Noire | Taekook

kim taehyung

"Buradan hemen gitmeliyiz."

Karanlık ormanda gezinen gözleri nihayet beni bulduğunda sarf etmişti cümlesini. Ne gördü ne duydu hiçbir fikrim yoktu lakin benim kalkmami bile beklemeden kucaklamıştı bedenimi.

Tam olarak kendimde değildim, düzgün düşünemiyordum zira bir deltanın kucağında olmanın verdiği rahatlık şuan düşündüğüm son şey olmalıydı.

Fakat yeni uyanmış ve yaraları olan birine göre yine de iyiydim. Ölümden dönmüş, vaktinden önce türüm kendini belli etmiş ve omegam uyanmıştı. Ona rağmen ufak bir sızıdan başka bir şey hissetmiyordum.

Hastalıklı mıydım yoksa bilmeden lanetlendim mi zerre fikrim yoktu yine de  ortada bir gerçek vardı ki ergen olgunlaşan bir kurt asla normal değildi ve normal karşılanmazdı.

Alfa çıkmayı beklerken omega çıkmam başlı başına bir sürprizi zaten ve şuan bir kucakta taşınıyor olmam bile kahrolmama yeterdi. Tanrı aşkına ben omega olacak son insandım.

"Korkma omega."

"Korkmuyorum."

Uyandığımdan beri ilk kez konuşmuştum ve bu durum onu sevindirmis olsa gerek kısa bir an kıvrılmıştı dudakları.

Kafamda çok fazla soru işareti vardı ve ben bir an önce cevaplara kavuşmak istiyordum. Şu durumda bana taehyungdan başkası da yardım edemezdi fakat onu da tanımıyordum ki.

İki hafta öncesine kadar varlığından haberim bile yoktu. Jiminin telefonuma gönderdiği fotoğraf karesinden tanıyordum yüzünü. O halde gerilmem ve konuşamamam normal değil miydi?

Kısa bir süre sonra bir mağara girişinde indirdi beni. Yalpalayan adımlarla içeriye ilerliyordum ki belimde hissettim parmaklarını.

"Dikkat et, yaran taze."

Ona bir şey demeden ilerledim ve uygun bir yer bulup oturdum. Sırtımı duvara yasladığımda pozisyonum karnımda ki yarayı açık hale getirdi ve bu denli kan kaybına rağmen nasıl ayakta durduğuma hayret ettim.

"Dönüşmen gerekiyor."

"Ne ?"

"İyileşmesi için."dedi elimle baskı yaptığım yarayı kastederek.

"Ne belli ?"

"Ne demek ne belli?"dedi afallayarak.

"Omega olduğum."diyerek açıklık getirdim konuya.

"Kurdum kurdunu hissediyor."

Gayet makul bir cevaptı bu yüzden diğer soruya geçtim.

"Nasıl buldun beni ?"

"Güzel."

"Ne ?"

"Yani,"derken kaçırdı gözlerini.
"Delta buldu seni."

"Kendinden başkasıymış gibi konuşuyorsun."

"Birbirimizden farklıyız çünkü."dedi gülümseyerek.

"Nasıl yani ?"

"Deltanın hırçınlığına inat ben sakin biriyimdir ve bu onu delirtir."

"Neler oldu ?"diye sorduğumda bakakaldı ilkin yüzüme, devam ettim.

"Baban seni bulmamız için bizi yani türü belli olmayanları yolladı. Ben ve arkadaşım diğerlerinden ayrı düştük, yaşlı bir kadına rastladık ve bize bir kehanetten bahsetti. Ardından ormanda kaybolduk ve koca bir kurtla-"

Anlık fark ettiğim şeyle kısık sesli bir küfür savurdum.

"Gece, o sendin değil mi ?"

Usulca başını sallayarak yanıtladı sorumu.