Make a deal, Robbie.

5.

Writers note: hey sorry dat ik niet zo veel plaats. Ik probeer zo veel mogelijk te plaatsen maar heb het best druk met werk dus ik doe m'n best. (Ohja vergeet niet te reageren wat jullie er van vinden:)

Over een uur begint Robbie z'n wedstrijd en ik sta nog in de badkamer mijn make up te doen. Mijn bus naar het voetbalveld gaat over 10 minuten, ik hoop dat ik t haal.

Ik spoot nog setting spray op mijn gezicht zodat mijn make up blijft zitten en pakte mijn tasje en liep de deur uit.

Ik liep door naar de bushalte en ik zag de bus al aankomen. Ik ben zo blij dat ik wel op tijd kom deze keer. Robbie zou me vermoorden als ik te laat kwam.

In ieder geval. Ik ben zo gestrest. Ik weet dat Marije sowieso bij de wedstrijd gaat zijn, ik hoop dat ze ver van mij af zit. De hele tribune zit waarschijnlijk helemaal vol, want als de jongens deze wedstrijd binnen mogen we over 2 maanden naar Spanje om 3 maanden te trainen met de profvoetballers van FC Barcelona!

Na een klein kwartiertje stapte ik bij de goede halte uit en liep nog 10 minuutjes door naar het voetbalveld. Ik liep door naar de tribune en ik zag al hoe vol die was. Ik keek een beetje rond totdat ik uiteindelijk Carolijn en de meiden naar me zag zwaaien, ze hebben een plekje voor me vrijgelaten. Wat lief!

Ik liep d'r heen en ging langs ze zitten.

"Heyy meiden." Zei ik en ik gaf ze allemaal een knuffel.

"Beetje zin in vandaag?" Vroeg Lieke.

"Jaa hoor jullie?" Vroeg ik terug.

"Jaa wij ook! Ik hoop echt dat ze winnen het is ze gegunt om naar de finale te gaan." Zei Charlotte

"Jaa of niet!" Zei juultje.

"Oh kijk is wie we daar hebben." Zei Lieke.

We keken allebei naar rechts en we zagen Marije de tribune oplopen.

"Onze bestie is onderweg." Zei juultje en we begonnen te lachen.

We hadden al snel door dat Marije onze kant op liep.

"Heyyy." Zei ze en ze stond ineens voor ons. Het grappige van allemaal is, dat niemand van ons Marije mag.

"Hoi." Zei Charlotte.

"Hebben jullie misschien nog een plekje over?" Vroeg ze. Ik keek Carolijn aan en we begonnen allebei te lachen. We keken Marije aan en ze keek een beetje scheef naar ons.

"Kan je wel zo doen Isa, maar ik huil tenminste niet om me ex." Zei ze.

"We hebben geen plek meer hier." Zei Carolijn.

Marije gaf ons nog een glimlach en ze begon weg te lopen.

"Geniet van m'n left overs liefie" zei ik sarcastisch en de meiden begonnen te lachen.

Na een paar minuten zagen we eindelijk de jongens het veld op lopen. Ze gingen allemaal een in een rijtje staan en ze gingen wachten tot de tegenspelers langs ze af liepen om ze een fijne wedstrijd te wensen.

Ik zag Robbie naar de scheidsrechter lopen en hij moest kiezen of die kop of munt wilde. Ik weet niet precies welke hij heeft gekozen ma hun mochten in ieder geval wel beginnen.

En eindelijk is de wedstrijd begonnen. Ik en de meiden waren zo zenuwachtig, maar snel maakte Matthy de eerste goal. We stonden op en begonnen te juichen en je hoorde Carolijn het hardste schreeuwen.

5 minuten na de eerste goal kregen ze een goal tegen, de helft van de tribune stond op en begon te juichen.

Na 45 minuten was de 1e helft voorbij en het was 2-3 voor de tegenpartij. Beetje balen. Ik en de meiden stonden op en liepen even richting de kantine om wat te drinken te halen.

