|•Орчлон хэтэрхий шударга бус...Үүнийг чи ч мэднэ бич мэднэ бяцхан өл*гчин минь.•|
Жонгүгийн талаас :
Жин -Намжүүнаа чи галзуураагүй биз.
*түүнийг заамдан авах*Намжүүн -Жин ахаа би галзуураагүй би үнэндээ сөхрөнгөө барж байна. Өмнө нь бид хамтдаа байхад зөвхөн хамтлаг нэр хүндээ боддог арчаагүйе байлаа. Харин одоо....ОДОО би хэн хэнийг нь жаргалтай байгаасай гэж хүсч байна. Жимин Юнги ах хоёр бие биедээ хэр хайртай билээ. Жонгүг өдийг хүртэл Тэхёнд сайн байж яаж тэвчиж зүрхээ шархлуулж ирсэн билээ. Хусог хүртэл алдар нэрээс болж хэдэн хүнд хууртагдаж яаладаа би ч тэр та ч тэр ялгаагүй одоо л буцаад хамтдаа эхнээс бүгдийг эхэлвэл болох юм шиг санагдахгүй байна уу? Ахлагчийн хувьд би хүсэж байна дахиад "СУМ НЭВТРЭШГҮЙ" гэдэг энэ үгийн утгыг олмоор байна.
Ахаа гуйя...Жин -Би мэдэхгүй нь ямартай ч Жэхи жирэмсэн би иймэрхүү зүйлд орооцолдохыг хүсэхгүй байна. Хэлээгүй байсанд уучлаарай гэдэс нь томрохоор хэлье гэж бодсон юм. Өөрсдөө мэд гэхдээ Юнгиг авчирна гэдэг үнэхээр том тэнэглэл шүү. *хүрмээ шүүрэн авч гарах*
Жонгүг -Ахаа... ахаа! битгий уйл Жин ахыг ойлго түүнд гэр бүл чухал шүү дээ бүхэл бүтэн 35 хүрч байхад.
Намжүүн -Тиймээ чиний зөв Жонгүгаа би ч бас явья даа ямартай ч бид цугтаа амьдрах байраа би олчихьё тэгээд нөгөөдөр гэхэд ачаа энэ тэрээ нүүлгье.*инээмсэглэн гарах*
-Жонгүгаа би өрөө лүүгээ орлоо.Чи нэг газар олоод унтчих нь биз.
"Намжүн ах гэв гэнэт яагаад цуг амьдрах гээд байнаа. Бас ийм хурдан нэг л сонин байгаад байх чинь бас гол нь бүгдийг нь цуглуулаад?.. нэг л муу совин татаад байх юм."
Жонгүг -Тиймээ тэгнээ Жимин хён!
-Гэхдээ Жонгүгаа чи сая юу бодоод байсан бэ?
Жонгүг -А...Аан тэрүү юу ч бишдээ санаа зоволтгүй.
"Хавдсан нүдтэй тэр үнэхээр өрөвдмөөр юм"-Заза би явлаа.Сайхан амраарай!
Жонгүг -Баяртай! Сайхан амраарай ахаа!
*Жимин гараа даллан шатаар өгсөх*Жонгүг санаа алдчихаад босон энэ хавиа цэвэрлэсээр эргэн цаг руу харвал "Өдөр 3-ын үед анх Тэхён ахдаа ирсэн тэгтэл одоо 7-н цаг хөөх 4н цаг уугаад суучихажээ" гээд үргэлжлүүлэн цэвэрлээд хогоо үүдэнд овоолон тавиад эргээд хартал Хусог ах толгойгоо барьсаар бууж ирээд тольны өмнө өөрийгөө нэг янзалчихаад над руу харан явлаа хэмээн дохиход нь би шоолон инээснээ нэг зүйл хэлэхээ мартсанаа санан Намжүн ахын саналыг хэлэн тохироход архи нь бас ч гараагүй бололтой нүүр нь улаан бутарсаар чанга чанга инээн тэврэн гарах гэхэд нь би зогсоон:
-Ахаа тэр хогийг аваад гарчих гуйж байна
-Цк цк окээе. Гэхдээ Намжүүн юу сэдээд байгаа юм хэтэрхий сонин байна. Сая Жимин хаалгаар зөрөхдөө ахаа муу совин татаад байна гэсэн Жимины совин алддаггүй дээ нэг л сэв байна даа.Жонгүг -Би мэднэ *шивнэх*
Хусог -Юм хэлсэн үү Жонгүг?
