansımamın arkasında onu gördüm. Artık korkmuyordum. Hatta göremediğim zaman gözlerim ihanet edercesine onu arıyordu. Neden heyecanlanıyordum ki?
Odamın kapısı açıldı. Kafamı gelen kişiye doğru çevirince ablam' ın geldiğini gördüm. Umarım Zalam'ı görmemiştir.
" hazır mısın Sahra. Aşağıda herkes seni bekliyor."
Kendimi gülümsemek için zorlasam' da dudaklarımı çok az kıvırabildim." geliyorum abla bitti." Evet. Herşey bitmişti benim için. Acaba babaannem biliyor mudur? Buraya geri dönebilir miydim? Ailemle iletişim kurabilir miydim? Bunu düşününce içimdeki kırıntılara tutunmak istedim.
" sen iyi misin? Solgun gözüküyorsun." Koluma dokunan parmaklar İle irkilip ablama baktım. Ne ara dibime kadar gelmişti ki.
" heyecanlıyım biraz büyüdüm ya artık. Çok heyecanlandım. Aşırı heyecanlandım. Yani hep He-"
" Tamam Sahra. Seninle sonra konuşucaz. neyin olduğunu o zaman söylersin şimdi."
Deyip beni çekiştirmeye başlamıştı bile. " bir an önce aşağıya inelim. Yoksa annem önce seni, sonra' da beni parçalayacak."Merdivenlerden inerken aşağıdakileri göremesem'de pek çok kişinin olduğunu uğultulu seslerden anladım. İndiğimizde ablam annemlerin yanına ilerleyip duruyu kucağına aldı. Gözlerim irem' e döndüğünde, elindeki pasta ve parıltılı gözleri ile bana bakıyordu. Beni gören Herkes hep bir ağızdan " İyi ki doğdun Sahra!" Derken yanaklarıma doğru süzülen yaşlarımı nazikçe siliyordum.
İrem benden daha heyecanlıydı yahu! Pasta İle yanıma yaklaşarak " Dilek tutmadan üfleme sakın!" Demişti.Gözlerimi kapattım. (Dileğim sevdiklerimin yanımda olması) deyip mumları üfledim.
herkes alkışlarken, Annem yanıma gelip sıkıca sarılınca karşılık verdim. Annem geri çekildi. ardından babam dolu gözleri ile yanıma yaklaşıp kollarını açtığında, dayanamayıp göğsüne sığındım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurt' un Cadısı
FantasyHatırlamıyordum. Onunla yaşadığım anılarım beynimin en ücra köşelerinde açılmak istenmeyen kutu gibi saklanıyordu. Hissettiğim duyguları hayatım boyunca yaşamamıştım. Ona bakmak İçin başımı yukarıya kaldırdım. Zifiri Gözlerinde gördüğüm hüznü bil...