yağmur #wattys2015

aşı

'Senin yerin ahmet yasirin yanı'

Ben okula gelmediği zaman yer değişikliği yapılmıştı.

Ve benim sevgili sınıf öğretmenim!beni en nefret ettiğim ve sınıfın en serserisiyle yan yana oturtmaya karar vermişti.

Yalpaladım.gözümün önü karardı.arkamdaki duvar olmasaydı belki de düşerdim.

Hızla bir hamle yaptı bana doğru.kolumdan tutacaktı galiba.ama ben istemiyordum bunu bana nasıl yapardı,ahmet yasirin yanına oturmaktansa ölmeyi yeğlerdim.

Ufak bir tepkiyle kolumu çektim.

Ve sesim sinirden kısılmışken fısıldadım

'Bunu bana nasıl yaparsınız.ondan nefret ettiğimi bana neler yaptığını en iyi sizin bilmeniz lazım'

Hiç bir şey demedi.....

Uyandığımda resmen başım çatlıyordu.ben arada böyle eski anılarımı görürdüm rüyamda.sevgili öğretmenim!aklıma gelince yüzümü buruşturdum.ve bir kere daha buraya geldiğimiz için şükrettim.

Kahvaltımı yapıp okula gittim.birinci ders gayet sıradan geçiyordu ki memur kadın geldi.

'Hocam aşılar yapılmaya başlanmış.iki sınıf sonra sıra sizde'

Öf ya bir de bu eksikti.kesin öğleden sonra yapılırdı bizim aşılar.öğleden sonra gitmesem annem beni zorla götürür.zaten aşı olmasam ben rahat edemem.çünkü aşı bana göre önemli bir şey.

-yaklaşık2saat sonra-

'Kızlar çok acıyor mu?'

Böyle diyerek aşı olanların arasında dolaşıyorum.kimi kolundaki pamuğu tutmaya çalışıyor,bazıları da lavaboya gidiyorlardı

Bu arada esen yanımıza geldi.

'Yağmur,selinay şu lacivertli kadın var ya eli çok hafif,kırmızılı kadının aşı yaptıkları hep ağlıyor'

Gerçekten de öyleydi.

'Tamam esen sağol.biz de o kadına yaptırız.dimi selinay.selinay?'

Kız beklemeden kırmızılı kadının önüne oturmuştu.bir insan bu kadar tezcanlı olabilir mi?

Az sonra sırada süt dökmüş kedi gibi oturuyorduk.

'Acıyor mu ya?'
'Hemi nasıl'

Kolumun ağrısından bir hafta kımıldayamamıştım.tetanoz aşısı bu dünyada gördüğüm en acı verici aşı olmuştu.......