Жонгүг -Аан юу ч биш дээ сайхан амраарай.
*Ах толгойгоо сэгсэрсээр гараа даллан гарлаа. Би ч ядраад архи гарч байх шиг толгой өвдөж эхэлэхэд Тэхён ахын унтаж буй өрөө рүү зүглэнэ. Ороод хувцасаа тайлан хөнжилд орон цааш харан хэвтээд утсаа ухаж байтал нэг гар орж ирэн билхүүсээр тэврэхэд цочин хойш харвал Тэхён ах цээж нүцгэн дээрээ надад наалдаад тийм гэмээр холойгоор:
-Жонгүгаа надад туслаач! гээд гуйхад нь золтой ухаан алдчихсангүй.-Жонгүгаа надад туслаач!
Жонгүн гайхан юу болсоныг асуухад тэр дээр нь гарч суугаад нүд рүү ширтэж байснаа уруул рүү буун.
-Би...ахх би толгой өвдөөд эм уух гээд андуураад виагра уучихжээ. Жонгүгаа гуйя би тэсэхгүй байна. Давхар...давхарлаад уучихсан бүр ч тэвчихгүй нь тэхүү? гуйя хүсвэл чи миний дээр гар гуйя...сураагүй биш амарханшдээ тэхүү лдээ? би яг үхэх гээд байна ЖОНГҮГАА~
гэнэт хашгирсанд цочин ухаанаа олж авлаа. Тэр өвдөлтийг тэвчдэггүй тэр дундаа шарталт тиймээс л эм уусан гэхдээ буруу. Би ч шууд л доороо оруулаад :-Тэгвэл болж байна тохирлоо.
хэмээгээд шууд л уруул руу дайран хэлийг хүчтэй сорон үнсэхдээ түүний жижигхэн андыг өмднийх нь цаанаас оролдох зуурт л норж ирэх нь хэр их хүсч байгааг харуулна. Жонгүг аажмаар цахилгааныг буулгах зуураа хөхний толгойг нь үнсэн сорсоор улам л байж ядуулна. Нэг юм урт замын цахилгаан суларав уу үгүй юу Тэхён тайлах гэсэнд Жонгүг гарыг нь сойн бариад
-Аавыгаа хийж байхад битгий оролц ойлгов уу?
чимээ байхгүй байсанд Жонгүг хөмсөгөө өргөн
-ОЙЛГОВ УУ ГЭЖ БАЙНА. гэж өндөр дуугаар хэлэхэд түүний угийн наадаж байж эхэлдэг урт оршилд биеэ барьсаар
-Ойл..ойлголоо гуйя одоо хурдалж болох уу?
-Би яагаад тэгнэ гэж!? хэмээгээд өмдийг аажуу шувталахад Тэхён зүгээр л норсоор хэвтэх үед Жонгүг түүнийг цоолох нь уу гэлтэй ширтэн байснаа өөрийн өмдийг дотуур хувцастайгаа цуг тайлан түүнд л зориулан хамгийн дургүй үйлдлээ гарган доош тонгойн бяцхан андыг нь үмхэн аввал гэнэтийн халуун орчинд Тэхёны ухаан хаа нэг тийшээ алга болж юу болж байгаа талаар буцан санахааргүй их таашаалыг мэдрэнэ. Гэвч Жонгүг хөхөх зуураа Тэхёны гарыг зүгээр нурууных нь хойно шуусан хэвээр байсанд Тэхёнд тухгүй байвч Жонгүг бүр ч зөрүүдлэхийг мэдэн үгээ залгина. Удалгүй Тэхён Жонгүгийн аманд тавчихав.
.
.
.
.
.
.
.
би смат бичдэггүй.!
YOU ARE READING
The mental illness you left me with † •| ДУУССАН |•
Fanfiction"Яагаад...ЯАГААД би ингэж зовох ёстой гэж... Би түүнийг алдмааргүй байна гэхдээ үүнийг ч бас хорихыг хүсэхгүй нь..." "Бодоод үз та нарын харах өнцөг бус яг дотор талд бас өөрсдийн гэсэн бодол энэ бүхэн өөр байвал яах бол энэ маш сонирхолтой." /Би ал...