|•Цагийг анзаaралгүй тоглосоор байх тусам ҮХЭЛ ЧИНЬ ОЙРТОНО!•|
Миний нэг ч хожилтгүйгээр дууссан тоглоомноос нүдээ салган цаг харвал 9 цагийг заана. Би гал тогоо руу орон өөртөө ус хийн уучихаад Тэхён зориулан хөрөгчнөөс гүзээлтгэнэтэй сүү аван очвол Тэхён утсаа ухан хэвтэж харагдана.
-Ким Тэхён өлсөж үхлээ гоймон чанаж идэцгээе чи чана.
-Битгий давраад бай би яахлаараа чанах ёстой гэж?
-Чи сая нэг ч ялагдаагүй биздээ!
-Тэгээд миний чадвартай байгаагынх буруу юм уу?
Энэ үед аврагч болон Жин ах бууж ирсээр бидний зэмлэн. "Би та нарт сая хоол хийж өгөхдөө хэлсэн юмсан. Аливээ үзэсгэлэнтэй ах чинь сахйан сэтгэлээр өлссөн ходоодонд чинь зориулан жантай гоймон чанаж өгье заюу!" гэсээр бид ч түүнийг явуулсаар амьархан идэж суулаа.
-Гэхдээ Юнги Намжүүн ах хоёр одоо хүртэл ирээгүй хэрэг үү?
-Нээрээ цаг ч анзаараагүй юм байна. Жин ахаа тантай ярьсан уу?
-Үгүй ээ гэхдээ л том болсон залуус шүү дээ санаа зовох хэрэггүй. Зүгээр л хоолоо идэцгээ! тэр сүүлийнхээ үгийг нилээн зандрангүй хэлсэн юм. Би ч юм тоохыг хүсээгүй. Гэхдээ энэ зүйл тархины минь угд энд нэг зүйл болохгүй байна. Энэ бүх зүйлс байж болохгүй гээд л шивнээд байх шиг бас өглөөний зүүд юуг ч санахгүй ч гэлээ ганцхан зүйлийг мэднэ! Юнги ах нэг зүлйийг хэлэх гэсэн нэг зүлйийг өгөх гэсэн намайг сэрээх гэсэн.
Бодолд дарагдсаар хоолоо идэх зуур гэнэтхэн аманд минь хатуу бүхэл зүйл байхыг мэдэрсэн бас нойтон нихүүн амт. Огиулсаар гаргасан би эхэндээ нүдэндээ итгээгүй энэ....энэ хүний хуруу байсан. Би босон хөргөчнөөс ус авахаар онгойлготол хүний толгой хуруу тасарсан гар чих гэх мэт зүйлс би зүгээр л хэлэх үггүй болж нүднээс минь нулимс гарч ам минь ангалзсаар үг дугарах сөхөөгүй байтал Жин ах намаг босгосоор ухаан ор гэх нь тэр. Би ч толгойгоо сэгсэрэн хартал би зүгээр л хэрхэн хаана гойионгоо идсэн тэр байрандаа байлаа Жин ах Тэхён хоёрын нүд томорсон багагүй айсан байртай
-Жиминаа зүгээр үү? Бие чинь гайгүй юу хүн дуудаад байхад нэг зүг рүү гөлөрчихөөд л элдэв юмс үглээд байх юм юу хэлээд байсан бэ?
-Тийм шүү Жимин бие чинь гайгүй юу сая яасан бэ? Ах бид хоёр их айлаашд.
-Юу уу...уучлаарай. Би сая юм бодоод анзаарсангүй. Бие зүгээр болохоор санаа зовсны хэрэггүй дээ! Бас би ингээд болчихлоо үүнийг цэвэрлэчихээрэй гуйж байна. Би дутуу нойртой ядраад байх шиг байна. Бүгд сахйан амарцгаагаарай.
Жин ах Тэхён 2 гайхсаар л үлдлээ. Гэхдээ юу юунаас илүү саяны зүйл юу байсан бэ? зүгээр л төсөөлөл гэхэд хэтэрхий бодиттой. Би яг ойрд яагаад байнаа? Энэ олон асуулт тархийг минь гашилгаж байна! Цаг харах үед 11 өнгөрч 12 болох дөхөж байлаа. Бид хооллохоор суух үед цаг дөнгөж л 9-ыг зааж байсан олйгох зүйл алга.
Яг үнэндээ Юнги ах ирснээс хойш цаг хугацаан баримжаагаа алдаж хий зүйл харж жигтэй зүйлс зүүдлээд байгаа. Би үүнийгээ зүгээр сэтгэл зүй тогтворгүй байгаагаас үүсэж байгаа л гэж тайвшруулсаар байсан гэхдээ энэ удаад их сонин саяны зүйлс миний төсөөлөл байсан хэрэг үү? Би ердөө л бодит байдал төсөөллөө ялгаагүй хэрэг бололтой. Тэр камерийн бичлэгнээс л цочрол авч!!!
Гэхдээ нээрээ Жонгүг Ж-хоп ах 2 хайчсан юм бол? Хэтэрхий орой болчихсон биш гэж үү? Бас Тэхён байс хийгээд л босох гэнгүүт татаж суулгаад л Жин ах өдөржин аниргүй гишүүдийн тухай асуунгуут гэнэт уурлаад л залгах гэнгүүт утаснаас холдуулж өөр сэвэд рүү ороод л их л сэжигтэй байна. Муу совин...ёооё би одоо үзвэрч үү? Бүх л зүйлд муу совин гээд л хэзээнээс ингэж итгэдэг боллоо. Аан тэр өдөр шүү дээ...
.
...
.
....
Маш удаан хугацааны богино шинэчлэлт😂✨🧿
YOU ARE READING
The mental illness you left me with † •| ДУУССАН |•
Fanfiction"Яагаад...ЯАГААД би ингэж зовох ёстой гэж... Би түүнийг алдмааргүй байна гэхдээ үүнийг ч бас хорихыг хүсэхгүй нь..." "Бодоод үз та нарын харах өнцөг бус яг дотор талд бас өөрсдийн гэсэн бодол энэ бүхэн өөр байвал яах бол энэ маш сонирхолтой." /Би ал...