EYLEM KUŞU

3.BÖLÜM

Hayırlı günlerrrr
Özür dilerim geç bölümü attığım için

Masaya geri oturup operasyon da bir açık var mı diye gözden geçirirken birden bir ses yükselince irkildim.

"Teğmen Simay Erçin!!!" Ve bir anda kapı açıldı.

Kapıda gördüğüm kişiyle şaşırdım. şok geçirdim. Ve hazırola geçtim direk.

Karşımda babamın abisi Sami Yarbay vardı. Ben harp okuluna girerken kimsenin haberi yoktu. Girdikten sonra söylediğim için Sami amcam bile bir şey yapamadı. Gerçi haberleri olsa bile kimse bir şey yapamazdı. Emir vardı.

Yediğim haltlardan haberi yoktu. O yüzden şaşırıyordu. Benim nasıl 5 yılda özel kuvvetler personeli olduğumu.

"Asker sana böyle emri kim verdi de bu operasyonu sen yönetiyorsun üstelik yeni askersin sen"dedi sinirli şekilde.

Şimdi bunun karın ağrısı belli oldu yemedi içmedi yetiştirdi o binbaşı kesin soyisimden anlamıştır belki de yapmamıştır günahını almayım adamın offff.

Konuşmaya başladım"General yaşar kale'den aldım komutanım bu operasyonu benim düzenlememi ve yönetmemi istedi emir komuta bende"dedim.

Masaya vurarak konuştu direk"Nasıl özel kuvvetler mensubu oldun bilmiyorum ama seni çözücem ne var ki bura-"arkadan gelen sesle sözü yarıda kaldı. Hazırola geçti.

"Sami ailevi meselelerinizi askeriye de karıştırmayın ayrıca emri ben verdim sen kimsin de benim emrine karşı geliyorsun."dedi adeta kükreyerek.

Ben içimden halay çekiyordum resmen. sözde artistik taslayan yarbay kedi gibi hazırol da bekliyordu. Şuan burda gülemezdim.

Hayatım genarelin iki dudağı arasındaydı şaka gibi ama bi o kadar gerçek askeriyede küçük hataya bile yer yoktu eğer hata yaparsınız üs bir komutanın ağızından çıkan kelimeler seni mesleğinden bile edebiliyordu.

Bir süre bekledi cevap gelmeyince

Tekrar konuştu"Sami Yarbay odama konuşcaklarımız var senle"diyerek çıktı.

Yaşar komutanım çıktıktan sonra Sami Yarbay bana döndü bir bakış attı

Ben bir şey olmamış gibi saygımdan hazır da bekliyorum adam önüme geçip parmak sallayıp gitti.

Çeşit bir insandı Sami amca ben kara harp okuluna girmeden önce çok iyiydi yani herkes iyiydi ben ne zaman asker olcağımı söyleyiyim ciddiye almıyorlar veya 'başımıza oruspu mu olcan','kesin erkek için gidiyordur','evde ananın dizinin dibinde otur napcan askerliği sen boş ver','erkek misin sen napcan' diyorlardı.

Allah'tan kafaya takan bir insan değildim aksine beni bu kelimeler gaza getiriyordu.5 sınıftan beri asker olmak istiyordum. Hala değişmemişti.

Lise 3'e kadar deslerim hep yerlerdeydi. Yani sınıfı zor geçiyordum.

Kuzenlerim sen bu notlarla gidemezsin. Bu notlarla dağ da terörist bile olamazsın gibi söylüyorlardı. Bende çalışmaya karar verdim herkes öyle demeye devam edince üniversite sınavın da ilk 100'e girmiştim.

Benimle beraber giren 3 akrabam da köpek gibi calışmışlardı. 4 yıl boyunca dershane vs. destek baya almışlardı.
Ben hiç dershaneye gitmedim son 1.5 yıl kala çalıştım sıkı sıkı 100'e girdim.

Diğerleri ilk 1000'e bile giremimişlerdi. Herkese nispet yapıyordum.

Demek ki çok çalışmak değil de anlayıp anlamamak önemliymiş. Siz siz olun kimseyle kendinizi kıyaslamayın.(sevgili okuyucularım bu bir gerçektir)