|•Заримдаа чиний мэдэж байгаа юмс эсэргээрэй болж хувирхыг хэн ч мэдэхгүй!•|
Юнги утасны заагчаар Итэвон дахь худалдааны захын урд иртэл Жимины утсыг барьсаар Тэхён угтав. Сүүлд Жимин Тэхёнд ундаа захиж дэлгүүрлүү оруулсан бол гарч ирэхэд Жимины газарт хагарч үлдсэн утас л угтаж авсан. Юнги Тэхёныг багалзууртсаар Намжүүн ч болиулах гэж хичээнэ.
-Хараал ид гэж КИМ ТЭХЁН БИ ЧАМД ХЭЛСЭН! АНХААРУУЛСАН ТҮҮНИЙГ САЙН ХАР АЛДВАА ГЭЖ!!
-Ахаа....ахаа намайг үнэхээр ууч...уучлаарай би. би үнэхээр буруутай!....
Тэхён өвдөглөж суусаар уйлж эхэлсэнд Юнги багахан тайвшран цааш тамхилхаар яваад өгөв.
-Юнги ахаа одоо болноо. Тэхён албаар түүнийг алдаагүй тэр маргааш гэхэд хүрээд л ирнэ... тэр тэгдэг шүү дээ.
Жимины талаас :
Нуруу өвдөж нүд хавдан биеэ хүндэрхийг мэдэрсээр сэрлээ. Би хаана байнаа? эргэн тойрон хэтэрхий харанхуй байсан би гэрэл гаргах зүыл хайн газраар тэмтчиж явахдаа. Нойтон зүйл мэдэрсэн үүнийг үнэртэхэд нэхүүн бүлээхэн бөгөөд дотор муухай оргиулам зүйл. Удалгүй үүнийг би ЦУС болохыг мэдсэн амьсгал минь давчтан түүний траума эхлэн амьсгал нь боогдож эхэллээ. тэр шууд босон хаалга хайн гарвал. Ашгүй гэж нэг юм амьсгаа авлаа.
Нэг юм эрүүл ухаан нь орж ирсээр хэзээ мөдгүй асгарах шахсан нулимсаа шувтраад эргэн орлоо. Дахиад л түнэр харанхуй! орйхон баых ширээнээс чийдэн олон ойр хавиа ажвал жижигхэн өрөө байх шиг энд тэндхийг харсаар ашгүй гэрэл асаавал нүд нь бага багаар дасна. Тэгтэл түүний урд хүлээстэй байх охин ахлах сургуулийн формтой бурт хар үс цэвэрхэн цагаан царай гэвч биетэйгээ бус хажууд нь шалан дээр унасан байв.
Би өөрийгөө тайвшрахуулахыг хичээн хойно нь байх цүнхийг авлаа. Итэвон дүүрэг дэхь Урлагийн ахлах сургуулийн сурагч байв. Тиймээ би Тэхёнтай цуг Итэвоны их дэлгүүр орсон тэр надад ундаа авчирхаар явсан.
Өнгөрсөн
-Бурхан минь Тэхёнаа өдөржин явцан хөл өвдөөд бас ам цангаад байна. Чи уух зүйл аваад ир тэгэх үү гуйж байя би энд суугаад хүлээж байя хөл тасрах нь.
-Ха...хамтдаа явцгаая би болохгүй бол үүрье. Тэглээч би ямар ундаа авхыг чинь мэдэхгүй.
-Ёооё Ким Тэхён тоглоом хийлгүй хурдалаа хоолой хатаад хэцүү байна.
-Заза. Яг наанаа байж байгаарай хашаа ч явалгүй эндээ хүлээгээрэй.
YOU ARE READING
The mental illness you left me with † •| ДУУССАН |•
Fanfiction"Яагаад...ЯАГААД би ингэж зовох ёстой гэж... Би түүнийг алдмааргүй байна гэхдээ үүнийг ч бас хорихыг хүсэхгүй нь..." "Бодоод үз та нарын харах өнцөг бус яг дотор талд бас өөрсдийн гэсэн бодол энэ бүхэн өөр байвал яах бол энэ маш сонирхолтой." /Би ал...
