Make a deal, Robbie.

7.

Ik werd Wakker door het zonlicht dat door de gordijnen scheen. Ik draaide me om en zag dat Robbie nog steeds aan het slapen was. Wat is er gisteren allemaal gebeurd? Het enige wat ik weet is dat ik hele erge migraine heb.

Ik pakte mijn telefoon en probeerde zo min mogelijk te bewegen. Ik zag dat het al half 11 was. WoW. Ik keek nog een keer naar Robbie. Hij is wel schattig als hij slaapt.

"Niet staren." Hoorde ik hem zeggen met een ochtend stem.

"Sorry sorry." Zei ik en ik begon te lachen.

"Heb je lekker geslapen?" Vroeg hij terwijl hij z'n ogen open deed en ook op z'n zij ging liggen.

"Ja hoor, jij?" Vroeg ik terug.

"Ik ook." Antwoordde hij.

"Wat is er gisteren eigenlijk allemaal gebeurd." Vroeg ik.

Hij keek me aan en begon te lachen.

"Je had weer te veel op, en je liep naar buiten. Ik en Dylan zagen je al waggelend naar buiten lopen en toen zagen we dat Melle je mee nam en toen dachten we van ja we gaan even kijken en hij wilde maar niet van je af komen, dus Dylan had hem geslagen en ja nu lig je hier." Zei hij lachend.

"Oh." Zei ik. Ik bevroor Helemaal. Ik wist niks meer.

"Ja." Zei hij en hij begon verder te lachen.

"Wie is Melle?" Vroeg ik. Ik heb eigenlijk geen idee meer wie dat is.

"Een jongen uit t team." Zei hij.

"Oh." Zei ik. Ik ging op mn rug liggen en ik legde mn telefoon langs me.

"Hoe voel je je." Vroeg Robbie.

"Ja heb wel een beetje hoofdpijn." Zei ik terug. Robbie bleef me maar aankijken. "Niet staren." Zei ik daarna.

Voordat ik het wist lag Robbie boven op mij. "Als ik wil staren dan staar ik." Zei hij en hij gaf me een zoen.

Ik pakte z'n hoofd vast en ging mee in de zoen. Ik wilde niet dat de zoen stopte. Op een gegeven moment deed Robbie weer z'n hoofd omhoog.

"Hmm als jij dat mag, dan mag ik dat ook." Zei ik en ik zoende hem weer. Deze keer ging hij mee in de zoen.

5 minuten later stonden we op en Robbie gaf me kleren van z'n zus om aan te doen.

"Gaat je zus dat niet opmerken?" Vroeg ik.

"Ze woont hier niet meer, dit zijn alleen haar kleren die hier liggen als ze hier soms is." Zei hij terug.

"Oh okay." Zei ik en Robbie liep de kamer uit.

Ik kleedde me snel om en ik liep naar beneden waar ik Robbie op de bank zag zitten.

"Is je moeder niet thuis?" Vroeg ik.

"Nee ze is werken." Zei hij terug. Ik glimlachte en ik liep naar de bank om langs hem te zitten.

We hebben nog even een film gekeken en een ontbijtje gegeten die de moeder van Robbie voor ons had klaargemaakt, en na een paar uur heeft Robbie mij thuis afgezet.

Ik liep mijn flat binnen en ik pakte de lift naar de 3e verdieping. Na een paar seconden liep ik de lift uit en ik zag Dylan al voor m'n deur staan.

"Waar heb je de sleutel neergelegd." Vroeg hij chagrijnig.

"Ergens waar jij die niet kan vinden." Zei ik lachend en ik opende mijn deur.

"zeg t dan want stel dr gebeurd iets dan kan ik altijd komen." Zei hij.

"Wat moet er dan gebeuren." Vroeg ik lachend. Die jongen is altijd in z'n fantasieën.

"Idk je gaat dood Fso of er is een moordenaar bij jou binnen." Zei hij.

Ik begon te lachen. "De enige moordenaar die binnen zou komen dat ben jij omdat ik niet reageer op je berichten." Zei ik en hij begon te lachen.

"Dus hoe was het bij Robbie." Vroeg hij.

"Gewoon. Ikk heb d'r geslapen en er is niks meer gebeurd" zei ik.

"Je liegt." Zei hij.

"Nee?" Zei ik meteen terug.

"Jawel. Je kijkt altijd weg als je liegt." Zei hij. Shit.

"Oké we hebben gezoend niks meer." Zei ik. Hij begon te lachen.

"Ik dacht dat het plan was om Max terug te krijgen." Zei hij arrogant.

"Is het ook. Ik weet niet. Het gebeurde gewoon." Zei ik en ik liep de badkamer in en deed de deur op slot.

"Ik wacht hier. Ik wil straks alles horen." Zei hij.

"Je doet maar." Schreeuwde ik terug en ik stapte onder de douche.

Korter hoofdstukje vandaag, ik weet niet wat ik er nog meer in moest zetten. Denken jullie dat de deal gaat werken?