Na 10 minuten kwamen we weer terug en was de wedstrijd begonnen. Het tegenpartij mocht nu beginnen, maar dat maakte niet veel uit want de jongens van ons team waren best snel en hadden snel de stand naar 3-3 gebracht.

***

De laatste 2 minuten van de wedstrijd zijn in gegaan. Het staat nog steeds 3-3 en is zo spannend!

Ik keek op de klok en inmiddels was er nog een halve minuut over. Matthy pakte de bal af van de tegenspelers en speelde die snel door naar Raoul die heel ver naar voren stond. Hij nam de bal aan en keek even rond en begon verder naar voren te rennen en speelde de bal naar Milo, en Milo speelde de bal meteen naar Koen.

Nog 10 seconden.

Koen keek rond en zag dat Robbie bij de goal stond, en hij speelde snel naar Robbie. De bal kwam iets hoger aan dan robbie had verwacht dus hij sprong omhoog en hij kopte de bal in de kruising.

"JAAAAAA!!!!" Schreeuwde ik en de meiden. De jongens zijn door naar de finale van volgende week. We hoorden het fluitje van de scheids en ik en de meiden renden de tribune af richting het veld. De jongens zagen ons al aankomen en renden richting ons.

Robbie sprong over het hek heen en tilde me op. We waren allebei zo blij en we dachten het zelfde. Onze lippen raakte elkaar. Het voelde zo goed, na een paar seconden trok ik mijn hoofd terug en glimlachte naar hem.

"Goedzo, ben trots." Zei ik. Hij glimlachte en hij gaf me nog een kus. Deze kus voelde zo echt.

"Jongens kleedkamer!" Hoorde je de coach roepen.

"Ik zie je zo." Zei hij, en hij legde me terug op de grond en rende met de andere jongens naar de kleedkamer.

Ik en de meiden liepen door naar de kantine en we besloten om voor het hele team een biertje te bestellen voor als ze zo terug komen.

Na 10 minuten kwamen ze terug en in de kantine begonnen ze feestmuziek te draaien. De jongens gingen zitten en wij beginnen rond te lopen met het biertje en iedereen te feliciteren.

"Feest bij mij vanavond! Iedereen is uitgenodigd!" Hoorde je Robbie schreeuwen. De rest van de jongens begonnen te juichen.

"Nee schat jij kan niet! Vanavond is filmavond." Hoorde ik achter me. Ik keek en ik zag dat Marije tegen Max aan t praten was. Volgens mij hoorde Carolijn het zelfde en we begonnen allebei weer te lachen.

Ik en de meiden gingen samen aan een tafel zitten met Robbie, Matthy, Milo, Raoul en Koen, en we hebben nog wat gepraat, gegeten en gedronken.

"Van de graaf." Hoorde ik achter me. Dat is Max.

"Ja van Lieshout." Zei Robbie.

"Ik ben d'r vanavond niet bij man, moet m'n moeder mee helpen." Loog hij.

"Ahh jammer volgende keer beter dan." Zei hij en hij gaf Max een hand.

"Kutzooi, vanavond had ik misschien Marije kunnen regelen en jij Max." Zei Robbie.

"Jaa." Zei ik terug. "Best jammer ja." Zei ik daarna nog.

We hebben nog tot ongeveer 19:00 uur in de kantine gezeten, iedereen ging langzaam weg om zich klaar te maken voor het feest vanavond. Ik hou niet echt van feestjes, maar Robbie wilde heel graag dat ik kwam dus voor deze keer maak ik wel een uitzondering.

Ik en Robbie liepen ondertussen al naar de auto.

"Ga je mee met mij?" Zei hij.

"Ik moet nog omkleden hè, het is een feest ik kan niet zo aankomen." Zei ik.

"Ah oké dan zet ik je wel thuis af en dan wacht ik wel, anders moet je weer helemaal met de bus." Zei hij.

"En hoe wil jij je feest organiseren dan." Zei ik.

"Het begint pas om 21:00" zei hij. Ik keek op de klok en zag dat ik nog 2 uur had.

"Oh ja dan help ik je wel." Zei ik. Hij vond het een goed idee en we reden mijn kant op.

Langer hoofdstuk deze keer:)