yağmur #wattys2015

kötü bir rüyaydı sadece

Okulun koridorlarında amaçsızca yürüyorum.yanımda rümeysa var.en sevdiğim arkadaşlarından biri.birden önüme o lanet herif çıktı.
'Rümeysa hadi gel arka taraftan dolanıp sınıfa gidelim'
Beraberce sınıfa gittik bir baktım ki sınıfın kapısında dikiliyor.yüzüme sırıtarak bakıyordu.artık dayanamıyordum.koşarak yangın merdivenlerine vardım.kenarlarında korkuluk olmayan bu merdivenler gerçekten mükemmel bir intihar etme yeriydi.rümeysa koşarak yanıma geldi.

'Yağmur ne yapıyorsun allah aşkına'
'İntihar etmeye çalışıyorum'
'Ama ailen seni sevenler ne ol cak'
'Bak ölürsem hiç üzülme.daha güzel bir yere gideceğim kesin'
Yavaşça ilerledim.tam aşağı atlayacağım sırada rümeysa ya baktım.hiç kımıldamadan öylece bana bakıyordu.sevindim.en azından ölürken kimseyle uğraşmıycaktım.ani bir şekilde kendimi aşağı attım.tam betona çakılacağım sırada etrafın karanlıklaştı.hiç bir şey göremez oldum....

Yataktan fırlayarak uyandım.yerden sırılsıklam olmuştum.tam o sırada odaya kardeşim damla girdi.

'Abla ne oldu sana böyle sırılsıklam olmuşsun'
'İyiyim ablacım.kötü bir rüyaydı sadece'
'Ne gördün peki'
Duraksadım ne diyebilirim ki.intihar ediyordum desem beni bir saniye yalnız bırakmaz.
'Hiç önemli bir şey değil.hatta şuan unuttum bile'
'İyi o zaman hadi annem bizi kahvaltıya çağırıyor'

Damla odadan çıktığında ben de ranzadan indim.hala uyku sersemiydim.ama gördüğüm rüyayı düşünmeden yapamıyordum.eski okulumu görmüştüm rüyamda.o kadar gerçekçiydi ki.gerçi o okulda geçirdiğim her dakika cehennem azabı gibiydi.neyse elimi musluğa getirip yavaşça musluğu yukarı kaldırdım.kaldırmamla çığlık atmam bir oldu.başımdan aşağı sırılsıklam olmuştum.gece sular gitmiş sonra geri gelmişti muhtemelen.ben de banyodaki musluğu ilk kullanan olunca o basınçla üzerin sırılsıklam olmuştu.
'Ben senin gibi musluğun.allah kahretmesin iyi ki formamı giyme isim'
Gidip üstümü değiştirip masaya oturdum.bir şeyler yedikten sonra kalktım.okula gelmem uzun sürmüyordu allahtan.ilk ders türkçeydi.en sevdiğim ders ama sabah sabah pek çekildiği söylenemez

'Çocuklar test kitaplarınızı çıkarıp sayfa 180 i açın'

Sessizce diğerlerinin kitaplarını açmalarını izledim.ben kitap almamıştım.çünkü evde çok kitabım vardı zaten hem de ben öyle her dakika test çözemezdim.

'Yavrum senin kitabın nerede'
Hadi şimdi açıkla
'Hocam ben sınıfta çözmüyoruz diye almadım'
'Hımm anladım'
Hoca sınıfın ortasına doğru yürüdü.ağzından çıkacakları az çok sezdim.

'Bazılarınızın yağmur gibi hiçbir amacı olmayabilir ya da umursamayabilir.ama başarılı olmak istiyorsanız çok çalışmalısınız'

Gülümsedim.tabi kimseye göstermeden.hep aynısı oluyordu.her gittiğim okulda kendimi kanıtlamam gerekiyordu.ama gamze hoca sağolsun iki dakikada beni harcamıştı resmen.oysa ben her zaman elimden gelenin en iyisini yapan başarılı sayılabilecek bir öğrenciydi.oturuşumu dikleştirdim.öyle boynu bükük suçlu gibi oturmak bana göre değildi.

'Çocuklar dünkü verdiğim kompozisyon ödevini kim okumak ister'

Elimi büyük bir hızla kaldırdım.yazı yazmak konusunda kendime güvenim tamdı.şimdiye kadar hiçbir öğretmenim yazılarımı beğenmemezlik yapmamıştı

'Yağmur sen oku bakalım'

Hocanın yüzünde alaycı bir ifade vardı.ama yazının sonunda değişeceğine emindim.yazımı okuyup bitirdiğimde hocanın yüzündeki hayal kırıklığı ifadesi çok belirgindi.

Bu sırada zil çaldı ben de eve doğru yol aldım.ve kendime söz verdim teog ta elimden geleni yapıp yüz almalıydım......